با اندوه فراوان با خبر شديم كه دوست گرامي ما، كامبيز روستا، مبارز ديرين براي استقلال، دمكراسي، آزادي و استقلال ايران، عضو پيشين «شوراي موقت سوسياليست‌هاي چپ ايران» و از بنيانگذاران آن، به دنبال يك بيماري چند ماهه در سحرگاه ۲۶ ژوييه ۲۰۰۹ در برلن، پس از پنجاه سال مبارزه براي آزادي و دمكراسي به خاموشي گرائيد. كارنامه‌ي تلاش‌هاي خستگي ناپذير 50 ساله‌ي كامبيز روستا را نمي‌توان در اين مختصر شرح داد.
كامبيز روستا از سال‌هاي جواني تلاشي خستگي ناپذير را براي آزادي و استقلال ايران و بهروزي مردم آغاز كرد. در اوايل سال‌هاي ۱۹۶۰ به اتريش آمد و در رشته‌ي علوم سياسي در دانشگاه گراتز به تحصيل پرداخت. از همان ابتداي اقامت در آن كشور، با پيوستن به كنفدراسيون جهاني محصلين و دانشجويان ايراني و سازمان‌هاي جبهه ملي ايران در خارج از كشور، فعالانه در سازماندهي و پيش‌برد فعاليت‌هاي دانشجويي و سياسي شركت جست. كامبيز روستا در سال‌هاي پيش از انقلاب ۱۳۵۷، در رهبري كنفدراسيون و سازمان‌هاي جبهه ملي در خاورميانه و در تشكل سازماني و مبارزات جنبش مستقل چپ نقشي مؤثر و فراموش نشدني ايفا نمود.
كامبيز روستا در آذرماه ۱۳۵۷ به ايران بازگشت و در آن جا در كنار تدريس در دانشگاه با انتشار نشريه‌ي «نافرمان» و در عرصه‌هاي ديگر، فعاليت و كوشش خستگي ناپذير خود را براي آزادي، استقلال و عدالت اجتماعي دنبال كرد.
كامبيز روستا در دوران دوم تبعيد در خارج، لحظه‌اي از پاي ننشست و به اشكال گوناگون به مبارزه‌اي بي وقفه با جمهوري اسلامي ايران ادامه داد. عضويت در «شوراي مقاومت ملي» ، همراهي در بنيانگذاري «شوراي موقت سوسياليست‌هاي چپ ايران» و عضويت در آن، تلاش‌هاي پي‌گير در جريان دادگاه ميكنوس و افشاي مشاركت رهبران جمهوري اسلامي در اين جنايت و كوشش براي ايجاد تريبون بين‌المللي براي محاكمه‌ي سران جمهوري اسلامي، يادآور اين مبارزات پي‌گير و فعاليت‌هاي مستمر اوست.
نام و ياد كامبيز روستا و مساعي بزرگ او در راه آزادي و دمكراسي در ايران در ميان ما و همه‌ي پويندگان راه آزادي همواره زنده خواهد ماند.
شوراي موقت سوسياليست‌هاي چپ ايران
. ۲۶ ژوييه ۲۰۰۹
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
