چهره ی پنهان مهربانوان میهن(۷)
پیروزی انقلاب، ۸ مارس و اجتماعات وتظاهرات زنان ایران

‍ویژه ی سایت عصرنو
چکیده ی مطلب :۱۵ هزار زن و دختر تهراني چون دريايي خروشان از دانشگاه به حركت در آمدند. طنين شعارهاي زنان ساختمان هاي مسير حركت آنان را، به لرزه درآورد. در خيابان فلسطين ( كاخ سابق )، به نقل از خبر گزاري پارس(ايرناي فعلي)اين گروه( زنان )كه در زير برف سنگين دست به تظاهرات زده بودند در مسير خود با حدود ۲۰۰ نفر تظاهركننده مخالف روبرو شدند كه سعي داشتند تظاهر كنندگان را متفرق كنند.[۱۹] شعارهاي زنان و دختران در اين راهپيمايي بيشتر عليه حجاب اجباري و تقدس "آزادي" بود و بخش هايي از شعارهاچنين¬ بود " مرگ بر استبداد – درود برآزادي"،"ماانقلاب نکردیم–تابه عقب برگردیم"

******

پیروزی انقلاب، 8مارس و اجتماعات وتظاهرات زنان ایران:(۷)

درراه
میهن...
به زنان قهرمان وطنم.
مادران ایران
به کودکان شیرخواره خود،
"زنده بادآزادی"
یادمی دهند
ومردان
درراه میهن
پیکارمی کنند.
.
آزادی
جزیره ای است بی پهلو
که دراقیانوسی از
خون شعله ورخلق
تابناک ومرجانی
ایستاده است.
مردان ومادران وکودکان وزنان
باخشم توده وارخویش
- بااسلحه واتحاد -
برکشتی نبردورهایی
دیوانه واروسودایی
روسوی آن
جزیره سرگردان،
عرقریزان و
پاروکشان و
عرقریزان -
بادبان می کشند،
وبربلندجای این جزیره جادو
پرچم عزیزوطن را
به دست خورشیدو
بادهای وزان
می دهند.
اینگونه است
که مادران ایران
درراه میهن
پیکارمی کنند:
کودکانشان را
برگاهواره رؤیای این جزیره جادو
می نشانندو
بالای لای
"زنده باآزادی"
طفلان خواب را
بیدارمی کنند!
7/11/57 تهران:فریدون فریاد

آيت الله خميني15 روز پس از پيروزي انقلاب و در زماني كه در تهران اقامت داشت. دفتر ايشان!درتهران (متن)يك نامه به وي را به چاپ رساند:« حضرت آيت الله العظمي رهبر عاليقدر مسلمانان ! به عرض مي رساند قانون حمايت خانواده كه در دادگستري عمل مي شود و زن و شوهر را طلاق مي دهند برخلاف نص صريح قرآن كريم ما مسلمانان مي باشد. در رساله عملي جنابعالي هم پيدا نكرده ام راجع به قانون حمايت خانواده چه جور و چه بايد عمل كنيم. نظريه جنابعالي چيست؟ كارمند باز نشسته دادگستري حاج ناصر زركوب. دفتر آيت الله خميني در جواب نامه فوق، نامه اي به دادگاه حمايت خانواده فرستاد كه متن آن از اين قرار بود: به رياست محترم دادگاه حمايت خانواده دام التوفيق... بدينوسيله خواهشمند است روي قانون مزبور اقدام نشود تا لغو آن از طريق وزارتخانه نيز اعلام شود. دفتر امام خميني.»[1] به دنبال این اقدام، آيت الله خميني پس از 28روز اقامت در تهران رهسپار شهرستان قم، مركز حوزه علميه در ايران شد. ايشان در اولين سخنراني خود درمدرسه¬ی فیضیه گفت:«... احكام اسلام را جاري مي كنيم.»[2] و در اجتماع علما و طلاب حوزه ي علميه قم هم گفت:«... الان وزارتخانه ها اين را مي گويم كه به دولت برسد آن طوري كه براي من نقل مي كنند باز همان صورت زمان طاغوت را دارد. در وزارتخانه اسلامي ! نبايد معصيت بشود. در وزارتخانه هاي اسلامي نبايد زن¬هاي لخت بيايند.زنها بروند اما با حجاب باشد. مانعي ندارد بروند كار كنند ليكن با حجاب شرعي باشند. حفظ جهات شرعي باشند.»[3] دولت موقت هم، در رابطه با اين سخنان آيت الله خميني نظر ايشان را تاييد كرد.[4] به دنبال اين سخن آيت الله خميني و تاييد دولت، حجت الاسلام شیخ شهاب الدين اشراقي[5] داماد آيت¬الله خميني درگفتگويي باگزارشگر راديو انقلاب گفت:«... بايد حجاب رعايت شود و قوانين اسلامي مو به مو اجرا گردد و در همه موسسات و ادارات و مدارس و دانشگاه ها به اين موضوع توجه شود اما بايد در نظر داشت كه حجاب به معناي چادر نيست همين قدر كه موها و اندام خانم ها پوشانده شود و لباس آبرومند باشد حالا به هر شكلي كه باشد مهم نيست چادر چيز متعارفي است و بسيار خوب است اما به خاطر طرز و نوع كار خانم ها شايد پوشاندن بدن و مو به طريق ديگر هم، حجاب باشد. حرفي نيست بايد طبق نظر مبارك امام،حجاب اسلامي در سطح كشور توسط خانم ها با اشتياق اجرا شود.ولي مردم نبايد منكر را با منكر ديگر دفع كنند... اقليت هاي مذهبي نيز با اشاره به اين كه مورد احترام هستند، اما اگر خانم هاي اقليت هاي مذهبي هم، رعايت حجاب اسلامي را بكنند چه بهتر.»[6]به دنبال این اقدامات سیمای انقلاب!(تلویزیون)ازقول زنان مجاهد!ومسلمان اعلام کردکه:« ... روزجهانی زن یک سنت غربی است وبزودی روززن درحکومت اسلامی اعلام خواهدشد.»[7]

موج اول اجتماعات و تظاهرات زنان در تهران:

سازمان ملل در سال 1977 ميلادي درقطعنامه ای 8مارس راباعنوان "روزحقوق زنان وصلح بین المللی" به رسمیت شناخته بود.به همین مناسبت چندهفته پس از پیروزی انقلاب وچندروزقبل از روزجهانی زن، تعدادی ازمحفل هاوانجمن های زنان درتهران باانتشار بیانیه هایی به استقبال این روز شتافتند: جمعیت زنان مبارز با انتشار اطلاعیه ای اعلام کرد که:« ... ما در برنامه خود سعی خواهیم کرد که با در نظر گرفتن ویژگی های این مرحله از جنبش وظایف خود را درگسترده تر کردن دامنه فعالیت انقلابی زنان بنحو دقیق تری انجام دهیم مراسم ما روز17اسفند درساعت 5/2 بعدازظهر در تالارفردوسی دانشکده ادبیات برگزارخواهدشد.»[8] جمعیت زنان ایران:« ... ازعموم ایرانیان دعوت می¬شود که برای تجلیل وبزرگداشت روزجهانی زن درمراسم ویژه این روزشرکت کنند. مراسم ساعت 3بعدازظهر روز5شنبه 17اسفند درمحل دبیرستان مرجان برگزارخواهدشد و طی آن چندپیام همبستگی ایرادمی¬شودودرپایان برنامه¬های هنری اجراخواهدشد.»[9] سازمان زنان عدالت، وابسته به حزب توده[10] اعلام کردکه:« ... به مناسبت بزرگداشت سالروزجهانی زن 8مارس (17اسفند)درسالن ورزش دانشگاه صنعتی(شریف)برنامه سخنرانی برپاخواهدبود.دراین برنامه یک زن کارگر، خانمی خانه دار، سیاوش کسرایی، خانم حیدری بیگوند و ...شعرخوانی وسخنرانی خواهندداشت.این برنامه ساعت 3بعدازظهر16اسفندبرگزارخواهدشد.»[11] به هرحال اولین روزجهانی زن بعدازپیروزی انقلاب، این فرصت را به زنان تهران دادکه جهت مقابله و اعتراض به حجاب اجباري در پايتخت ايران به خیابان ها، دانشگاه ها، وزارتخانه ها، مدارس و ...بیایندو برای حقوق ابتدایی خودیعنی حق انتخاب پوشش به اجتماعات و تظاهرات بپردازند:
