یادداشت
۳۰فروردین۸۸ یاد آورقتل عام شدن عمدی تعداد پانزده تن ازکارگران معدن زغال سنگ "باب نیزو"ی کرمان است . جنایتی که بعد از کشتارمعدن شاه زند اراک ، فروریختن بنای ساختمانی سعادت آباد و دهها و صد ها جنایت دیگر، برای طبقه کارگر ایران و فعالان مدافع این جنبش عظیم طبقاتی جای فراموشی ببارنمی آورد . بی گمان تا روزی که این نظام برسرکار است و تا روزی که کارگران از حق تشکلات مستقل خویش بهره نگیرند . تا زمانی که ساختار فعلی کارگری تغییراساسی نیابد و قوانین مستحکمی نباشد که همه ی کارگران را زیرپوشش و چتر حمایتی خود قراردهد و تا زمانی که درامرتامین شغلی و معیشت کارگران ،بهداشت وبیمه و ایمنی حین کار کارگران تسریع نگردد. تا زمانی که خود این اموربه نیرو، فکر وخلاقیت های بی نطیر خود طبقه کارگر مان بدل نشود و به آن بی توجه بمانیم و تا زمانی که کارگران ازتشکل های مستقل طبقاتی خود محروم باشند به جرات می توان گفت : ما شاهد استمرار روند خونریزی بی وقفه کارگران خواهیم بود ومتاسفانه باید بگویم ؛ میزان غم و اندوه وغمگساری همه ی ما درکنارخانواده های کارگران ایران وجامعه ما فزونی خواهد یافت .
درسی ام فروردین که انتشارچهارمین بخش کارنامه کارگری ایران (ماههای دی– بهمن – اسفند۱۳۸۸ ) ممکن گردید، این سطح از کاررا به همه ایستادگی ومقاومت یکایک آن خانواده ها وهمه خانواده های کارگران زندانی تقدیم می کنم . شادا که اگرایستادگی و مقاومت یکایک آنان ( همسران – مادران – پدران و فرزندان شان ) و تامل وصبریکایک شان دربرابر گذران زندگی دشوارشان نبود ، جنبش کارگری ما برسرپای نمی ایستاد . پس بریکایک آنان درود!
باری به پایان آمد این دفتر،حکایت همچنان باقی ایست ....
با آغازفروردین ماه سال جدید(۱۳۸۹)، گرد آوری روزشمارکارگری سه ماهه چهارم سال ۱۳۸۸ به پایان رسید،اما مبارزه همچنان به قوت خود باقی و کارزارتوفنده ایستادگی ومقاومت طبقه کارگرایران دربرابرسرمایه داری هارحاکم ودرمسیرمبارزه ضد استبدادی موجود،راه خود را آهسته،ولی پیوسته وحسابگرانه وبامسولیت می پیماید.
ازامروزآشکاراست که کارگران ایران طی سال جدید، سال کشاکش نیروی خواهان آزادی ووصول نان درپویه هم سرنوشتی خویش درپیوند بامبارزات آزادیخواهانه و مطالباتی خویش ،همچون سایراقشاراجتماعی کشور، که طی۱۰ماه گذشته دربرابرکلیت نظام ولایی درخیابان ها ودرجنگ وگریزبودند. امسال حساب شده تربه صف آرایی خواهند نشست . بگوش باشیم که کارگران با قابلمه های خالی شان ازراه خواهند رسید.آنگاست که نه از تاک نشان ماند ونه از تاک نشان !
دردل خبرهای فراهم آمده باید بگویم :سالی که گذشت، سال بد وفلاکت باربرای طبقه کارگرایران بوده است. سال سختی میعشت و ناامنی شغلی و سال دنبال کردن دستمزدهای معوقه ازیک ماه کاری تا سی ماه به تعویق افتاده کارگران درسطح صنایع تولیدی و کارگاهی وبخش خدمات شهری وغیره . سال تعطیلی بخشی ازکارخانه ها وبسته شدن آن ها، اخراج های بیرویه کارگران،انهدام بخشی ازصنایع کشورو بالطبع خانه نشینی کارگران و کارمندان آن صنایع، سقوط قیمت نفت درسطح بازارهای جهانی وبالمآل ورشکستگی اقتصادی دولت مدعی مهرورزی درسراسرسال همه وهمه ازعوارض سیاست های بغایت ارتجاعی نظام ورشکسته اسلامی ایران است.
