مبرهن است که اقتصاد ايران ماهيتی کاملا وابسته به نفت دارد.اقتصادی که حتی درآمدهای مالياتی و گمرك و نظاير آن به طور غيرمستقيم به فعاليتهای شركتها و بنياد های اقتصادی و صنايع وابسته است و بنگاههای اقتصادی كليه واردات مواد اوليه، تجهيزات، قطعات يدكی و ماشينآلات و ساير نيازهای وارداتی خود را با پترو دلارهای حاصل از فروش نفت انجام میدهند. لذا تقريبا تمامی متغيرهای اقتصادی كشور به نوعی وابسته به درآمد نفت و قيمت آن میباشند، نميتواند بدل به زائده اقتصاد های مسلط نشده باشد.

ايرانيان بايستی توجه کنند که وقتی اقتصاد ملتی چون اقتصاد امريکا، به چنين سرنوشتی دچار می شود و پول دنيا، دلار، گرفتار نزع می شود، اقتصاد ايران که جز نفت خام برای فروختن ندارد و ريالی که روز به روز از ارزش آن کاسته می شود و قرضه های دولت که بر هم انباشته ميشوند، چه سرنوشتی می تواند داشته باشد؟

کار های کارل مارکس که توسط احزاب سوسیالیست اروپایی به مثابه «نظرات پیش پا افتاده و ساده انگارانه» مورد بی اعتنایی واقع شده و گسست از آن ها در دستور عاجل کار قرار داشت و دیگرهمچون گذشته، که مدتها پایه بررسی های اقتصادی درسهای دانشگاهی بود، در دانشگاه هاجایی نداشت، مجددا مورد توجه قرار گرفته است. آیا این فیلسوف آلمانی سازو کار های سرمایه داری را، که امروز کارشناسان از فهم آن عاجزند، موشکافانه بررسی نکرده بود ؟ در حالی که شعبده بازان سعی در «ارشاد اخلاقی» سرمایه مالی دارند، مارکس روابط اجتماعی را با دقت در معرض دید همگان قرار داده بود.