درآغاز اولين اجتماع زنان و دختران، بعدازظهر روز چهارشنبه 16اسفندماه 1357خورشيدي در سالن ورزشي دانشگاه صنعتي آریامهر(شريف) برگزار شد.به گزارش خبرنگارکیهان:« ... 5هزارزن ومردحضورداشتند...عده ای خانم های با چادر دیده می شدند و تعدادی از خانم ها فرزندان خود را نیز همراه آورده بودند.به روی دیوارهای سالن شعارهایی ازاین قبیل دیده می شد "مهمترین گام برای آزادی محو استثمار انسان از انسان است"این جلسه سخنرانی باسخنان خانم تبریزیان درباره روزجهانی زن وعلل به وجودآمدن این روزآغازسد...از جالب ترین برنامه این جلسه سخنان یک زن کارگرکوره پزی بودکه به زبانی ساده وبالهجه شیرین آذربایجانی ازمبارزات خودسخن گفت: ماشجاعانه ازحقمان دفاع می کریم وخواستارحقوق یکسان بامردان بودیم وحتی برای صحبت کردن بازن ها بااین که خودمان بیسوادبودیم؛به درخانه هامی رفتیم وزن ها راتشویق می کردیم که ازحق خودشان دفاع کنند...بارهابه خاطرهمین فعالیت ها به زندان افتادم...آقای عزیزی شعری به زبان ترکی خواندکه بااستقبال زیادی ازحاضرین روبروشد... سپس شهلا روزبه برادرزاده "خسرو روزبه" به سوي تريبون سخنراني رفت كه مورد تشويق بسيار حاضرين قرار گرفت، جمعيت سه بار از جايشان بلند شدند و سه بار فرياد زدند درود بر روزبه... مادر شهيد تورج بيگوندي از چريكها ي فدايي خلق ايران، سخناني به زبان كُردي ايراد كرد... آخرين سخنران اين جلسه هم، با شعر خواني "سياووش كسرايي" آغاز شد كسرايي قبل از شعر خواني گفت:چون هيچگاه زن و مرد را از هم جدا نديده ام هرگز نمي توانم نيمي از موجودات جهان را كنار بگذارم و چهار شعر را كه به عنوان زن سروده ام مي خوانم "زن در مزرعه" ، "زن در خانه" ، "زن در بي پناهي"، "زن در خيابان"، و آخرين شعر خود "تفنگ من" را با اين پيام مي خوانم كه در يك دستم پرچم سفيد و در دست ديگرم تفنگ است. در پايان اين اجتماع هم،قطعنامه اي صادر نشد.»[12] دومین اجتماعات وتظاهرات زنان روز5شنبه 17 اسفند1357خورشيدي همزمان با روز جهاني زن، مهمترين و با شكوهترين و به ياد ماندني ترين روز جهاني زن در ايران و شهرتهران به وقوع پيوست. به گزارش كيهان:«...درتهران گروهها و دسته¬جات مختلف زنان از صبح امروز در خيابانهاي مركزي و شمالي به مناسبت روز جهاني زن و به خاطر ابراز نظرات خود درباره حجاب دست به راهپيمايي زدند در راهپيمايي هاي امروز زنان، تعداد زيادي از دانش آموزان مدارس دخترانه نيز، شركت داشتند. آنها ضمنا عليه كساني كه به زنان بي‏حجاب در روزهاي اخير حمله كرده اند شعار مي دادند ...راهپيمايي امروز در حالي انجام گرفت كه ريزش برف بي وقفه از اولين ساعات بامداد شروع شده است . طبق گزارش هاي رسيده در ادارات و وزارتخانه ها ي مختلف نيز، از صبح امروز جلساتي براي رسيدگي به مسايل مربوط به حجاب كه طي چند ساعت اخير مطرح شده به بحث و گفتگو پرداختند و در برخي از واحدها كارها براي چند ساعت دچار وقفه شد ... كاركنان زن قسمت فروش هواپيمايي ايران شعبه خيابان ويلا اعلام داشتند حجاب اجباري زن بايد نجابت و پاكي درون او باشد آنها عقيده داشتند كه حجاب نبايد اجباري باشد . اين زنان هم چنين گفتند روحانيون مي تو انند در اين مورد اظهار نظر كنند اما نبايد اجباري در كار باشد و اين مساله بايد به خود زن ها واگذار شود تا اگر خواستند چادر سر كنند يا از پوشش ديگر استفاده كنند.از سوي اين زنان به گفته خودشان، نماينده اي به منزل آيت الله طالقاني فرستاده اند ... زنان كه امروز پس از راهپيمايي در خيابان هاي شهر به دانشگاه تهران رسيده بودند ؛ گفتند در خيابانها برخي از مردان به مامي گويند، يا "روسري يا تُو سري" اين توهين بزرگي است به نيمي از اجتماع كه در انقلاب در كنار مردان شركت داشتند و شهيد دادند ... امروز در مدارس مختلف دخترانه از جمله "مرجان "، "هشترودي "، "ولي الله نصر"، "خوارزمي"، "آذر"، "هدف " مدارس خود را تعطيل كردند و با تظاهرات به طرف دانشگاه تهران حركت كردند ... در ميدان وليعهد ( ولي عصر فعلي ) گروهي از مردان به چند زن بي حجاب حمله كردند و به چند زن بي حجاب هم، سنگ پرتاب نمودند كه اين منجر به مجروح شدن چند زن گرديد... تعدادي از بيمارستانهاي تهران نيز امروز اعتراض هايي به نحوه روبروشدن با مساله حجاب شروع شد؛ در شبكه 4 بيمارستان "به آور" زنان كارمند اعلام داشتند اگر تصميم قاطع و قانع كننده اي گرفته نشود نمي توانند سركار خود حاضر شوند. زنان كارمند و كارگر بيمارستان هزار تختخوابي ( اما م خميني فعلي ) تاكيد داشتند كه حجاب اجباري زن بايد پاكي و نجابت او باشد ... زنان شاغل در مخابرات 118 و قسمت 124 نيز امروز در رابطه با مساله حجاب دست به راهپيمايي زدند. كميته بيداري زنان هم، امروز پس از يك راهپيمايي طولاني در خيابان هاي تهران به طرف دانشگاه تهران حركت نمودند و پس از اجتماع در دانشگاه اعلام داشتند كه تنها نجابت و پاكي زن را به عنوان حجاب اجباري مي¬پذيرند ... حملات بر زنان بي حجاب در برخي نقاط تهران، امروز در حالي صورت گرفت كه چندين بار از سوي برخي مراجع تقليد و روحانيون پيشرو اعلام شد كه چنين عملي با روح اسلام هماهنگي ندارد و مورد تاييد نيست. و منظور از پوشش اسلامي تنها پوشيده ماندن مو و زينت آلات زنان است ... پيش از ظهر امروز عده اي از زنان شاغل در وزارتخانه خارجه، همراه با پلا كاردهايي كه روي آنها شعارهايي در رابطه با حجاب نوشته شده بود وارد دانشگاه شدند كه با آنان گروهي از مردان نيز ديده مي شدند.»