آقای حسن روحانی
جای سپاه در پادگان ها است، نه در اقتصاد کشور!

آقای حسن روحانی در سخنان ديروز خود در مجمع سالانه فرماندهان سپاه، نقش فرماندهان و سازمان اطلاعات سپاه در سرکوب، دستگيری و شکنجه فعالين سياسی و مدنی و کشتار فعالين جنبش سبز را از خاطر برد و در تعريف و تمجيد از سپاه سنگ تمام گذاشت و سپاه را "محبوب دل‌ها" ناميد. او در اين سخنرانی از فعاليت های اقتصادی سپاه دفاع نمود و گفت: "بنده شایعاتی که راجع به سپاه در حوزه اقتصادی مطرح می‌شود را اصلا قبول ندارم. سپاه رقیب مردم و بخش خصوصی و مثل پیمانکارهای معمولی نیست. سپاه باید پروژه‌های بسیار مهمی را که بخش خصوصی توان اجرای آن را ندارد، بر عهده بگیرد". او اضافه کرد: "از سپاه می‌خواهیم بخشی از بار دولت و البته نظام را بر دوش بگیرد.... یکی دیگر از موضوعات قاچاق کالا می‌باشد که بلای اقتصاد کشور است. سپاه می‌تواند در مقابله با آن کمک کند تا جلوی قاچاق کالا گرفته شود."

اين برخورد روحانی با سپاه آنچنان غيرمنتظره بود که حتی تعجب علی مطهری را برانگيخت. او گفت که بسیار بعید است که آقای روحانی به‌عنوان رییس‌جمهور نداند که واقعا امروز سپاه رقیب مردم و بخش‌خصوصی است و این امر آفات و آسیب‌هایی برای خود سپاه و اقتصاد کشور داشته است.

حضور سپاه در اقتصاد در دوره رياست جمهوری رفسنجانی آغاز شد و با حمايت همه جانبه ولی فقيه در دوره های بعدی گسترش يافت. احمدی نژاد در دوره هشت ساله رياست جمهوری به ويژه در دوره چهارساله اول با تائيد خامنه ای راه را برای حضور گسترده فرماندهان سپاه در سطح وزير، معاونت وزير، استانداری  و فرمانداری ، در دولت و در فعاليت های اقتصادی باز کرد. سپاه در اين مدت با حضور در پروژه های بزرگ نفتی و پتروشیمی، تاسیسات دریائی و نفتی، سد و راه سازی، تاسيس بانک، هتل داری، مخابرات، باشگاه های ورزشی و با قبضه مالکيت تعدادی زيادی از واحدهای توليدی، بخش های بزرگی از اقتصاد کشور را در اختیار خود گرفت. سپاه بدون رعايت تشريفات مناقصه پروژه های اقتصادی را از دست بخش خصوصی در آورد و رقبای خود را با زور از ميدان خارج  ساخت. سپاه در اين سال ها در حوزه های مختلف، به ويژه در عرصه اقتصادی ، آنچنان گسترش يافت که به یک کارتل بی رقیب در حوزه اقتصادی و به يک جريان موثر در تدوين سياست های کلان کشور در حوزه داخلی، منطقه ای و بين المللی تبدیل گشت و در عرصه رسانه ای، ورزشی و فرهنگی حضور پررنگ پيدا کرد.

حسن روحانی نه در پرتو حمايت سپاه و بسيج و نه با کودتای انتخاباتی، بلکه با رای مردم در انتخابات پيروز شد. لذا او مديون فرماندهان سپاه نيست. به همين خاطر با وجود حضور پررنگ امنيتی ها در کابینه، حضور نظامیان و سپاهیان ارشد، بسيار کم رنگ است. با توجه به پيروزی روحانی با رای مردم از يکسو و از سوی ديگر با نظرداشت پيامدهای زيانبار حضور سپاه در حوزه های مختلف اجتماعی، آشکار شدن ناتوانی سپاه در انجام پروژه های بزرگ نفتی، اعتراضات متعدد کارفرمايان توليدی، نامه اعتراضی سنديکای شرکت  های ساختمانی، نامه های متعدد اقتصاددانان کشور، طرح انتقادات جدی حتی توسط برخی چهره های اصول گرا، اين انتظار وجود داشت که روحانی به سهم خود در برگرداندن سپاه به پادگان ها گام بردارد. اما روحانی تاثيرات مخرب فعاليت اقتصادی سپاه در اقتصاد کشور را شايعه خواند، رقابت با بخش خصوصی و عقب راندن آن ها را انکار نمود و از "برادران قاچاقچی" که در اقتصاد سايه و قاچاق کالا نقش بالائی دارند، خواست که برای جلوگيری از قاچاق کالا به دولت کمک کنند. شایعه خواندن نقش سپاه در حوزه اقتصادی، پایبندی به واقعیت در گزارشی از وضع اقتصاد ایران را، که آقای روحانی قول ارائۀ آن را در صد روزۀ نخست ریاست جمهوری اش به مردم داده، به زیر سئوال می برد.

