logo





مقر حزب حاکم به آتش کشیده شد

درگیری‌های شدید در مصر با وجود حکومت نظامی

دولت مصر مقررات منع تردد را به سراسر کشور گسترش داد

جمعه ۸ بهمن ۱۳۸۹ - ۲۸ ژانويه ۲۰۱۱



رادیو فردا: با وجود اعلام حکومت نظامی از سوی حسنی مبارک و گسیل نیرو‌های ارتش به خیابان‌ها، دهها هزار تن از معترضان مصری در خیابان‌ها حضور دارند و در برخی نقاط درگیری‌های بسیار شدیدی در جریان است.
در همین حال گزارش‌ها حاکی از آن است که معترضان در قاهره مقر حزب حاکم را به آتش کشیده‌اند.
بنا بر آخرین گزارش‌ها هزاران معترض خشمگین قصد دارند به ساختمان تلویزیون و وزارت خارجه مصر در قاهره وارد شوند.
در تحولی جدید، تلویزیون مصر اعلام کرد مقررات منع آمدو شد در همه کشور به اجرا درمی‌آید. پیش از این مقررات منع آمدوشد محدود به شهرهای قاهره، اسکندریه و سوئز بود.
از سوی دیگر با وخامت اوضاع در مصر به شدت از رویدادهای اخیر در این کشور ابراز نگرانی کرده است.
هیلاری کلینتون، وزیر خارجه ایالات متحده، با ابراز نگرانی شدید از اوضاع مصر از حکومت این کشور خواست از به کارگیری خشونت خودداری کند.
صدها هزار از مردم مصر با وجود هشدار شديد وزارت کشور، روز جمعه برای چهارمين روز پياپی به خيابان‌ها ريختند و خواستار کناره‌گيری حکومت حسنی مبارک شدند که ۳۰ سال است زمام اين کشور را دست دارد.
از سوی ديگر گزارش شده است که محمد البرادعی پس از شرکت در تظاهرات ضدحکومتی روز جمعه، در حصر خانگی قرار گرفته است.
محمد البرادعی پنجشنبه شب از وين به قاهره آمد و اعلام کرد زمان رفتن حسنی مبارک فرارسيده است.


تلويزيون مصر عصر جمعه اعلام کرد حسنی مبارک از ارتش خواسته است برای برقراری امنيت به کمک پليس بيايد و اجرای مقررات منع آمدوشد را تضمين کند.
تلويزيون مصر گزارش داد، حسنی مبارک، رئيس کل نيروهای مسلح مصر «در قاهره بزرگ، اسکندريه و سوئز از ساعت ۶ بعدازظهر تا هفت صبح تا اطلاع ثانوی مقررات منع آمدو شد اعلام کرد.»
با این حال شامگاه جمعه، دولت در سراسر کشور مقررات منع آمدوشد را به اجر درآورد.
با وجود اعلام حکومت نظامی از سوی حسنی مبارک، معترضان مصری همچنان در خيابان‌ها باقی مانده‌اند و در برخی نقاط درگيری‌ها شديدی ميان نيروهای حکومتی و معترضان در جريان است.
همچنین برپایه گزارش‌ها، شماری از نیروهای پلیس در قاهره، یونیفورم‌های خورد را درآورده و به مردم پیوسته‌اند.
گزارش‌ها حاکی از آن است که هزاران تن از معترضان درمیدان آزادی قاهره حضور دارند.
*****


