گفتگو و نقد آری، تهمت و تخريب نه!

تخريب سيمای سازمان ما، در ماه های گذشته و به ويژه در چند هفته اخير شدت گرفته است: تخريب توسط ارگان های اطلاعاتی و تبليغی رژيم ايران و بدخواهان سازمان.

وزارت اطلاعات در اسفندماه سال گذشته سلسله مطالبی را در روزنامه وطن امروز با عناوین مختلف از جمله با عنوان "تماس شیطانی" ("وطن امروز" شماره ٢ اسفندماه ١٣٩٠) به چاپ رساند. آنچه در اين سلسله مطالب آمده بود، ساخته و پرداخته وزارت اطلاعات عليه سازمان بود. در اين سلسله مطالب وزارت اطلاعات گفتگوهای علنی در اتاق  پالتاکی سازمان را به جای جلسات غيرعلنی جا زد، برای سازمان عضو "سفيد" تراشيد، او را به ايران برد، از او اعتراف گرفت، وعده نمايش "فیلم اعترافات" او را در تلویزیون داد و سرانجام نامه جعلی از جانب يک عضو سازمان را منتشر نمود و "ديپلماسی همسران" را پيش کشيد.

وزارت اطلاعات از نزدیکی و گفتگوی سازمان با جريان های جنبش سبز به شدت برآشفته بود و با انتشار اين مطالب می خواست هزينه اين نزديکی را بالا برد. وزارت اطلاعات وقتی به هدفش دست نيافت، شبکه هایش را عليه سازمان فعال کرد و به اقدامات ديگری روی آورد.

تخريب چهره سازمان مختص ارگان های امنيتی رژيم ايران نيست. متاسفانه گروهی از اپوزيسيون هم سال ها است که چهره سازمان را تخريب می کند. اين گروه  از هر فرصت برای ضربه زدن و بی اعتبار کردن سازمان بهره می گيرد. اين گروه را می توان در بين سلطنت طلبان، نيروهای سابق و فعلی اقليت، پيکار، "کميته مرکزی خودخوانده" و برخی جريان های تندرو مشاهده کرد. گروه ديگری هم از سر رقابت ناسالم نسبت به موقعيت سازمان، به تضعيف و تخريب سازمان می پردازد. کار اين مجموعه شايعه سازی، قلب واقعيت ها، پرونده سازی، برچسب زدن، جاری کردن سيل تهمت در مقالات، مصاحبه ها، برنامه های راديوئی و در اظهارنظرها پيرامون مطالب مربوط به سازمان است. بدخواهان سازمان با نام های مستعار در برخی سايت ها تحت عنوان اظهارنظر نسبت به مواضع سازمان وارد می شوند و به اتهام زنی، دشنام گوئی و تخريب می پردازند. آن ها حتی حاضر نيستند نام واقعی خود را زير نوشته های خود بگذارند.

اقدامات اين مجموعه عليه سازمان ما، اخيرا همسو و همزمان شده است. لذا ما شاهد سربرآوردن کمپين عليه سازمان در شبکه اجتماعی فيسبوک، پرونده سازی توسط برخی نيروها و متهم کردن سازمان به لو دادن اعضای جريان های چپ در سال های ١٣٥٩ ـ ١٣٦١ بدون ارائه مدرک و سند، فحاشی و لجن پراکنی در برخی برنامه های پالتاکی و راديوئی، انتشار مطالبی نظير "سازمان فدائیان خلق ایران (اكثریت) اعلام انحلال كند" (مندرج در سايت حزب مشروطه ايران)، از صندوق در آوردن برخی مطالب کهنه و انتشار آن ها در سايت ها و فيسبوک، انتشار مقالات و کوبيدن سازمان به خاطر مشارکت اعضائی از آن در اين و يا آن کنفرانس و يا گفتگو با نيروهای جنبش سبز.

ما براين امر آگاهيم که اين برخوردها به سياست ها و جايگاه کنونی سازمان و تاثيرگذاريش بر روندهای سياسی بر می گردد. طبعا اگر سازمان جريان کوچک و کم تاثير در صحنه سياسی کشور بود، اين چنين مورد هجوم قرار نمی گرفت. برای ما اقدامات وزارت اطلاعات قابل درک است ولی برخورد مخالفين سازمان در صفوف اپوزيسيون غيرقابل توجيه است. آنها تصور می کنند که با شايعه سازی، افشاگری، تهمت زنی، کينه ورزی و تخريب قادر خواهند شد يک سازمان سياسی چپ را که بيش از چهار دهه از عمر آن می گذرد، از صحنه سياسی کشور حذف کنند و يا منزوی سازند. اما آن ها با اين کار، عملا استبداد و فرهنگ استبدادی را تقويت می کنند. در حالی که وظيفه اپوزيسيون تقويت فرهنگ دمکراتيک در جامعه سياسی است.