فرماندهان سپاه اين تصور را داشتند که حسن روحانی به دوران طلائی حضور سپاه در اقتصاد ایران پايان خواهد داد. لذا آن ها راه ادامه فعاليت اقتصادی را در بقای قالیباف در شهرداری تهران و حمايت از او يافتند تا صدها پروژه اقتصادی شهر تهران را از دست ندهند. اما سخنان روحانی، فرماندهان سپاه از جمله محمدعلی جعفری فرمانده کل سپاه را خاطر جمع کرد که دولت روحانی قصد ندارد که دست سپاه را از اقتصاد کشور کوتاه کند.

آقای روحانی!

سازمان ما سال ها است که بر نقش سپاه در سياست و اقتصاد و ساير حوزه های اجتماعی دست گذاشته، پيآمدهای مخرب آن بر حيات کشور را برشمرده، به نيروهای سياسی در مورد خطر تسلط سپاه بر قدرت و جامعه هشدار داده و خواستار برگرداندن سپاه به پادگان ها شده است. تجربه دو کشور همسايه ما پاکستان و ترکيه در مقابل ما است. آندو از حضور ارتش در حيات سياسی و اقتصادی کشورشان، آسيب های زيادی ديده اند. در اين دو کشور در دهه های گذشته، ارتش بارها دست به کودتا زده، قدرت را قبضه نموده و سالها ديکتاتوری نظامی را حاکم کرده است. در کشور ما حضور سپاه ابعاد گسترده تری از دو کشور پاکستان و ترکيه در حوزه های مختلف اجتماعی دارد. چنانچه این وضع تداوم یابد، حضور سپاه در قدرت، اقتصاد و سایر حوزه های اجتماعی نهادینه خواهد شد. بدين ترتيب ما با نيروئی روبرو خواهيم شد که ابزارهای سياسی، امنيتی، نظامی، اقتصادی و فرهنگی را در دست خود متمرکز کرده است. در چنین شرایطی کوتاه کردن دست سپاه از قدرت و جامعه و برگرداندن آن به پادگان ها، به آسانی امکانپذیر نخواهد شد.

آقای روحانی!

حضور و تسلط سپاه در حوزه های مختلف اجتماعی برای کشور ما به شدت زيانبار است. سپاه با دارا بودن سه نيروی زمينی، دريائی و هوائی همراه با سازمان بسيج و سپاه قدس از يکسو و از سوی ديگر حضور در عرصه سياسی، اقتصادی، امنيتی، فرهنگی و رسانه ای به يک کانون قدرت تبديل شده است که به عنوان پشتوانه استبداد عمل می کند و مانع جدی رشد اقتصادی، تقويت جامعه مدنی و سياسی، تامين آزادی های سياسی و استقرار دمکراسی در کشور است. منع نيروهای نظامی از وارد شدن در بازی های سياسی گامی مثبتی در محدود کردن کارکرد سپاه است، ولی چشم پوشيدن از ساير عملکردهای سپاه از جمله يکه تازی سازمان اطلاعات سپاه و دست اندازی آن برحيات سياسی کشور و حمايت از فعاليت اقتصادی سپاه به معنی تداوم حضور و تسلط سپاه در حوزه های مختلف اجتماعی است. حفظ حضور گسترده در حوزه های محتلف اجتماعی قطعا و هم چنان مداخله سپاه در سياست را در پی خواهد داشت. در چنين شرايطی سخن شما چندان گوش شنوا در بين فرماندهان سپاه پيدا نخواهد کرد.

آقای روحانی!

ما نيک آگاهيم که با توجه به اينکه بخشی از شريان های  اقتصادی کشور در دست سپاه است و اقتصاد کشور در وضعيت بحران رکود ـ تورمی به سر می برد و کشور ما با تحريم های اقتصادی بی سابقه ای روبرو است، لذا نمی توان يکباره و اراده گرايانه دست سپاه را از اقتصاد کشور کوتاه کرد، صدها پروژه کلان را که در اختيار سپاه اند، يکشبه خواباند، سرمايه های کشور را هدر داد و به ابعاد بحران اقتصادی افزود. اما می توان در يک پروسه از حضور سپاه در اقتصاد کشور کاست و برای بازگرداندن مخابرات، موسسات مالی، واحدهای توليدی، رسانه ها و باشگاه های ورزشی برنامه ريزی کرد. به علاوه مادام که میدان رقابت با سپاه در اجرای پروژه های کلان بسته است، صحبت از بازگشت سپاه به پادگان ها فاقد پشتوانه عملی خواهد بود.

بازگرداندن سپاه به پادگان ها و شکستن انحصارها، مسدود کردن کانال های قاچاق کالا توسط "برادران قاچاقچی"، خواست مشترک وسيع ترين گروه های اجتماعی و سازمان های سياسی منتقد و مخالف است. لازم است که به اين خواست پاسخ مثبت دهيد. ما به محدوديت ها و امکانات شما در اين زمينه آگاهيم. ولی دولت شما می تواند به جای حمايت از حضور سپاه در اقتصاد کشور، در حد امکانات خود برای بازگرداندن سپاه به پادگان ها گام بردارد. جامعه ما با نهادينه شدن حضور سپاه در حوزه های اجتماعی، با معضل جدی و عميق روبرو خواهد کرد. نبايد گذاشت چنين پديده منفی در کشور ما پابگيرد.

هيئت سياسی ـ اجرائی سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت)
٢٦ شهريور ١٣٩٢ (١٧ سپتامبر ٢٠١٣)