دود غلیظ سیاه از جای جای شهر قاهره به آسمان می‌رود

دولت مصر مقررات منع تردد را به سراسر کشور گسترش داد

بی بی سی : در حالی که تلویزیون دولتی مصر اعلام کرده که مقررات منع رفت و آمد به سراسر کشور گسترش یافته است، درگیری میان معترضان و نیروهای حکومتی در قاهره ادامه دارد.
معترضان کمی پس از اعلام برقراری مقررات منع رفت و آمد در قاهره، دفتر مرکزی حزب دموکراتیک ملی، متعلق به حسنی مبارک را به آتش کشیدند.
گزارش ها حاکی است که مخالفان ساختمان های دولتی، از جمله ساختمان وزارت امور خارجه مصر و مرکز رادیو تلویزیون دولتی را محاصره کرده اند و تانک های ارتش به خیابان ها آمده اند.
ژنرال عبدالمنعم کاتو، یکی از فرماندهان ارتش مصر در تلویزیون دولتی این کشور از معترضان خواست که ارتش را مجبور به استفاده از زور نکنند.
لیز دوست، خبرنگار اعزامی بی بی سی به قاهره می گوید که دقایقی پیش صدای انفجاری مهیب در سراسر این شهر شنیده شد که هنوز منشأ آن مشخص نیست.
به گفته او هلی کوپترهای نظامی بر فراز بخشی از شهر که محل استقرار بسیاری از مراکز مهم حکومتی است، در پرواز هستند.
تلویزیون دولتی مصر بعد از ظهر امروز اعلام کرده بود که از ساعت شش عصر روز جمعه تا ساعت هفت صبح شنبه (به وقت محلی) در شهرهای قاهره، سوئز و اسکندریه، مقررات منع آمد و رفت برقرار خواهد بود.
بر اساس گزارش این تلویزیون، حسنی مبارک، رئیس جمهوری مصر به عنوان فرمانده کل قوا از ارتش این کشور خواسته است که مسئولیت برقراری نظم را در کنار پلیس به عهده بگیرد.
هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه آمریکا از دولت مصر خواسته است که به مخالفان اجازه برگزاری تظاهرات مسالمت آمیز بدهد و دسترسی مجدد مردم به خدمات ارتباطی را امکانپذیر کند.
شبکه اینترنت و تلفن همراه از امروز صبح در سراسر مصر قطع شده است.
وزارت امور خارجه بریتانیا نیز از مقام های مصری خواسته است که مانع از برگزاری تظاهرات مسالمت آمیز مردم نشود و برای دست یافتن به یک راه حل صلح آمیز، با معترضان وارد تعامل شود.
ماموران پلیس در قاهره، پایتخت مصر، امروز جمعه ژانویه (۸ بهمن) با هزاران نفر که بعد از پایان مراسم نماز جمعه دست به تظاهرات زده و خواهان برکناری حسنی مبارک هستند، درگیر شدند.
به گفته شاهدان عینی، در درگیری در بندر سوئز دست کم یکی از معترضان کشته شد. در این شهر، تظاهرکنندگان خشمگین به خودروهای زرهی حمله ور شدند و یک پاسگاه پلیس را آتش زدند.
پیش از آن نیز، طی ناآرامی های چهار روز اخیر دست کم هشت نفر کشته شدند.
در قاهره، پلیس برای متفرق کردن مردم از ماشین های آب پاش و گاز اشک آور استفاده کرد و تظاهرکنندگان هم در واکنش به سوی نیروهای پلیس سنگ پرتاب کردند.
علاوه بر قاهره و سوئز، مردم شهر ساحلی اسکندریه هم دست به تظاهرات زده اند.
دولت مصر می گوید که آماده گفتگو است، اما در عین حال هشدار داده است که در صورت لزوم از "تدابیر قاطع" استفاده خواهد کرد.
براساس گزارش ها، عده ای از رهبران اخوان المسلمین، جنبش مخالف دولت، دستگیر شده اند. رهبران این گروه که فعالیتش در مصر غیر قانونی است، پیشتر گفته بودند که از تظاهرات روز جمعه حمایت می کند.
به گفته یکی از خبرنگاران بی بی سی در قاهره، ماموران لباس شخصی خبرنگاران و روزنامه نگارانی را که در حال تهیه گزارش از تظاهرات بودند، مورد ضرب و جرح قرار داده و آنها را با خودرو از محل می بردند.
اسد الله الصاوی، خبرنگار بی بی سی که خود نیز زخمی شده است، می گوید پلیس با باتوم های برقی و با قساوت بیش از اندازه مردم را کتک می زد.
از زمان آغاز اعتراضات، حسنی مبارک، رییس جمهوری مصر هنوز در انظار عمومی ظاهر نشده و در این مورد اظهار نظر نکرده است.