سالی که گذشت؛ ازبی قابلیتی سردمداران این نظام و ثروت اندوزی صاحبان مکنت و مال ، دلالان ، انگل های واسط تجاری ، آقازاده های برآمده ازجیب گشاد و شکم های ورم کرده ورو آمده پدران مال اندوزشان، به حکم آمارمنتشره تا به امروز ۵۰ درصد صنعت كشوردرتعطيلي و انحلال به سر مي‌برد واز۵۰ درصد باقي مانده نيز۲۰ درصد، زير ۵۰درصد توليد واقعي خود فعاليت مي‌كنند و تنها ۳۰ درصد تا نزديك۱۰۰درصد ظرفيت اسمي خودشان توليد مي‌كنند.
از طرفي به تاسي از اين وضعيت، درآمد كارگران واحدهاي تعطيل شده ۵۰ درصد كاهش داشته و بعضا حتي براي تهيه شام شب خود دچار مشكل هستند.
مطابق تازه ترین اعلام مرکزآمارایران،۴۷میلیون ایرانی به طور سرانه روزانه کمتر از۴ هزارو۳۰۰ تومان درآمد دارند. این رقم نتیجه تازه ترین اظهارات رییس مرکز آمار ایران است که گفته است:" درآمد خانواده شش نفری در خوشه یک، کمتر از۴۷۳هزارتومان است. خانوار شش نفره ای که درآمدش بین ۴۷۳ هزارتومان تا ۷۸۸ هزار تومان است در خوشه دو قرار می گیرد. درخوشه نخست حدود۳۰ میلیون نفر قرار دارند. در خوشه دوم هم۱۷میلیون و ششصد هزار نفر قرار دارند."
دشواری زندگی کارگران دربخشی ازصنایع ازجمله ایران خودروبرسراستخدام وفشارپیرامون قراردادی نگهداشتن کارگران به حدی است که درخبرهای فعالین این کارخانه آمده است : درکارخانه ایران خودرو ازسال ۱۳۷۷استخدام رسمی وجود ندارد وهمه کارگران بصورت قراردادی کار می کنند.هر گاه کارگری بیمارشود وبه مرخصی استعلاجی برود،یا ازاضافه کاریهای اجباری سرباز زند،یا اگرخانواده اش به مشکلی بربخورد که احتیاج به مرخصی از قبل هماهنگ شده داشته باشد ویا بهردلیل ،جابجایی،کم شدن مدت قرارداد از شش ماه به سه ماه ویا عدم تمدید قرارداد ویا بااخراج روبرو خواهد شد.
به گزارش خبرگزاری کار ایران – ایلنا درتاریخ ۲۱ بهمن ۸۸ آمده است : ولي‌الله صالحي دبير كانون عالي شوراهاي اسلامي كار كشور گفت: تاكنون براساس تحقيقي كه انجام داده ایم ،تعداد ۳۳۵ واحد توليدي بحران زده در۱۹استان كشور محرز شده است. آمار رسمی رژیم حکایت از آن دارد که تعداد بیکاران دربهار۱۳۸۸حدود۷/۲میلیون نفربرآورد شده است (قابل توجه اینکه در این آمار کسی شاغل شمرده میشود که درهفت روزقبل ازسرشماری حداقل یکساعت کار کرده باشد!) درکنار کاهش در آمد نفت در بخش کشاورزی نیز با سیاست های غلط رژیم و واردات اقلام مختلف و کم آبی بی سابقه در چند سال گذشته و همچنین از کار افتادن نیروگاه های آبی که منجر به کمبود برق شد، کشاورزان را از جهت دست یابی به آب درتنگنا قرارداده است. فقط واردات گندم در سال ۱۳۸۷شش میلیون تن برآورد شده است. رژیم برای سرپوش گذاشتن بر بحران اقتصادی که کشور را فرا گرفته با برداشت از صندوق ذخیره ارزی به میزان ۵/۴میلیارد دلار و واردات مواد غذایی سعی درکنترل و بیرون آمدن ازبحران را دارد. درکنار این اوضاع باید رانت خواری عوامل رژیم ازهر دو جناح را بیافزاییم.