فرهنک دمکراتيک با افشاگری و طرد، تحريف، تخريب و اتهام زنی بيگانه است. در فرهنگ دمکراتيک گفتگو، تعامل و نقد مبنا است. سازمان ما از گفتگو بين نيروهای سياسی و از نقد استقبال می کند و در نقد نگرش و سياست های گذشته خود، پيشقدم بوده است. اما بدخواهان سازمان به جای گفتگو و نقد، سياست سازمان در سال های ۱۳۵۹ـ ۱۳۶۱ و الگوی حزبی ما را دستاويز دشنام گوئی و تخريب قرار می دهند. برخی از اين بدخواهان به سازمان هائی تعلق دارند که سياست های به غايت نادرستی را در طی دهه ٦٠ پيش برده اند ولی تا کنون به نقد آن ننشسته اند. در حالی که ما بارها سياست آن دوره سازمان را به نقد کشيديم و پيآمدهای زيانبار آن را برشمرديم. نقد آن دوره به ما کمک کرد که در ديدگاه ها، ارزش ها، برنامه و سياست های سازمان بازنگری کنيم و در جايگاه امروزين به عنوان چپ دمکرات قرار گيريم.

وجهی از تخريب ها به الگوی حزبی ما برمی گردد. الگوئی که از سانتراليسم ـ دمکراتيک فاصله دارد. ما بر اين امر واقف هستيم الگوئی که ما از حزبيت می سازيم، برای جامعه سياسی ايران تازگی دارد و برای برخی هم غيرقابل پذيرش است. اما نقد الگوی حزبی و يا نقد مواضع و عملکرد سازمان متمايز از تخريب و تخطئه است.

فعالين سياسی اپوزيسيون!

رژيم ايران در دهه ٦٠ ضربه های جدی به اپوزيسيون وارد آورد: دستگيری اعضای سازمان های سياسی مخالف، زندانی و اعدام کردن آنها، راندن بخش قابل توجهی از اپوزيسيون به خارج از کشور. اما رژيم ايران به اين ضربه قناعت نکرد و ضربه دوم را وارد آورد: ترتيب دادن نمايش های تلويزيونی، پخش به اصطلاح اعترافات، "ضدانقلاب" قلمداد کردن اپوزيسيون، زدن برچسب های مختلف از جمله اتهام وابستگی به دولت های خارجی، القاء نفوذ در بين اپوزيسيون، ترور چهره های اپوزيسيون و نسبت دادن آن به اختلافات درونی، بی اثر نشان دادن اپوزيسيون خارج از کشور و غيره.

اعتبار، ثروت اپوزيسيون است و رژيم ايران با اين اقدامات می خواست و می خواهد اپوزيسيون را در بين مردم و نسل جديد بی اعتبار سازد. رژيم ايران به درجاتی موفق بود و توانست در بين گروه هائی از جامعه و نسل جديد ذهنيت منفی نسبت به اپوزيسيون شکل دهد. بی ترديد خطاهای اپوزيسيون هم در اين امر دخيل بودند. تاسف بار است که نيروهائی از اپوزيسيون هم در اين امر سهيم هستند.

فعالين سياسی اپوزيسيون!

خواست ما از شما به عنوان فعالين سياسی اپوزيسيون اين است که در مورد اقدامات ارگان های امنيتی رژيم برای تضعيف و بی اعتبار کردن اپوزيسيون به روشنگری دست بزنيد و شيوه برخورد گروهی از نيروهای اپوزيسيون را که به تخريب بخش هائی از اپوزيسيون می پردازند به نقد بکشيد و اجازه ندهيد که اين شيوه برخوردها، فضای بين نيروهای اپوزيسيون را مسموم سازد و به اعتبار اپوزيسيون لطمه زند.

مخالفين سازمان!

با وجود مخالف بودن شما با سازمان، ما شما را به عنوان نيروهای اپوزيسيون، همراه خود می دانيم. اما برخورد های مخرب و خصمانه شما برای ما قابل درک نيست. ما و شما در مبارزه عليه استبداد مذهبی در کنار هم قرار داريم. نبايد اجازه دهيم که برنامه ارگان های امنيتی برای ضربه زدن و بی اعتبار کردن اپوزيسيون پيش برود. ما از شما دعوت می کنيم گفتگو و نقد را جايگزين تخريب و تهمت کنيد. ما از گفتگو و نقد ديدگاه ها، برنامه و سياست سازمان استقبال می کنيم.

هيئت سياسی ـ اجرائی سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت)
١٤مردادماه ١٣٩١ (٤ اوت ٢٠١٢)