شرکت محمد البرادعی در تظاهرات
محمد البرادعی، برنده جایزه صلح نوبل و سیاستمدار مخالف مصری، هم در تظاهرات امروز (جمعه 28 ژانویه 2011) در قاهره شرکت کرد. ماموران پلیس با ماشین های آب پاش، به سمت آقای برادعی و هواداران او که به تظاهرکنندگان بعد از نماز جمعه پیوسته بودند، آب پاشیدند.
پلیس سپس با باتوم به کسانی که سعی می کردند آقای برادعی را محافظت کنند، حمله کرد.
آقای برادعی که سراپا خیس شده بود، در داخل یک مسجد که به محاصره ماموران پلیس در آمده بود، گرفتار شد. آنها با شلیگ گاز اشک آور از خارج شدن کسانی که در داخل مسجد بودند، جلوگیری کردند.
محمد البرادعی شب گذشته از اتریش به مصر بازگشت. او پیش از ترک اتریش به مقصد قاهره، اعلام کرده بود چنانچه از او خواسته شود، آماده است رهبری تحولات سیاسی مصر را بر عهده گیرد.


google Google    balatarin Balatarin    twitter Twitter    facebook Facebook     
delicious Delicious    donbaleh Donbaleh    myspace Myspace     yahoo Yahoo     


نظرات خوانندگان:

بدون امکان مبارزات مشخص و مستمر مردم انفجار رخ میدهد.
احمد صلاحی
2011-01-29 09:23:23
اینکه دنیای سرمایه داری نا همگن ست همه توافق داریم. بهمین دلیل بهتر ست در بررسی کمی وسواس نشان دهیم.
اول - سرمایه داری بزرگ:
اگر حوادث چند سال اخیر کشورهای بزرگ صنعتی را، بخصوص بعداز ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ را مرور کنیم. به نکات ،بسیار تعیین کننده ای، در « تفاوت» دیدگاه ها، اهداف و شیوه های مبارزاتی مردم جهان خواهیم رسید که علیه «انواع» قدرت های حاکم و شرائط ظالمانه ای که به اشکال مختلف برای اسارت بشریت سرهم کرده اند به کار گرفته میشود.

- قبل و بعداز اشغال عراق در سراسر جهان باصطلاح نئو لیبرالیستی ،بعنی کشورهای اروپائی و آمریکائی اعتراضات وسیعی علیه سیاست های امپریالیسم به رهبری بوش صورت گرفت در انگلستان بلیر از همه عظیم تر بود.
- در ارتباط با سیاست های گلوبالیزاسیون نئوکانها اعتراض های وسیع از سیاتل شروع و در گوتنبرگ بروی تظاهرات کنندگان آتش گشوده شد که سوئد را منفجر کرد. و سپس به ایتالیا رسید که با سبعانه ترین شکلی بخاک و خون کشیده شد.

- تمام جهان مترقی در برابر بوش و همپالکی های او بپا خاست .ولی بهر صورت نئوکان ها تا پایان دوره ی بوش جهان را به بحران بی نظیر مالی تاریخ سرمایه داری هدایت کردند که هنوز در این بحران دست و پا میزنند تا از غرق حتمی فرار کنند !این بار اول نیست و دفعه ی آخر هم نخواهد بود.


عواقب و ابعاد بحران مالی و رکود اقتصادی هنوز بر مردم جهان پوشیده ست و فقط نوک کوه یخی مشاهد شده ست و این رشته سر دراز دارد.

