شاید نامم را شنیده باشی. قطعه زمینی هستم در جنوب شرقی تهران، چاک چاک از تابش خورشید و سیراب از عشق و عطرآگین عطر عشق، عطر مهربانی و دوستی و انسانیت.
شاید در روز، خیلی ها از کنارم می گذرند، ولی مرا نمی شناسند و تاریخچه ام را نمی دانند و آن ها که می شناسند، خود عاشقند.
خاکم را برای فراموش شدن بارها زیر و رو کردند، ولی هم چنان هستم و با هر نسیم و بارش باران بوی خاکم در فضا می پیچد.
خاوران غزه نیست، فلسطین نیست، اینجا گور کودکان و زنان و مردان غزه ای نیست که این روزها فریاد هر مرد و زنی برای دادخواهی آن بلند است.

کارزار لغو مجازات اعدام در ایران ( لگام ) از تصویب این قطعنامه بسیار خشنود است و همچنان نگرانی خود را از افزایش شمار احکام اعدام و اجرای آنها، به ویژه در باره ی کسانی که هنگام ارتکاب جرم کمتر از 18 سال داشته اند اعلام می کند. ما از اینکه مصوبه هایی اینچنین، به رغم خواست جهانیان و افکار عمومی آنان الزام آور نیستند؛ و کشورهای صادر کننده ی این احکام و مجری آنها، از جمله و به ویژه ایران، به آنها توجه نمی کنند بسیار متاسفیم و آرزومند آنیم که کیفرها انسانی شوند و مجازات اعدام لغو شود.

ما مدافعان حقوق بشر درایران، در تلاش برای متوقف ساختن چرخه خشونت و جنایت و پی ریزی جامعه ای که در آن دیگر هر گز کسی به جرم دگراندیشی به زندان، شکنجه و اعدام محکوم نگردد، بر مسئله دادخواهی و محاکمه علنی آمران و عاملان دستگیری ها، زندان، شکنجه و اعدام های دگراندیشان و زندانیان سیاسی ـ عقیدتی، همچنان پافشاری می کنیم و از شخصیت ها و نهادهای حقوق بشری ایرانی در سراسر جهان درخواست می نمائیم، در فاصله زمانی ٢٣ اوت تا ٢١ سپتامبر ٢٠١٤ که مصادف با تاریخ تقریبی اعدام های هولناک زندانیان سیاسی در سال ٦٧ می باشد، درشهرها و کشورهای مختلف به این مناسبت مراسمی برپا کنند و نگذارند در حافظه تاریخی ایرانیان، مبارزه با جنایت و جنایتکاران به فراموشی سپرده شود.