عليه ديکتاتوری
عليه بازداشت ميرحسين موسوی و مهدی کروبی
به اعتراض برخيزيم!

به دستور مستقيم ولی‏فقيه و بيت وی، ميرحسين موسوی و مهدی کروبی همراه با همسرانشان زهرا رهنورد و فاطمه کروبی دستگير و به زندان حشمتيه منتقل شده‏اند. تا کنون گردانندگان رژيم در مورد دستگيری و محل نگهداری آن‏ها سکوت کرده‏اند.

دستگيری ميرحسين موسوی و مهدی کروبی نشانه بارز عجز و وحشت سران رژيم اسلامی است. عجز از فرونشاندن جنبش اعتراضی و وحشت از گسترش بحران و هم سرنوشت شدن با ديکتاتورهای منطقه که با وجود تجهيز به ارگان های سرکوب، با خيزش مردم از قدرت به پائين کشيده می‮شوند. اما ميرحسين موسوی و مهدی کروبی نه همانند ديکتاتورها، نيروهای نظامی، انتظامی، بسيج، لباس شخصی و امنيتی را تحت فرمان خود دارند و نه درآمد کلان نفت را در جيب. ابزار آن‏ها نه توپ و تانک، بلکه گفتن و نوشتن بود. رژيم از گفتار و نوشتار آن‏ها، چنان در هراس بود که نتوانست حضورشان را در خانه‏های محصور شده تحمل کند. اين واهمه از فقدان مشروعيت رژيم استبدادی و رهبران مستبد آن و از اتوريته ميرحسين موسوی و مهدی کروبی در بين اکثريت مردم کشور ما ريشه می‏گيرد.

شعار جنبش سبز در روزهای ۵۲ بهمن و اول اسفند متوجه راس نظام بود. ولی‮فقيه با تن دادن به خواست نيروهای افراطی و صدور فرمان بازداشت ميرحسين موسوی و مهدی کروبی، خشم فعالين جنبش سبز را عليه خود برانگيخته است. به همين خاطر شعار عليه او به عنوان ديکتاتور بيش از پيش در خيابان‏ها فرياد خواهد شد، روی ديوارها نقش خواهد بست و به شعار اصلی جنبش اعتراضی تبديل خواهد شد.

ميرحسين موسوی و مهدی کروبی همواره مردم را به اعتراض مسالمت‏آميز دعوت کرده‮اند. آن‏ها بارها از مردم خواسته‏اند که از رويکرد به خشونت اجتناب ورزند و مردم هم با دست خالی به خيابان‮ها آمده‏اند. اما سران حکومت اعتراضات مسالمت‏آميز مردم را برنتابيده و کسانی را که سال‏ها به اين نظام خدمت نموده‏اند، دستگير و به بند کشيده‏اند.

به بند کشيدن ميرحسين موسوی و مهدی کروبی به حيات جنبش سبز پايان نخواهد داد. جنبش سبز در اعتراض به بازداشت آندو با تمام توان به ميدان خواهد آمده و صدای اعتراض خود را به گوش جهانيان خواهد رساند.

هيئت سياسی ـ اجرائی سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت)
۱۰ اسفند ۱۳۸۹ (اوا مارس ۲۰۱۱)