[13] وخبرنگارکیهان ازداخل دانشگاه تهران دراین حال گزارش دادکه:« ... یک گروه ازمردان تندرو(حزب الله)باشعار"مرگ به ارثیه رضاکچل" وارد دانشگاه تهران شدند و به نفع چادر و حجاب دست به تظاهرات زدند.»[14] در این ساعاتي كه اجتماع زنان در دانشگاه تهران ادامه داشت عده اي با گلوله هاي برفي كه در آنها سنگ كار گذاشته شده بود، زنها را مورد هجوم قرار دادند. مهاجمين به زنان اجتماع كننده در چند مورد برچسب طرفدار قانون اساسي ( شاهنشاهي ) زدند كه با اعتراض زن¬ها روبرو شد.[15] به گفته يك شاهد عيني، دریک کلام پایتخت ایران "تهران" دراین روز دراختیارزنان قرارداشت وکانون انقلاب، یعنی دانشگاه تهران و دانشكده هاي آن و خيابان های منتهي به دانشگاه از امواج پرخروش زنان موج مي¬زد. در سالن آمفي تئاتر دانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران اجتماعی باحضورگروه کثیری اززنان ومردان برگزار شد. آنان از قبل هم، پلاكاردهايي در حمايت از حقوق زنان در خيابان هاي دانشگاه نصب كرده بود ند. در اين اجتماع چند تن از زنان به عنوان نمايندگان گروه ها و اقشار مختلف اجتماعي زنان سخنراني كردند. درآغاز پيامي از سوي زنان كارگر صنايع نساجي مازندران و يك زن كارمند خوانده شد. و سپس دختر دانش آموزي از دبيرستان "نور بخش" تهران سخناني ايراد كرد.[16] کمیته ایجادجمعیت بیداری زنان درساعت ده صبح و جمعیت زنان مبارزدرساعت 5/2 بعدازظهردردانشکده ادبیات مراسمی برپاکردند.[17] در بعد از ظهر اكثريت زنان حاضر در دانشگاه تهران در مهمترين اجتماع زنان كه به وسيله "جمعيت بيداري زنان" در سالن سخنراني دانشكده فني برپا بود، حضور يافتند. در يك آن داخل و بيرون سالن و راهروها و محوطه ي بيروني دانشكده از زنان و دختران پرشد. اولين سخنران از پشت تريبون اعلام كرد كه ما تنها نجابت و پاكي زن را به عنوان حجاب اجباري مي پذيريم و زن و مرد براي پيروزي انقلاب و اهداف آن كه همان "آزادي و عدالت" است، خون دادند و ما بايد اختيار سرنوشت و نوع پوشش خود را داشته باشيم. در ادامه زنان حاضر در جلسه شعارهايي عليه حجاب اجباري سر دادند. سپس به ابتكار يكي از زنان و پس از يك رأي¬گيري جمعي، زنان برآن شدند كه جهت اعلام انزجار خود از حجاب اجباري در يك راهپيمايي اعتراضي به سمت كاخ نخست وزيري دست به تظاهرات بزنند. خبرنگارکیهان درهمین رابطه می نویسدکه:« ... 15هزارزن که دردانشکده فنی دانشگاه تهران جلسه سخنرانی داشتندبه دنبال یک رای گیری تصمیم گرفتنددست به راهپیمایی بزنند. آنهادرحالی که گروهی ازمردان همراهشان بودندبه طرف نخت وزیری حرکت کردند. زن ها شعارمی دادند: "مابااستبدادمخالفیم – چادراجباری نمی خواهیم" .»[18]در اين هنگام و در حالي كه برف مي باريد 15 هزار زن و دختر تهراني چون دريايي خروشان از دانشگاه به حركت در آمدند. طنين شعارهاي زنان ساختمان هاي مسير حركت آنان را، به لرزه درآورد. در خيابان فلسطين ( كاخ سابق )، به نقل از خبر گزاري پارس(ايرناي فعلي)اين گروه ( زنان ) كه در زير برف سنگين دست به تظاهرات زده بودند در مسير خود با حدود 200 نفر تظاهركننده مخالف روبرو شدند كه سعي داشتند تظاهر كنندگان را متفرق كنند.[19] شعارهاي زنان و دختران در اين راهپيمايي بيشتر عليه حجاب اجباري و تقدس "آزادي" بود و بخش هايي از شعار ها چنين بود " مرگ بر استبداد – درود برآزادي"،"ماانقلاب نکردیم – تابه عقب برگردیم"، درود بر پرستار" ، "زنان زحمت كشاندند – زحمتكشان آزاده اند"، " روز جهاني زن – نه شرقي است نه غربي است، جهاني است" سر انجام تظاهر كنندگان به كاخ نخست وزيري رسيدند. در آنجا چند زن به نمايندگي از زنان، عليه حجاب اجباري سخنراني كردند به دنبال آن شعارهاي تندي سر داده شد. كه جمعيت حاضر با فريادهاي به ياد ماندني خود، مهر تاييدي برآن زدند. در اين هنگام به به نوشته خبرگزاري پارس (ايرنا) عده اي از گاردهاي انقلابي كاخ نخست وزيري براي پراكنده ساختن حدود 15 هزار زن كه در جلوي دفتر مهندس بازرگان دست به اجتماع و اعتراض زده بودند. اقدام به تير اندازي هوايي كرد.[20] در يك لحظه هزاران زن ناخودآگاه بر روي آسفالت هاي کاخ نخست وزیری وخيابان های اطراف دراز كشيدند و پس از آن با نيروي دو چندان و خشمي فراگير و با جيغ هاي به ياد ماندني و شعارهاي آتشين به مقابله با گارد نخست وزيري پرداختند ( چند ي بعد مهندس بازرگان از اين تاكتيك زنان با عنوان "جيغ بنفشه اي" ياد كرد ) پس از آرام شدن اوضاع نمايندگان زنان خواستار ملاقات بانخست وزير شدند. تاازايشان تقاضا کنند كه به عنوان رييس دولت اجازه ندهد زنان ايران به دوران قرون وسطايي بازگردند. که مهندس بازرگان، تقاضای دیدارباآنان رانپذیرفت.مهندس عباس امیرانتظام، معاون نخست وزیروسخنگوی دولت روزبعددرمصاحبه مطبوعاتی خوددرهمین رابطه گفت:« ... خانم های بی حجاب وباحجاب هردوبه نخست وزیری آمدندونظراتشان راگفتندوباصحبت هایی که من کردم آرام شدندورفتندوقرارشدقطعنامه خودشان رامجددابخوانندوتصویب کنندوبرای مابیاورند؛هنوزاین قطعنامه به مانرسیده است.»[21] درعصرروزشنبه گروهی که شعارهایی به نفع حجاب می دادند، درمحوطه روزنامه کیهان اجتماع وپشتیبانی خودراازدستورامام خمینی درموردحجاب اعلام کردند.نمایندهگان این گروه درگفتگویی باخبرنگارکیهان اعلام داشتند:« ماامروز(برای)پشتیبانی ازفرموده امام مبنی برحفظ حجاب زنان، دست به تظاهرات زدیم وباشعارهایی ازقبیل "ماپیرو قرانیم – بی حجاب نمی خواهیم، مرگ براین ارثیه ی پهلوی، رهبرماخمینی است – حجاب مازینبی است، نه شرقی نه غربی – جمهوری اسلامی، ازامام به پشتیبانی برخاستیم. یکی ازنمایندگان بنام محمودخلیلی که خودرالیسانس علوم سیاسی معرفی کردگفت: به گفته امام، حجاب به معنی پرده است ومفهومش این است که زنان فقط پوشش داشته باشند، ولی گروهی اززنان که عناصرمشکوکی نیزدربین آنان است امروزدرخیابان های چرچیل وقوام السلطنه شعارمی دادند. این قبیل افرادکه که ازعناصرضدانقلاب هستند، قصدجدایی دین ازملت رادارند. مابه عمل آنهاکه به اسلام توهین کنند؛ معترض هستیم. این گروه درساعت 5بعدازظهربه سوی روزنامه آیندگان حرکت کردند.»[22]

موج دوم اجتماعات و تظاهرات زنان در تهران:

موج دوم اجتماعات و تظاهرات زن در تهران، روز شنبه19اسفندماه 1357خورشيدي، در چند نقطه تهران به وجود آمد كه ما در اينجا نگاهي گذرا به آنان مي اندازيم:
حركت اول موج دوم اجتماع زنان به وسيله استادان زن دانشگاههاي تهران، زنان آزاده، روشنفكر و هنرمند برنامه ريزي شده بود. زنان تهراني صبح زود به صورت فردي و گروهي به سوي كاخ دادگستري سرازير شدند. در همان ساعات اوليه صبح، هزاران زن در كاخ دادگستري و محوطه هاي اطراف آن حضور يافتند. زنان حاضر در محل در حالي كه شعار مي دادند "رهبر ما خميني – مرام ما آزادي" خواستار رفع تبعيض از خود شدند. در اين اجتماع "هما ناطق"، استاديار دانشگاه تهران بيانيه "سازمان ملي دانشگاهيان ايران" را قرائت كرد. در سالن اجتماعات كاخ دادگستري عكس ها و پوسترهايي از سیرمبارزات زنان و خواسته هاي آن بر ديوار ها نصب شده بود. هم چنين بريده هايي از روزنامه ها كه نوشته بودند "حجاب اجباري نيست" برتمام ديوارها ي داخل و بيرون سالن نصب شده بود. در این اجتماع زنان هم چنين بر لغو قانون حمايت خانواده اعتراض داشتند آنان شعار مي دادند كه اين قانون حداقل حقوق را به ما مي داد...بانو مهرانگیز کار که خود در این اجتماع حضورداشت می¬نویسدکه:« ...یک زن چادری دربالاترین طبقه ازساختمان دادگستری، پشت نرده¬ها، درست رودرروی جمعیت حاضردرصحن ورودی ایستاده و دارد چادر سیاه خود را از سر برمی¬دارد و آن را به نشانه¬ ی اعتراض از آن بالاروی سرجمعیت شوریده پرواز می¬دهد...»[23]دراین تجمع گروهی ازخبرنگاران وفیلمبرداران خارجی نیزدیده می شدند؛ کیت میلت امریکایی که درامریکاباکمیته مبارزه علیه شاه همکاری داشت وبادانشجویان ایرانی مخالف شاه درامریکاتظاهراتی ترتیب داه بودو کتاب هایی ومقالاتی برضدشاه درنیویوریک تایمز ونشریات دیگربه چاپ رسانده بود، دراین جمع حضورداشت.وی درمصاحبه بایک روزنامه نگارایرانی گفت:« ... من روزچهارم مارس به ایران آمدم وخیال دارم تابیستم مارس این جابمانم حامل پیام تبریکی ازجانب تمام زنان مبارزونهضت های آزادیبخش دنیابه مناسبت روزجهانی زن برای تمام زنان ایران هستم...بادوستان روزنامه نگارم آمده ام. این مبارزه شمابه راستی فوق العاده است برای من که سال هابانهضت های زنان همکاری دارم، این همه شهامت وپایداری شماشگفتی آوراست. شماحرکتی آگاهانه رادرمبارزات حق طلبانه زنان مسلمان دردنیاپایه گذاری کرده ایداین حرکت شمابدون سازمان وتشکیلات بدون برنامه ای ازپیش تعیین شده فوق العاده است. راستش قبل ازاین که به ایران بیایم فکرنمی کردم بازنانی چنین مبارزوآگاه روبروخواهم شد...خیال می کنم پس ازاین انقلاب بزرگ شما، مابایددرس مبارزه راازشمابیاموزیم.»[24] درساعت 1بعدازظهر زنان حاضر در دادگستري در پايان اجتماع مسالمت آميز خود قطعنامه اي صادر كردند و خواسته هاي خود را به شرح زيراعلام داشتند:«... 1- پوشش متعارف زنان بايد با توجه به عرف و عادت و اقتضاي محيط، به تشخيص خود آنها(زنها) ) واگذار شود.2- حق برخورداري مساوي با مردان از حقوق مدني. 3- حقوق سياسي و اجتماعي و اقتصادي زنان بدون هيچ تبعيض، حفظ و تامين شود.4- امنيت كامل زنان در استفاده از حقوق و آزادي هاي قانون، تضمين شود. 5- برخورداري واقعي از آزادي هاي اساسي براي زنان و مردان كشور تضمين شود. 6- هر نوع نا برابري بين زن و مرد مرتفع شود. 7- مواضع شغلي فعلي زنان حفظ شود 8- نقايص قانون حمايت خانواده در جهت تامين هر چه بيشتر حقوق از دست رفته مرتفع گردد. در پايان اين قطعنامه خواسته شده بود كه مهندس بازرگان نظر خود را در اين موارد اعلام كند.»[25]
حركت دوم اعتراضي زنان در همين روز به وسيله گروهي از زنان شاغل در وزارت خارجه و تعدادي از هنر پيشگان زنٍ تئاتر ايران و ديگر زنانِ شاغل در وزارتخانه ها درمقابل ساختمان وزارت خارجه به وقوع پيوست. اين زنان در پايان اجتماع خود طي نامه اي سرگشاده، خطاب به مهندس بازرگان(نوشته)و خواسته هايشان را در 5 مورد اعلام داشتند كه مهمترين آنها حقوق يكسان براي زن و مرد و رفع تبعيض از زنان بود.[26] حركت سوم موج دوم اجتماعات و تظاهرات، درصبح همین روز در دبيرستان هاي دخترانه "مرجان" ، "هشترودي" ، " نصر" ، "خوارزمي" ، "آذر" ، " هدف" به وقوع پيوست. دختران مدارس فوق به خاطر حجاب اجباري از صبح كلاس هاي درس خود را، تعطيل كردند و در محوطه هاي حياط دبيرستان هاي خود ، اجتماع كردند و با سردادن شعار هايي چون "مرگ بر استبداد" "درود بر آزادي"، "مرگ بر فاشيسم"، چنان فضايي را در مدارس خود به وجود آورده بودند كه مدير كل آموزش و پرورش تهران مجبورگشت، جهت آرام كردن آنان، در چند دبيرستان آنان حضور يابد و با دانش¬آموزان صحبت كند.[27]كه نتيجه¬اي در بر نداشت.به گزارش خبرنگارکیهان:« ... دختران دبيرستان¬هاي فوق پس از ساعاتي به صورت دسته¬جمعي و به صورت راهپيمايي و تظاهرات رهسپار دانشگاه تهران شدند و پس از اجتماع در دانشگاه از آنجا به صورت راهپيمايي و تظاهرات با عبور از خيابان انقلاب و چرچيل كه به درگيري مختصري انجاميد. در ساعت 4 بعد از ظهر به كاخ دادگستري رسيدند و در آنجا اجتماع كردند. در همين حال گروهي از مردان در حالي كه به طرفداري از حجاب شعار مي دادند، در گوشه ي شمالي كاخ دادگستري تجمع كردند. كه پاسداران به منظور جلوگيري از درگيري هاي احتمالي ازمردان خواستند از آن جا دورشوند. پاسداران به هنگام متفرق كردن مردان به آنان گفتند؛ طبق توصيه امام همه آزاد هستند عقايد خود را بدون هراس باز گو كنند. بنابراين نبايد مزاحم دختران شويد. دختران اجتماع كننده كه حدود 5 هزار نفر بودند، خواستار ديدار با وزير دادگستري شدند تا حضورا خواسته هايشان را ابراز كنند...زنانی که به عنوان اعتراض دردادگستری اجتماع کرده بودنداز زنان خواستندتاروز دوشنبه در یک راهپیمایی شرکت کنند.»[28]
زنان ايران و مطالبات زنان در تهران:
بعد از پايان موج دوم اجتماعات و تظاهرات زنان در تهران كه عليه حجاب اجباري و براي حقوق برابر با مردان در عرصه هاي سياسي ، اقتصادي و فرهنگي بود، زنان و دختران در سراسر ايران به خصوص درمراكز استان¬ها و شهرهاي بزرگ ايران به حمايت و پشتيباني از مطالبات آنان به ميدان آمدند واجتماعات و تظاهراتي در شهر هاي خود بر گزار كردند:
در آبادان، عروس شهرهای ایران:« ... يك صد نفر از زنان آزاديخواه، كه كارمندان شركت ملي نفت، پرستاران و كارمندان ساير ادارات بودند به دادگستري آبادان رفته و عليه حجاب اجباري به تظاهرات پرداختند. در پلاكارد هايي كه اين زنان حمل مي كردند شعار هاي زير به چشم مي خورد :"زنان مبارز، مي توانند راه رااز چاه تشخيص دهند" ، "ما بدون حجاب هم به پاكي خود اعتماد داريم"، "بي چادر و با چادر همه براي يك هدف مي جنگيم، “آزادي " هنگامی که زنان معترض وارددادگستری آبادان شدندتعدادی زن باحجاب به میان آنان آمدندوشعاردادند"آزادی، استقلال، جمهوری اسلامی"وزنان بی حجاب نیزدرجواب همین شعارراتکرارکردندوپس ازآن دوگروه زنان درکناریکدیگرقرارگرفتندوبه بحث پرداختند...»[29]در شهر سنندج مركز استان كُردستان ايران:« ... صدها تن از زنان ودختران در يك راهپيمايي دو ساعته عمل گروه هایی راکه به زنان توهين و بي حرمتي مي كنند، محكوم كرده و پس از صدور قطعنامه اي در 13 ماده ، در حمايت و پشتيباني از مطالبات زنان تهراني، متفرق شدند. در اصفهان حدود 50 تن از زنان كارمند و دانشگاهي و دو تن از بانوان قاضي طي يك راهپيمايي به دفاتر روزنامه هاي "آيندگان" و "كيهان" در اصفهان رفته و ضمن اعتراض به اجبار در داشتن حجاب ، لزوم آزادی افراد رایادآوری کردند این عده پشتیبانی خودرااز قطعنامه زنان در تهران اعلام كرده ومتذکرشدند:رفتار زشت وناپسند گروهي ضد انقلاب را به زنان در تهران محكوم نموده و به خاطر اعتراض به حركات اين عناصرمرتجع فردا مقابل در ورودي دانشگاه اصفهان تجمع می كنند...در چند دبیرستان دخترانه"تبریز"نیز دانش آموزان به عنوان اعتراض به برقراری حجاب از رفتن به سرِکلاس خودداری کردند و اجتماعاتی ترتیب دادند.»[30] در"ارومیه"(رضائیه)گروهی اززنان ودختران دانشجو، خانه دارو دانش آموزدرتالاراجتماعات دانشکده پزشکی این شهرگردآمدندودرموردمقام و موقع زن ِامروزسخنرانی هایی ایرادشد.درکرمانشاه بیش از5هزارتن اززنان ودختران دراجتماعی که دردبیرستان جلال آل احمد(شاهدخت)برپاکردندحمایت خودراازموادقطعنامه زنان تهران اعلام داشتند.اجتماع کنندگان پس ازصدور یک قطعنامه 7ماده ای، درخیابان های شهرراهپیمایی کردند.دربندرعباس صدهاتن اززنان ودختران کارمندودانش آموز و خانه دار، پس ازیک راهپیمایی به استانداری رفتندوباقرائت قطعنامه ای خواستارتضمین آزادی، فعالیت های اجتماعی وپوشش خودشدند.استانداردرحضورنمایندگان زنان تلفنی بامقرامام درقم تماس گرفت وبه زنان گفت: هیچ اجباری نداریدکه حتماچادرسرکنیدپس ازآن زنان به تدریج متفرق شدند.[31]در شهر هاي شيراز، رشت، اهواز، مشهد و... راهپيمايي و تظاهراتی درحمایت اززنان تهران و عليه اجباري شدن حجاب، بر پا شد. در اين شرایط مطالبات دختران دانش آموز، در دبيرستان هاي سراسرکشوردرحال گسترش بود. در تبريز چند دبيرستان دخترانه، به عنوان اعتراض به برقراري حجاب اجباري از رفتن به سر كلاس خودداري كردند. در شهر هاي مسجد سليمان، آمل و انديمشك، دختران دانش آموز با تشكيل دادن شوراهايي، دبیرستان های دخترانه را، خود اداره مي كردند. و هر روز هم برای تحقق مطالبات خود باتعطيلي كلاس هاي درس، در ادارات مركز ي آموزش و پرورش شهر هاي مربوطه ، اجتماع مي كردند و...

موج سوم اجتماعات و تظاهرات زنان تهران:

پس از موج دوم حركت زنان در کاخ دادگستری تهران، رادیووتلويزيون که زیرنظر شورایی مرکب ازنمایندگان آیت الله خمینی و دولت موقت، وتحت سرپرستی آقای صادق قطب زاده، این انتصابی آیت الله خمینی، اداره می شد. با سانسوروتحریف تظاهرات زنان درتهران وایران وپخش گزينشي قسمت كوتاهي از فيلم تجمع زنان در كاخ دادگستري "درود بر خميني – سلام بر آزادي" مصاحبه اي با مهندس غروي سرپرست شبكه های راديو تلويزيون و حجت الله الاسلام محمد مجتهد شبستري از مسئولين بلند پايه تلويزيون ترتیب داد. شبستري در اين مصاحبه در رابطه با اجتماعات و راهپيمايي ها و تظاهرات زنان گفت:«... كساني كه در تظاهرات شركت كرده بودند، روي هم رفته خواهان خط فكري رژيم گذشته بودند ...آنچه در جامعه مطرح شده است، مسئله اجبار حجاب نيست بلكه مسئله فرهنگي است كه تمام جامعه را در بر مي گيرد. حجاب اسلامي بر خلاف نظر گروه هاي مختلف معني¬اش توسري خوردن نيست ... زنان با داشتن حجاب اسلامي نه چادر در دانشگاه درس مي خواندند و اغلب شير زناني بوده¬اند ... و اين تحريف است كه مي خواهند حجاب اسلامي را با توسري خوردن ربط بدهند ... در اسلام آزادي اينگونه است كه رهايي از نيمي از قيد و بند ها و نيمه دوم آزادي مقيد و متعهد بودن به بعضي چيز هاست...درادامه مهندس غروی گفت: وقتی که تظاهرات دیروزوتحصن خانم هادردادگستری صورت گرفت هنوزاین فیلم به این سازمان نرسیده تلفن هاشروع شد.مامتوجه شدیم اگربخواهیم این فیلم راآن طورکه هست دیروزبه نمایش بگذاریم به احتمال زیادباعث به وجودآمدن حوادث ناگواری خواهیم شد.مطلقاواهمه ازاین که یک مطلبی راکه می تواندباطرزتفکراکثریتی مخالف باشدعنوان بکنیم، نداریم. ولی چرااین کاررانکردیم. البته اگرتوچه به این فیلمی که نمایش داده شدبکنیم یکی دوچهره آشنارامی توانستیم ببینیم ازجمله یکی از خانم های هنرمندکه مدتی درخارج کشوربوده ودریکی ازجزایرخوش آب وهواملکی داردوحالاچرادرایران است وشایدآمده بودبه ثروت ودارائیش سربزندونتوانسته بعدازانقلاب برگرددایشان دراین تظاهرات شرکت کرده بودوبایک دقت کوچک می توانیم بشناسیم یااین که خواهرشریف امامی دراین جمع بوده وازخانواده منصورروحانی که همه ملت ایران اوراخوب می سناسددراین تظاهرات شرکت داشته وبازچهره های دیگری شناخته شده بودندودقت کافی روی شناسایی این ها شده بود.احتمال آن می رفت که نمایش فیلم دیروز باعث بشودکه روزبعدعده ای بگمان این که متحصنین امروزوراهپیمایان امروزچون قراربودامروزراهپیمایی صورت بگیرد؛ نمایش این فیلم می توانست یک انگیزه ای باشدبرای واکنش های خدانکرده ناگوار.من اسم این راحالا هرچه می شودگذاشت نمی دانم اشکال فنی یااشکال امنیتی ولی به هرحال آن چه که برای مامطرح بوداین بودکه سعی کنیم تاآنجاکه درحدامکان است جلوی هرآشوبی رابگیریم چرابه این دلیل، همان طورکه توجه کردیدآن خانم درمصاحبه شان گفتندمن جامعه شناس هستم وگریه می کردنداین گریه شان من رامتاثرکردعمل بسیارزشتی انجام شده است...البته خانم هایی که درتحصن شرکت کرده بودنددارای روحیه آزادیخواهی هستندودقیقابه ملیت وایرانیت معتقدهستندوانسان های قابل احترامی هستندولی به هیچوجه نمی توانم این مسئله رانادیده بگیرم که درلابلای این جمعیت چهره های مشخص وچهره های مغرض بودندکه وجودهمین هامی توانست بهانه ای باشدبرای اعمال بعدی وواکنش های بعدی وبالمآل هرج ومرج. دیدن این همه خانم دراین تحصن دردرجه اول می تواندخوشحال کننده باشدبه این دلیل خانم هادارای آن چنان روحیه ای هستندکه به مجرداین که احساس کنندحقی می تواندازآن هاضایع بشوداقدام می کنندولی مسئله ای که بایدکاملامتوجه باشیم این است که ببینیم این دقیقاخودمن هستم که این رامی خواهم یااین که دست وتفکردیگری درپس تفکرمن است ویاازاین جمع شدن وراهپیمایی من نکنددیگرانی که مقاصدسویی دارندسوء استفاده کنند...اگرمنظورازسانسورکنترل ونظارت باشدبلی من این را دقیقامی پذیرم من معتقدهستم که اگرمااحساس رسالت می کنیم حتمادرپی این احساس رسالت کنترل ونظارتی هم نهفته است...»[32] درجوابیه آقایان کیهان در یادداشت روز باعنوان"شیوه های رژیم منفور را دور بریزیم" نوشت که:« ... مدیرعامل موقت تلویزیون...درروزهای اول تسلط براین سازمان گفته بودباهرنوع بازی مثل "روشنفکربازی"، "سیاست بازی" و حتی "آخوندبازی" مخالف است این روزها، بازی های خطرناکی راکارگردانی می کند؛ به دنبال طوماربازی وصحنه سازی های مختلف، درتدارک بازی خطرناک دیگری است که بزودی شاهداثرات زیان بخش آن خواهیم بود. دربرابرچشم میلیون هابیننده، تلویزیون اطلاعیه دفترامام رادرموردمعلق گذاشتن قانون حمایت خانواده ساخته وپرداخته روزنامه هامعرفی می کندوتظاهرات پرشکوه زنان راناشی ازانعکاس غیرواقع سخنان امام درروزنامه هامی داند...باصراحت می گوید"بیطرف" نیست وطرفدار"حق" است بایدپرسیداز"حق" چه استنباطی داردوضابطه ومعیار"حق" ازنظرایشان چگونه چیزی است...مردم ایران باپرداخت مالیات هزینه تلویزیون راتامین می کنند...دیشب میلیون هابیننده شاهدمنفی بافی هاواستدلال غیرمنطقی مدیرتولیدتلویزیون درتوجیه پخش تظاهرات زنان درتهران بودند. چه کسی می پذیردکه پخش صحنه هایی ازتظاهرات خانم هاباعث تحریک جامعه می شود...مدیرتولیداین دستگاه تظاهرات زنان راچگونه به خاطرشرکت یک هنرمندبه ظاهرپولداروخواهروبستگان بعضی ازسرشناسان رژیم گذشته (که این ادعامعلوم نیست تاچه حددرست باشد)تخطئه کردوبرپایی تظاهرات رابامنافع کمپانی های بزرگ لوازم آرایش مثل"هلنا روبینشتاین" و "مارگارت آستور" بی ارتباط ندانست؛ شباهت هاحیرت انگیزاست. رژیم گذشته هم، زنان ومردان آزاده انقلابی را"عوامل بیگانه" ، "وطن فروش" و "نوکراجنبی" توصیف می کرد.این شباهت ها نگران کننده است وبه انقلاب مالطمه می زند.»[33] دراین شرایط چون موج دوم تظاهرات زنان درتهران به خصوص اجتماع آنان درکاخ دادگستری وخواسته های زنان دررادیووتلویزیون به شکل گزینشی وتحریف کننده، پخش شد.به همين خاطر روز يكشنبه 20/12/1357خ زنان و دختران تهران به طور خود جوش در مقابل ساختمان جام¬جم اجتماع كردند و شعارهايي عليه راديو تلويزيون سر دادند ویکی ازروزنامه هادرهمین رابطه نوشت:«دیروزگروهی اززنان به عنوان اعتراض به پخش نشدن فیلم تظاهرات آنهادردادگستری ازطریق تلویزیون ورادیودرمقابل ساختمان تلویزیون درجام جم دست به تظاهرات زدند.این تظاهرات به دنبال اخطارآنهاکه درصورت پخش نشدن فیلم تظاهراتشان دررادیووتلویزیون دست به تظاهرات وتحصن خواهتدزد؛صورت گرفت آنهامی گفتندکه تنهاقسمت کوتاهی ازفیلم که شعار"درودبرخمینی – سلام برآزادی" بودراپخش کردند. صادق قطب زاده سرپرست راديو و تلويزيون در جمع زنان تظاهر كننده حاضر شد و دليل پخش نشدن فيلم را، نداشتن امكانات فني ذكركرد و بعدازتوضیح درموردبی طرفی رادیوو تلويزيون به محل کارخودبرگشت.درساعت 2بعدازظهردرحالی که اعتراض زنان ادامه داشت ازآنهاخواسته شدکه نمایندگانی ازمیان خودانتخاب کنندوبرای مذاکره باقطب زاده به داخل ساختمان بفزستند.به نمایندگان این گروه بعدازدوساعت انتظارگفته شد؛ آقای قطب زاده امروزفزصت ندارندوآنهادرحالی که شعارمی دادند: مرگ برسانسورچی" تلویزیون راترک کردند.»[34] مهندس غروی سرپرست شبکه های رادیووتلویزیون نیزدرهمین رابطه گفت:« ... امروز60 – 50 نفرازدختران خانم های دانش آموزچنددبیرستان آمده بودندبه سازمان رادیوتلویزیون وبه عنوان اعتراض به عدم پخش همان فیلم وخیلی سخنرانی کردندوهرچه دلشان خواست گفتندوموقع رفتن هم باشعار"مرگ برسانسورچی"این جاراترک کردند.»[35] در همين روز، زنان راديكال و مستقل كه در "كميته دفاع از حقوق زنان" فعاليت مي كردند به نقل از خبر گزاري فرانسه:« ... طی یک مصاحبه مطبوعاتي درتهران اعلام کرداززنان ایران دعوت به عمل آمده است که درتظاهرات جدیدی درروزدوشنبه(21/12/1357) درخیابان های تهران شرکت نمایند. اوپس ازتصریح این که نماينده تمام زنان نيست تاكيد كرد اين تظاهرات مجدد به منظور اثبات و نشان دادن خواسته هايشان برگزار مي شود. وی افزودهدف دیگراین تظاهرات این است که آیامقامات دولت قادرهستندبرابرآن چه که قول داده اندازماحمایت وپشتیبانی کنندیانه.»[36] تظاهرات در روز موعود برگزار شد. به گزارش خبر گزاري پارس (ايرنا):«... هزاران تن از زنان پايتخت متشكل از كاركنان راديو و تلويزيون، صنعت نفت، معلمان، دانشجويان، دانش آموزان و گروه هاي صنفي مختلف با"جمعيت زنان مبارز"و "كميته دفاع از حقوق زن" به منظور ابراز نظر خود، در مخالفت با اجباري بودن حجاب در محوطه چمن دانشگاه تهران اجتماع كردند. در اين اجتماع يكي از نمايندگان زنان طي سخناني ضمن محكوم كردن و ناديده گرفتن حقوق سياسي و اجتماعي و فردي زنان در گذشته، نقطه نظر هايي را در جهت آزادي زنان بيان كرد و طي آن خواستار لغو"صيغه" و هرنوع تبعيض از زنان شد. همچنين نمايندگان گجمعيت زنان مبارز" و "كميته دفاع از حقوق زنان"طی سخنانی خواستارآزادی های مساوی برای زن ومردوبرحق شمردن حقوق فردی – سیاسی واجتماعی زنان شدند.پس از پايان سخنراني ها، زنان در صفوف طويلي كه عده اي از مردها دستها را به منظور محافظت به دورشان زنجير كرده بودند با دادن شعار هايي نظير " فحشا ناشي از فقر فرهنگی وبهره کشی اقتصادی است " ، "به گفته مولا حجاب زن درونيست" ، "بي حجاب با حجاب عليه شاه جنگيديم" ، "ما زنان ايراني دربند نمي مانيم" ، "آزادي بايد نبايد ندارد " به طرف ميدان آزادي (ميدان شهياد سابق ) وسازمان رادیوتلویزیون واقع درجام جم به راه افتادند.گروه های مختلفی اززنان ومردان نیزبه منظوراعتراض به اعدام محمودرئیسی وعدمخش سخنان نماینده زنان دراجتماع جام جم(دیروز)ازتلویزیون وهم چنین گروه هایی که خواستارآگاه کردن مردم ازمفادقانون اساسی قبل ازرفراندوم بودند، به آنهاملحق شدند.»[37] باز به گزارش خبرگزاري رسمي ايران پارس:« ...(ايرنا) ظهرديروز گروهي از زنان و دختران که پس از اجتماع در دانشگاه تهران به طرف راديو تلويزيون راهپيمايي می كردند. به هنگام عبور از مقابل خبرگزاري پارس لحظاتي توقف كردند و با شعار "مرگ بر سانسورچي" به تظاهرات پرداختند. اين عده سپس رهسپار جام جم شدند تظاهرات كنندگان كه از زنان خانه دار، دانشجو و كارمند تشكيل شده بودند .شعار هاي متعددي از قبيل "اي زن آزاده ، از حقت دفاع كن"، "مازنان ايران در بند نمي مانيم"، "اتحاد ، برابري ، پيروزي"، "مساله حجاب نيست، حقوق مساوي است"،"آزادي برايش مي جنگيم" ، آزادی باید، نبایدندارد، ماخواستاربرابری وتساوی واقعی هستیم"، می دادند. این عده هم چنین پلاكارد هايي حمل مي كردند كه بر روي آن نوشته بود، "ما رزمندگان انقلاب خونين خلق هاي ايران رفتار و حملات وحشيانه مرتجعين در روزهاي 17، 18، 19، اسفندماه، به زنان را محكوم مي كنيم.»[38] در ادامه چون این زنان تظاهرکننده به جام جم رسيدند، به سردادن شعار عليه راديو تلويزيون و شخص قطب زاده پرداختند و چند زن و دختر سخناني در رابطه با حق وحقوق زنان ايراد كردند. اين اجتماع در حال برگزاري بود كه با آمدن هواداران قطب زاده به رهبري "زهرا خانم"[39] اين يار غار قطب زاده ! و برهم زننده اجتماعات چپ، مترقي و راديكال، به خشونت كشيده شد. اين اجتماع زنان چنان دولت موقت و قطب زاده سرپرست جام جم را به ستوه آورد كه شب بعد تلويزيون بعد از اخبار شبانه خود، برنامه اي در رابطه با آن پخش كرد كه متن گفتاري اين فيلم چنين بود:«...مقارن ساعت 5 بعد از ظهر ( ديروز ) عده اي از خانم ها كه به وسيله گروه هايي ازآقايان حمايت مي شدند در جلوی خيابان جام جم اجتماع و اقدام به دادن شعار و تظاهرات عليه دولت قانوني و سرپرست صدا و سيماي انقلاب اسلامي ايران نمودند كه پس از حدود 45 دقيقه درگيري و حتي مشاجره لفظي بين موافقين و مخالفين، مامورين حفاظتي دخالت نمودند وچون آنان قصد ورود به جام جم به بهانه صحبت با سرپرست صدا و سيماي ايران راداشتند و باور نمي كردند كه ايشان در سازمان نيستند، لذا 5 نفر از نمايندگان تظاهر كنندگان به داخل ساختمان جام جم هدايت و با مديران سرگرم مذاكره شدند. در اين هنگام اتومبيل شورلت ايران متعلق به نخست وزير حامل سرپرست صدا وسيماي ايران وارد خيابان جام جم شد كه ناگهان تظاهركنندگان به اتومبيل ايشان حمله كردند. در اين حمله اتومبيل دچار خساراتي از جلووعقب وحتي سقف گرديد! تظاهر كنندگان به اين گونه اعمال و توهينات اكتفا نكرده بلكه يكي از بانوان از داخل كيف خود! اقدام به شليك يك تير نمود كه نوع اسلحه و محل اصابت آن مشخص نگرديد! در همين زمان يكي ديگر از بانوان با چاقو! به يكي از پرسنل نيروي هواي ملي اسلامي ایران كه عهده دار نگهباني شبانه روزي تلويزيون مي باشند، حمله كرد ولي خوشبختانه به وي آسيبي نرسيد. لذا براي جلوگيري از هر گونه حادثه سوء بعدي اقدام به شليك چهار تير هوايي گرديد كه تظاهر كنندگان متفرق و با دو دستگاه اتوبوس آبي رنگ محوطه را ترك نمودند.»[40]
شوربختانه پس از موج سوم اجتماعات وتظاهرات زنان و6روزبعدازجنبش زنان و دختران تهران و ديگر مناطق ايران، با پخش شايعاتي دربین مردم ایران، مبني بر نفوذ عوامل شاه! و ضد انقلاب!درمیان اجتماعات وتظاهرات دختران وزنان كه گويا قصد تضعيف يا براندازي انقلاب نورسيده خلق هاي در بند ايران را دارند .وبي توجهي اپوزيسيون و از همه مهمتر نبودن، انجمن ها، كانون ها، سازمان ها و احزاب فراگير زنان در سراسر كشور،اجتماعات و تظاهرات زنان از شورو شوق اوليه افتاد. و به فراموشي سپرده شد. سال بعد هم، روز جهاني زن به خاطر شرايط انقلاب و همزمان بودن آن با اولين انتخابات مجلس شوراي ملي(اسلامی)، كه در آن همه اپوزيسيون شركت كرده بودند، روز جهاني زن فقط در چند دانشكده دانشگاه تهران، آن هم به طور محفلي برگزار شد. در سال 1359 خورشيدي هم، به خاطر اشغال و تعطيلي دانشگاه هاي سراسر كشور به وسيله حزب جمهوري اسلامي، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، انجمن هاي اسلامي(دفترتحکم وحدت)، دانشجويان پيرو خط امام و سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي و پديده شوم جنگ ايران و عراق و جنگ قدرت بين اولين رئيس جمهور ايران دكتر بني صدر و رهبران حزب جمهوري اسلامي، برگزاري روز جهاني زن به فراموشي سپرده شد و پس از30خرداد سال 1360خورشيدي تاپروژه ي حجت الاسلام سيد محمد خاتمي ودولت احمدی نژادبه طوررسمی و قانونی، درایران روزجهانی زن در نظام مطلقه فقیه برگزارنشد...

پانوشت¬ها:

[1] کیهان 7/12/1357 ص 2
[2] کیهان 12/12/1357 ص 1
[3] کیهان 16/12/1357 ص 3
[4] کیهان 17/12/1357 ص 1
[5] متولد1302درقم، سال 1331با دختر ارشد آیت الله خمینی، صدیقه مصطفوی ازدواج کردبعد از تبعیدآیت الله خمینی وکیل تام الاختیارایشان شد. از مخالفین سرسخت دکتر علی شریعتی و استاد نعمت الله صالحی نجف آبادی بود و کتابی بنام"پاسداران وحی" در رد و نقدکتاب "شهیدجاوید" نوشت.اردیبهشت 1356به امریکاسفرکرد و دیدارهایی با دکتر ابراهیم یزدی انجام داد.دو ماه بعد به آلمان رفت و از فرانکفورت به لبنان و سپس ازمرز زمینی اردن به نجف رفت وپس از13سال دوری باآیت الله خمینی دیدارنمود.درپاریس درکنار وی بود و دو روز بعد از مراجعه آیت الله خمینی، به همراه خانواده ایشان به ایران بازگشت.پس ازپیروزی انقلاب به طورغیررسمی مسئولیت دفترامام و رسیدگی به امور مراجعین رابه عهده داشت. بنابردستور آیت الله خمینی، چندماموریت مهم برای ایشان انجام دادکه مهمترین آنان، مامور بررسی جنگ درگنبدکاووس، درگیری بادکترحسن نزیه مدیرعامل و رئیس هیات مدیره شرکت ملی نفت ایران و فراری دادن ایشان به فرانسه،نماینده امام دردیدارباروحانیون مشهد و قم جهت نفی مجلس موسسان وایجادمجلس خبرگان روحانی، نماینده اختصاصی حکومت شورای انقلاب، برای اخراج ضدانقلاب!(گروه ها،سازمان ها و احزاب)ازادارات، نماینده امام، درهیات ویژه کُردستان،ماموراجرای بخشنامه حجاب ومحوآثاررژیم طاغوت درادارات دولتی، نماینده رئیس جمهور(آقای ابوالحسن بنی صدر)درهیات 3نفره ی حل اختلاف، ماموررسیدگی به وضعیت جنگ زدگان و معاودین عراقی و ...در21شهریور1360وفات یافت ودرمسجدبالاسرحرم فاطمه معصومه مدفون گردید. ازوی 4دخترو3پسربنام¬های زهرا، عاطفه، نفیسه، نعیمه، محمدتقی، علی و مرتضی به جا مانده است.
[6] کیهان 17/12/1357 ص 2
[7] همان منبع ص 2
[8] کیهان 13/12/1357 ص 8
[9] همان منبع ص 8
[10] کیهان 16/12/1357 ص 4
[11] کیهان 14/12/1357 ص 2
[12] کیهان 17/12/1357 ص 1
[13] همان منبع ص 2
[14[ همان منبع ص 2
[15] کیهان 19/12/1357 ص 2
[16] کیهان 17/12/1357 ص 2
[17] کیهان 17/12/1357 ص 2
[18] همان منبع ص 2
[19] کیهان 19/12/1357 ص 2
[20] همان منبع ص 2
[21] کیهان 21/12/1357 ص 3
[22] کیهان 20/12/1357 ص 2
[23] ر.ک.به مقاله 8مارس 1357 در وبلاک بانو مهرانگیزکار
[24] کیهان 20/12/1357 ص 8
[25] کیهان 19/12/1357 ص 2
[26] کیهان 20/12/1357 ص 2
[27] کیهان 19/12/1357 ص 2
[28] کیهان 20/12/1357 ص 2
[29] همان منبع ص 2
[30] کیهان 21/12/1357 ص 2
[31] کیهان 22/12/1357 ص 7
[32] کیهان 21/12/1357 صص2و3
[33] همان منبع ص 1
[34] همان منبع ص 2
[35] همان منبع ص 3
[36] همان منبع ص 7
[37] کیهان 22/12/1357 ص 7
[38] همان منبع ص 7
[39] زهراخانم(چراغی) معروف به "دندان طلا" که ساکن حومه تهران(یاخچی آباد) بود. وی اولین زن هوادارنظام جمهوری اسلامی ویارغارصادق قطب زاده، که تاآخرسال 1359 وظیفه اش برهم زدن اجتماعات وتظاهرات نیروهای چپ غیرمذهبی وروشنفکربود.
[40] کیهان 22/12/1357 ص 7