فقط در چند ماه اخیر این مدت شاهد مبارزات گسترده مردم کشورهای اروپائی علیه سیاست های ارتجاعی و ضد مردمی حکمت هایشان بودیم.
- یونان در سراسیب ورشکستگی بخاطر بدهی های فراوان و اختلاس و سوءاستفاده دولتمردان با اعتراضات عظیم مردم روبرو شد. این بار اول مبارزات مشخص مردم یونان علیه حکومت نبود و آخرین هم نخواهد بود.
- تود های مردم فرانسه و اتحادیه های کارگری کاخ الیزه را بلرزه در آوردند و علیه افزایش سن بازنشتگی از ۶۵ به ۶۷ سال به خیابانها آمدند.
- اتحادیه های کارگری پرتقال با یک اعتصاب سازمان یافته یک روزه فقط به دولت ورشکسته پرتقال هشدار دادند !
- در ایرلند مردم با اعتراضات مشخص نسبت به بی لیاقتی حکومتیان خشم خود را از سیاست های نئولیبرالستها نشان دادند.
- در آلمان برای حمل تفله های اتمی مبارزات بسیار دلاو,رانه ای انجام شد.
- در انگلستان دانشجویان نسبت به محدودیت های تحصیلی و افزایش شهریه اعتراضات باشکوهی را برخ جهانیان کشیدند.
-ایسلند به ورشکستگی کامل رسید و مردم این کشور با کوهی از بدهی روبرو هستند.
- هنوز اسپانیا و بقیه کشور ها در راه هستند.

نتیجه:
این نوع مبارزات در کشورهای پیشرفته سرمایه داری همیشه وجود داشته و آحاد مردم و سندیکاها و احزاب با شعار های مشخص برای «رفرمهای مترقی» و علیه «رفرمهای ارتجاعی» مانند افزایش سن بازنشستگی در فرانسه ایفای نقش می نمایند.تا رهبران رهبران سیاسی را وادار به تغییر سیاست نمایند.در بعضی موارد مانند دهه ۶۰ میلادی در فرانسه به برکناری رئیس جمهور دوگل منجر شد و در آلمان نیز وضع بسیار بحرانی شد. ولی همیشه مردم در باره ی موضوع مشخصی مبارزه کرده و کمتر به مورادی مانند سالازار و فرانکو برخورد می کنیم.

دوم - کشورهای دیکتاتوری:
اما در کشورهائی مثل اعم از سرمایه داری یا غیر سرمایه داری اعم از شوروی و کشورهای شرقی تا تایلند ، برمه ،ایران، فبلیپین، نیکاراگوئهٍ، شیلی و امروزه تونس ، مصر و تمام آفریقا و آسیا و آمریکای لاتین ، بر اثر مظالم مختلف جان مردم به لب میرسد و بالاخره با انفجار توام میشود.

در این کشورها مردم سالها و سالها سرکوب میشوند و امکان مبارزه ی متشکل و مشخص نمی یابند و دیکتارتور را بزیر می کشند و دیکتاتور دیگر بقدرت میرسد.

همه ی دنیا را بصورت یک شکل دیدن و همه را برای یک نوع مبارزه دعوت کردن با هر دیدگاهی را برای حل مشکلات مناسب دیدن به نتیجه ی مطلوب نخواهد رسید مبارزات باید مشخص و مردم قدم به قدم به اهداف عالیتر ارتقا یابند.

نتیجه:
بدون کسب حقوق جامعه ی مدنی و مبارزات مشخص صنفی سیاسی مردم به دنیای بهر نخواهند رسید.نبود شرائط حداقل برای فعالیت صنفی و سیاسی در هر جامعه ای به انفجار منجر خواهد شد.

سرمایه داری بزرگ آگاهانه از دیکتاتور ها حمایت می کنند تا مردم جوامع حاشیه ای به حقوق واقعی خود نرسند.تا بهتر بتوانند ارز این کشورها سوء استفاده کنند.حمایت از حسنی مبارک ، شاه ایران ،تونس ، پینوشه از این نوع می باشد.

