شوراي موقت سوسياليست‌هاي چپ ايران
كامبيز روستا به خاموشي گرائيد
Mon 27 07 2009
با اندوه فراوان با خبر شديم كه دوست گرامي ما، كامبيز روستا، مبارز ديرين براي استقلال، دمكراسي، آزادي و استقلال ايران، عضو پيشين «شوراي موقت سوسياليست‌هاي چپ ايران» و از بنيانگذاران آن، به دنبال يك بيماري چند ماهه در سحرگاه ۲۶ ژوييه ۲۰۰۹ در برلن، پس از پنجاه سال مبارزه براي آزادي و دمكراسي به خاموشي گرائيد. كارنامه‌ي تلاش‌هاي خستگي ناپذير 50 ساله‌ي كامبيز روستا را نمي‌توان در اين مختصر شرح داد.
كامبيز روستا از سال‌هاي جواني تلاشي خستگي ناپذير را براي آزادي و استقلال ايران و بهروزي مردم آغاز كرد. در اوايل سال‌هاي ۱۹۶۰ به اتريش آمد و در رشته‌ي علوم سياسي در دانشگاه گراتز به تحصيل پرداخت. از همان ابتداي اقامت در آن كشور، با پيوستن به كنفدراسيون جهاني محصلين و دانشجويان ايراني و سازمان‌هاي جبهه ملي ايران در خارج از كشور، فعالانه در سازماندهي و پيش‌برد فعاليت‌هاي دانشجويي و سياسي شركت جست. كامبيز روستا در سال‌هاي پيش از انقلاب ۱۳۵۷، در رهبري كنفدراسيون و سازمان‌هاي جبهه ملي در خاورميانه و در تشكل سازماني و مبارزات جنبش مستقل چپ نقشي مؤثر و فراموش نشدني ايفا نمود.
كامبيز روستا در آذرماه ۱۳۵۷ به ايران بازگشت و در آن جا در كنار تدريس در دانشگاه با انتشار نشريه‌ي «نافرمان» و در عرصه‌هاي ديگر، فعاليت و كوشش خستگي ناپذير خود را براي آزادي، استقلال و عدالت اجتماعي دنبال كرد.
كامبيز روستا در دوران دوم تبعيد در خارج، لحظه‌اي از پاي ننشست و به اشكال گوناگون به مبارزه‌اي بي وقفه با جمهوري اسلامي ايران ادامه داد. عضويت در «شوراي مقاومت ملي» ، همراهي در بنيانگذاري «شوراي موقت سوسياليست‌هاي چپ ايران» و عضويت در آن، تلاش‌هاي پي‌گير در جريان دادگاه ميكنوس و افشاي مشاركت رهبران جمهوري اسلامي در اين جنايت و كوشش براي ايجاد تريبون بين‌المللي براي محاكمه‌ي سران جمهوري اسلامي، يادآور اين مبارزات پي‌گير و فعاليت‌هاي مستمر اوست.
نام و ياد كامبيز روستا و مساعي بزرگ او در راه آزادي و دمكراسي در ايران در ميان ما و همه‌ي پويندگان راه آزادي همواره زنده خواهد ماند.
شوراي موقت سوسياليست‌هاي چپ ايران
. ۲۶ ژوييه ۲۰۰۹