واقعیت این است که گرچه تصمیم به تشکیل حکومت خودمختار کردستان سرخ در عالی ترین سطوح دولتی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی اتخاذ شده بود و با تصویب دولت وقت جمهوری آذربایجان جنبه ی قانونی به خود گرفته بود، اما موجودیت آن از همان روزهای نخست با چنان جالش ها و مشکلات گوناگونی روبرو گردید که مانع هرگونه فعالیت ثمربخش و کارآمدی آن شدند و عملا آن را تبدیل به حکومتی کردند که فاقد هرگونه نیرو و توان اجرایی بود و فقط با تلاش ها و کوشش های دلسوزانه ی شمار معدودی از روشنفکران کرد نفس می کشید و به حیات خود ادامه می داد.

در تورکمن صحرا، فعالین اجتماعی و فرهنگی تورکمن به امید تغییراتی در مدیریت اداری منطقه از پزشکیان حمایت کردند. اما حاکمیت بنا ندارد تغییراتی در آن دیدگاه امنیتی و بی اعتمادی به تورکمن ها ایجاد کند. ابتدا یک معاونت استانداری از تورکمن ها انتصاب شد، که آنرا هم چند ماه بعد پس گرفتند. در سطح فرمانداری های تورکمن صحرا، به چند تورکمن که همگی در ستاد انتخاباتی جلیلی فعال بودند، پست فرمانداری اعطا شد . هیچکدام از آنها مورد تایید بخش وسیعی از فعالین اجتماعی و فرهنگی تورکمن نیستند. حکومت ولایی پرچمدار تبعیض ها و نابرابری های ملی و اجتماعی است.