امپریالیسم با حمایت « بی شائبه» از اسرائیل،ترکیه ،کره جنوبی ،ژاپن بعداز جنگ دوم مقاصد استراتژیکی داشته که با بحران کنونی مالی و سیاسی جهان معلوم نیست به کجا خواهد کشید.

ولی تاکید بر مبارزات مردم در چارچوب حقوق مدنی و منشور حقوق بشر خصلت استراتژیک دارد و منافع کوتاه مدت و دراز مدت مردم را تضمین مینماید.
چپ در این زمینه باید بیشتر دقیق باشد.



darshaye tarikhy az mesr
2011-01-29 02:40:58
در مصر حکومت نظامی است . مبارک قول اصلاحات در دولت داد ( اما گفت خودش میماند ،عقب ننشست ) . طبقه متوسط هنوز در خیابان است . فعلا سرکوب خونین توسط ارتش اتفاق نیفتاده . اوباما و کلینتون صریحا اعلام کردند که طرف مبارک را نخواهند گرفت . مخصو صا اگر با تظاهر کنندگان با خشونت رفتار شود . اوباما بعد از نطق مبارک به او گفت که امریکا از مردم حمایت خواهد کرد . فرید زکریا یکی از تحلیل گران مهم در سی ان ان است که آشنا به آسیا و خاورمیانه است اعلام کرد که این تونس و مصر دو کشوری هستند که نفتی نیستند ، اقتصادشان را مدرن کردند و طبقه متوسط را در کشور رشد دادند . اما دموکراسی هرگز . به نظر او این شورش ها در اثر بالا رفتن تو قع کسانی است که پولدار شده و اکنون حقوق سیاسی و مدنی طلب میکنند . او احتمال رفتن مصر به سوی یک دولت پوپولیست یا اسلامیست را بعید ندانست . اما احتمال انقلاب را در کوتاه مدت رد کرد . او از اینکه دولت سوریه که دیکتاتوری است و از نظر اقتصادی وضع بدتری دارد اما هنوز آشوب نشده اظهار تعجب کرد .سی ان ان مرتب و لحظه به لحظه اخبار در مصر را علیه مبارک پخش میکند . تقریبا تمام تحلیل گران در سی ان ان رفتن مبارک را فقط مسئله زمان میدانند . این در حالیست که شورش ها بسیار محدود تر از ایران است .
اما عکس العمل فراماسونری چپ در ایران در کامنت ها و مقالات ضد هم هستند .
با توجه به اینکه دولت های دیکتاتوری در بحران تونس و مصر و یمن سکولار و ضد مذهب و ضد نیروهای اسلام گرا بوده اند ، فراماسونری مارکسیست روسی احساس دوگانه متضاد دارد از فعلا نمیتواند در شرایط فعلی سقوط اینها را کار امریکا بداند ( در حالیکه کارتر همان کاری را کرد که امروز اوباما دارد میکند ). اینها منتظرند تا اسلام گرایان ولو لیبرالترین آنها مثل ترکیه سر کار بیایند آنوقت ماشین تبلیغات استالینیستی اینها راه خواهد افتاد و خواهند گفت انقلاب را دزدیدند و کار آمریکائیها بود و به نفع اسرائیل بود و .......و باز همان شعار های قرن بوقی کمونیستی کارگران و کمونیستها و چپها صاحب اصلی بودند ولی طبق معمول قدرت نصیبشان نشد . اینها در وب سایت ها با نشان دادن یکنفر با عکس چگوارا یا سبیل رفیقی فعلا خودشان دنبال دزدیدن جمعیت و انقلاب هستند .
از طرف دیگر اما در کامنت ها که نظر واقعی آنهاست از سقوط این دیکتاتورهای سکولار ضد مذهب راضی نیستند . چون جانشین اینها چه لیبرال دموکراسی باشد چه لیبرال مذهبی به سود اینها نیست .
ج ا اما ساکت نشسته و مثل ماجرای سقوط صدام ( دیکتاتور سکولار بعثی متحد سابق روسیه ) منتظر بهره برداری در پایان کار هستند . احمد خاتمی در نماز جمعه ازشادی اسلامی شدن خاورمیانه ( به گمان او ) بالا و پایین میپرد .
آنچه مسلم است شورش ها به خودی خود نه دموکراسی میاورند و نه آزادی و پیشرفت . اینکه نیروهای سیاسی درگیر ( احزاب ، سیاستمداران دولتی ، سیاستمداران اپوزیسیون ) چقدر بتوانند از این وضعیت به سود ترویج دموکراسی و آزادی های سیاسی استفاده کنند مهم است . متا سفانه مردم در این کشورها چندان آماده دموکراسی نیستند ، شورش کردن و تظاهرات را اما خیلی خوب میدانند .
اما تا اینجا چند مطلب ثابت شد :
۱) سکولارها هم دیکتاتوری می آورند مثل کمونیست ها و مذهبی ها . حتا اگر حاکم شوند و ۳۰ سال قبرستان ایجاد کنند ، نهایتا با شورش مردمی مواجه میشوند مثل مارکسیست ها و مذهبی ها .
۲) اقتصاد و پیشرفت اقتصادی نقش دوگانه دارد . شورش کور در اثر فقر شدید و بیعدالتی ممکن است ایجاد شود اما در صورت پیشرفت اقتصادی هم انقلاب میشود مشروط بر اینکه مردم دموکراسی نداشته باشند .
۳) امریکا مسول دیکتاتوری در برخی کشورهای جهان سوم نیست . اگر مردم أماده پذیرش دموکراسی شوند و به خیابان بیایند آنها حمایت خواهند کرد حتا اگر به قیمت از دست دادن متحدشان مبارک باشد . به همین دلیل آنها با ترکیه و ژاپن و کره جنوبی و سنگاپور و تایوان و .... مشکلی ندارند .
۴) دیکتاتوری های مذهبی و کمونیستی پایدارتر و جان سخت تر از دیکتاتوری های سکولار هستند . شاه و مبارک و بن علی و ... فرو میریزند با تظاهرات ، اما بشار اسد ، کاسترو ، کیم جونگ ایل ، ج ا ، الجزایر ، .... دوام بیشتری دارند . چون میزان وفاداری و سر سپردگی هواداران آنها به لحاظ توجیهات ایدیولوژیک و مذهبی بیشتر است و سرکوب بیشتری میکنند .
۵) نفت تعیین کننده اصلی در ایجاد دیکتاتوری نیست . مالزی هم نفت دارد ، نروژ هم نفت دارد . کانادا هم نفت دارد . نفت فقط به دولت دیکتاتور امکان میدهد که مقداری پول تزریق کند به طبقات پایین تا آنها را برای مدتی از وارد شدن به درگیری باز دارد اما
جلو دار طبقه متوسط و فوران خواست های مدنی ان نیست . اما دولت سکولار که پیشرفت اقتصادی ایجاد کند مادامی که مشارکت سیاسی را هم پای ان توسعه ندهد بیشتر در خطر است .
این شورش ها پس از انقلابات مخملی در کشورهای کمونیست سابق بار دیگر ثابت کرد که مارکس و لنین در اشتباه بوده اند . نظریات مارکس و لنین به قرن پیش که نه اینترنت بود ،نه ماهواره ، نه مهاجرت تعلق داشت . مردم امروز بیش از نان میخواهند . کرامت انسانی و حقوق بشر و زندگی آزاد از دخالت های مذهبی و ایدیولوژیک سر لوحه خواست جوانان است .

نظر شما؟

نام:

پست الکترونیک(اختياری):

عنوان:

نظر:
codeimgکد روی تصویررا اينجا وارد کنيد:

نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد