ز چه رو نمی توانم به نهان شوم ز راهت
نظرت نمی گذارد بگریزم از نگاهت
دل عاشقان شکستی و به مهر خود ببستی
چه کنی مرا چوگفتی :"منم آن گریزگاهت "؟
به کجا روم ؟ کشیدیم در آن دروغ شیرین ،
که :"مرو به دام ِ دیگر ، چوشدیم جانپناهت"
ز رهی دگر فرستی ،صنمی به باغ هستی ،
"بکشان ، ببند پایش همه در بند ِ گناهت ! "
به کدام در گریزم ،همه خانه ها ببستی
که به چند پیل و فرزین ،شده ایم مات ِ شاهت
همه جام ها کشیدم ، همه جامه ها دریدم ،
نشدم رهی پدیدار ،فتاده ام به چاهت
منما به چشم ِ بینش ، ره ِ عافیت چو او را ،
بنهاده ای به راهی* که نهاده دل به راهت
محمد بینش (م ــ زیبا روز)
شاعر محترم جناب زیبا روز
سلام و درود مرا بپذیرید .شعر شما با صلابت و پرمعنی ست .بخصوص وزن گوشنوازی دارد . امیدوارم باز هم با آثار شما آشنایی داشته باشم .اگر کتابی منتشر کرده اید نامش را لطفا در همین جا برایم بنویسید
نظر شما؟
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
