چند شعر از دکتر عبدالله پشیو (شاعر کرد)

پیروزی

پیروز می‏ شویم
چون دیروز
مشتی خاک را
به کودکی دادم
و او
به جای ساختن عروسکی
از آن تفنگی ساخت

* * * * *

واژه‏ ی پشت پرده

ارباب گفت:
من تندیسی از خدایم
بی هیچ کم و کاست
و همگی باید
چون بت
پرستشم کنید
»موسولینی» و «هیتلر«
از گور برخاستند:
که راست می‏گوید
ما نیز دیروز چنین می‏گفتیم!

* * * * *

اگر سیبی باشد

اگر سیبی باشد
نصف‏اش می‏کنم؛
نیمی، از آن من
نیمی، از آن تو
اگر تبسمی باشد
نصف‏اش می‏کنم:
نیمی، از آن من
نیمی، از آن تو
اگر غمی باشد نصف‏اش نمی‏کنم،
بلکه چون واپسین نفسهایم
استشمام‏اش می‏کنم

* * * * *

باور

هندوان
براین باورند که «مار«
نخستین جاندار روی زمین است
کوهنشینان یقین دارند که شاهین دیربازترین
موجود روی زمین است.
چه سود؟… من می‏گویم: نخستین بار آدم بود که
پای بر روی زمین نهاد و سپس بعضی چون مار
خزیدند
و برخی چون شاهین
بسوی آسمان
پر گشودند…

* * * * *

نمی‏افتیم

ما چون درختانیم:
گاهی نیز به خواب می‏رویم
به خواب
چون شبهای بعد از شبایم
اما به خواب هم
ایستاده‏ ایم
ایستاده‏ایم، نمی‏افتیم
اگر سرزمینی
اشغال شده‏ ای
به من بگو
تا پوستم را
پرچم‏ات کنم
و اگر مثل من
چادرنشینی
برایم
مرزی تعیین کن
مرا
سرزمین خودات کن!