جداازموارد فوق؛ما درسال ۸۸ با رکود صنعت وافزایش اشتغال دربخش دلالی روبرو بوده ایم. بطوری که ؛کارشناسان اقتصادی ازافزایش دلالی در اقتصاد و کاهش فعالیت های مولد اظهار نگرانی می کنند. مطابق آخرین گزارش مرکز آمار در حالیکه سهم اشتغال در بخش صنعت و کشاورزی کاهش یافته است، اشتغال در بخش خدمات و دلالی رو به افزایش گذاشته است. مطابق برخی گزارشات منتشره در مطبوعات رژیم آمده است : " بانك مركزى درآخرين گزارش خود از وضعيت صنعت با اشاره به كاهش ۳۴درصدى سرمايه گذارى، ۴۵ درصد تعداد جوازهاى تاسيس واحدهاى صنعتى و۷/۴۴درصدى اشتغال وضعيت صنعت را بحرانى خوانده است... در همین حال کارشناسان معتقدند توزیع غیرمنطقی سود در بخش‌های اقتصادی باعث شده است که اشتغال در بخش های مختلف اقتصادی به طور نامتناسب توزیع شود. در حال حاضر گفته میشود سود بخش دلالی در اقتصاد ایران۸ برابر بخش صنعت است" همین طور میتوان از رکود و ورشکستگی صنایع نساجی ، کفش،چای ، شکر ، خشکبار و لوازم خانگی نیز به دلیل ورود بیرویه اجناس مربوط به آن یاد کرد .بطوری که درآمارهای سال آمده است ؛ ایران جزو ۱۰ وارد کننده بزرگ شکر درجهان است .درهشت ماهه جاری بیش از دو برابرتولید داخلی شکر وارد ایران شده که کل فرایند واردات این محصول توسط بخش خصوصی انجام گرفته است و یا احمد میرهاشمی معاون اتحادیه خشکباردرخوزستان اعلام می دارد:درپی تعطیلی ۱۳ واحد بسته بندی خرما،حدود ۴هزارنفردراستان بیکارشدند. یا اینکه لوازم خانگی داخلی در حال نابودی است. دراین زمینه اکبر قربانی نماینده کارگران یخچال سازی ایران پویا بر زبان راند:دولت تسهیلات نمی دهد ودرهای کشوررا به روی واردات بی رویه بازگذاشته است.واردات بی رویه کمرتولید داخل را شکسته وباید هم درانتظارمرگ صنعت باشیم.امروز درهر خانه ای یک نفر از بیکاری رنج می برد،اما وارد خانه که می شوی ۷۰درصد کالاهای خانه از نوع خارجی است.شاید کیفیت کالای داخلی پایین باشد،اما به آن اندازه ای بد نیست که مردم را از این کالا روی گردان کنند.مردم باید برای آنکه بیکاران خانگی شان کاهش یابد،کالای داخلی بخرند.دولت باید گروهی را تعیین کنند تا کالای وارداتی را مورد نقد وبررسی قرار دهد تا اگربی کیفیت بود از ورود آن جلوگیری به عمل آید نه آنکه کالای بی کیفیت خارجی وارد شود ودهها برابر قیمت خرید،صرف تعمیروبازسازی آن شود.
سرانجام اینکه سال پشت سرگذاشته شده ؛ سال پرحادثه ومرگ ومیر،قتل عام کارگران درحین کاردرسطوح مختلف صنایع تولیدی ، معادن وخاصه امورساختمانی و جاده ها بوده است . متاسفانه هیچ مرجع آماری روشنی دراین باب نیست و من همه تلاشم براین خواهد بود که درسالگرد گرامیداشت روزجهانی قربانیان سوانح شغلی 28 آوریل امسال ، طی مقاله مستقلی با مراجعه به روزشمار یک سال گذشته وبرخی منابع دیگر،استنتاج این سطح ازجنایتی را که نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی ایران با کارکرد ضد کارگری تا حال مرتکب شده است ، انتشار دهم .
همانطوری که پیشترهم آوردیم :
مجموعه این تحرکات دراخبارروزانه کارگران منعکس شده است،باشد که روزشمار کارگری سه ماهه چهارم سال ۱۳۸۸،درحافظه تاریخی مبارزات جنبش کارگری ایران، جای بایسته خود را بیابد .برای آن دسته ازعلاقه مندان به روز شمار کارگری لینک روز شمار سال ۸۷ و ۹ماهه سال۸۸ را درزیرمی اورم . باشد که مفید افتد .
متن کامل گزارش در آدرس زیر:
