در تاریخ پر فراز و نشیب مبارزات مردم ایران برای آزادی و دمکراسی، جنبش دانشجویی جایگاه بس والائی دارد. در این میان اما برآمد دانشجویان در مقابل کودتاگران و حاميان غربی آن در ۱۶ آذر ١٣٣٢ از جایگاه ویژه ای برخوردار است. این روز، برگی ماندگار در تاریخ این جنبش استقلال طلب، آزادیخواه وعدالت پژوه بوده و همچون مشعلی فروزان فراروی مبارزات دانشجویی و جنبش دمکراتيک میهنمان قرار داشته است.
اگر حکومت مستبد پهلوی رويداد ۱۶ اذر ۱۳۳۲، اول بهمن ۱۳۴۰ و ۱۳ آبان ۱۳۵۷ را آفرید و به دستگیری های گسترده، زندانی و شکنجه دادن دانشجویان دست يازيد، مستبدان تاریک اندیش نظام ولائی از همان ابتدای انقلاب حمله به دانشگاه ها را به بهانه انقلاب فرهنگی آغاز کردند، هزاران دانشجو را دستگير وعده زياد از آن ها را به جوخه اعدام سپردند و رويداد خونین ۱۸ تیر ۱۳۸۷ را به وجود آوردند و دانشگاه را به پادگان تبديل کردند.
استبداد ستم شاهی این صدای جوان و خروشان جامعه را برنتافت و همواره لبه تیز حمله و سرکوب خود را متوجه دانشجویان و دانشگاه ها کرد و استبداد ولایی با شدت و خشونت بیشتری همان راه را پيمود.
تاریک اندیشان دریافته اند که دانشجویان و دانشگاهیان نیروی آگاه، امید آفرین، شجاع و تاثیر گزار بر روند رشد و تحول سياسی و فرهنگی جامعه هستند، لذا لحظه ای از مقابله، رو دررویی و سرکوب جنبش دانشجویی کوتاه نیامده و تمامی مساعی خود را بکار گرفته اند تا با اجرای ترفندها و سناریوهایی چون انقلاب فرهنگی، نفوذ حوزه ها در مراکز دانشگاهی، دانشگاه این مرکز روشنگری را به عقب رانده و ناکارآمد کنند.
جنبش دانشجویی میهنمان هر چند در کنار حضور موثر خود بر رویدادها و تحولات اجتمایی و سیاسی، با فراز و فرودهایی مواجه بوده است اما هرگز خاموش نگشته و در فرصت های مناسب با اندیشه ای نو در تحولات اجتمایی برآمد کرده است.
ما براین باوریم که:
امر تحزب و ایجاد بسترهای لازم برای ایجاد و تقویت احزاب در جامعه، پارامتری جدی و تاثیرگذار در تقویت پایههای جامعه مدنی و موثر در توسعه سیاسی است. اما در میهن ما این امر بگونه دیگری رقم خورده است. سرکوب و تبعید احزاب سیاسی مترقی و دگراندیش از یک سو شرایط سختی را بر جنبش های دمکراتیک و مدنی از جمله جنبش دانشجویی تحمیل کرده و از سوی دیگر جنبش دانشجوئی بدرجاتی بار سنگین وظیفه و عملکرد احزاب سیاسی را هم بر دوش گرفته است.
فضای خفقان و جو پلیسی در جامعه و عدم حضور احزاب مترقی و دگراندیش از جمله دلایلی هستند که موجب افزايش فعاليت سیاسی نسبت به فعاليت ها در جنبش دانشجوئی شده اند. توجه جدی بر خواسته های صنفی، مطلقا به این معنا نیست که جنبش دانشجویی بر تحولات سیاسی و ساختار قدرت چشم ببندد بلکه به این معناست که تلفيق فعاليت صنفی و سياسی بر توان و قدرت مانور جنبش دانشجوئی خواهد افزود و به پايداری آن کمک خواهد کرد.
پایداری و پویندگی جنبش دانشجویی در این راز نهفته است که دانشجویان فرزندان مردمند و از درد و رنج آنها آگاهند هم از اینروست که پیوند جنبش دانشجویی با ديگر جنبش های اجتماعی امریست ضرور. جنبش جوانان و دانشجویان میهن ما، همچنان همراه با سایر جنبش های اجتمایی همراه و همصدا هستند.
ما نیک میدانیم که:
دانشگاه نقشی بی بدیل را در مواجه با بنیادهای کهنه و عقب مانده فرهنگی جامعه ايفاء می کند. در گذشته اگر تعداد دانشگاه ها از تعداد انگشتان دست فراتر نمی رفت، اکنون اما مراکز دانشگاهی تا شهرهای کوچک امتداد یافته اند. باید از همین ویژگی بهره جست و کوشش کرد که آگاهی سياسی و اجتماعی را به دورترين مناطق کشور برد و از اين طريق نقش گروه های مختلف اجتماعی در تحولات سياسی کشور و طرد استبداد ارتقاء بخشيد.
آقای روحانی در جريان انتخابات با وعده تغییرات در فضای دانشگاهی روی کار آمد. در طی يکسال و نيم گذشته اندک تغييری در فضای دانشگاه های کشور صورت گرفته است ولی هنوز گشايش محسوسی در فضای دانشگاه ها به وجود نيآمده و تشکل های دانشجوئی فعال نشده اند. حساسیت خامنه ای و جريان راست افراطی بر روی نقش دانشگاه و محیط علمی درحدی است که چهار وزیر پیشنهادی آقای روحانی را هم بر نتابیده و به آنها رای اعتماد ندادند.
ما بر مطالبات و خواسته های جنبش دانشجویی تاکيد داريم:
- برچیدن نگاه امنیتی از دانشگاه و فعالیت های علمی، صنفی، سیاسی و فرهنگی در آن، خروج همه نیروهای نظامی، امنیتی از دانشگاه و محیطهای آموزشی
- داشتن حق ایجاد تشکلهای مستقل و سراسری دانشجویی
- آزادی بی قید و شرط دانشجویان زندانی، بازگشت دانشجویان ستاره دار و محروم از تحصیل به دانشگاه ها
- بالا بردن سطح کیفی دانشگاه ها و بازگرداندن و دعوت بکار اساتید مجرب
- پایان دادن به اجرای طرح ارتجایی تفکیک جنسیتی در دانشگاه، اعمال تبعیض جنسیتی و پذیرش تک جنسیتی در برخی از رشته ها دانشگاهی
- داير کردن دوباره رشته های علوم انسانی
- تامين استقلال دانشگاه های کشور
در ٦١ مين سالگرد با ۱۶ آذر، یاد و نام جانباختگان جنبش دانشجویی را گرامی می داریم و از مطالبات و خواسته های بر حق دانشجویان کشورمان حمایت می کنيم.
پاینده و پر توان باد جنبش دانشجویی ایران
گروه کار جوان سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد