ادوارنیوز:ایجاد گفتار بازگشت ، بنیادگرایی و خلق باورهای غلط نسبت به زن و همچنین ارزیابی نگاه ذات گرایانه در دولت نهم به زنان كه در نهایت به لوایحی مانند سهمیه بندی جنسیتی ، بومی گزینی و لایحه حمایت از خانواده منجر می شود از جمله مباحثی بود كه در نشست " نقد لایحه بومی گزینی جنسیتی در دانشگاه ها" در نشست كمیته زنان ادوار تحكیم وحدت از سوی استادان دانشگاه و حقوق دانان مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت.
كمیته زنان ادوار تحكیم وحدت در حالی نشست " نقد لایحه بومی گزینی جنسیتی در دانشگاه ها" را برگزار می كند كه با وجود تبعات سوء تصویب احتمالی چنین لایحهای برای دختران دانشجو هنوز اقدام جدی از سوی گروهها و فعالان مدنی برای نقد این لایحه صورت نگرفتهاست. در صورتی كه در مورد لایحه حمایت از خانواده همگرایی منسجمی میان گروه ها و جنبش های اجتماعی در نقد و اطلاع رسانی لایحه در بین مردم و مسولان صورت گرفت.
شادی صدر حقوقدان در بررسی موضوع سهمیه بندی جنسیتی می گوید:« موضوع اصلی مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی نیست بلکه طرح آموزش عالی در خصوص موضوع بومی سازی جنسیتی در دانشگاهها است. از نظر من این طرح مانند خیلی دیگر از طرح ها که در مورد زنان در جریان است، یک پروژه بنیادگرایانه است.»
او در تعریف خود از مفهوم بنیادگرایی میگوید:« بنیادگرایی را می توان یک جنبش سیاسی تعریف کرد که در آن هویت جمعی باید مشروع از ارزشهای قومی و نژادی بوده، مورد قبول همگان باشد. به یک نوعی همه پروژه های بنیادگرایانه در مواردی اجرا می شوند که از قبل مشروعیت داشته و همه باید از آن تبعیت کنند، یک الگویی که می گوید همه مثل هم باشند، همه یکجور لباس بپوشند و....»
صدر همچنین به تحلیل ویژگیهای مهاجرت دختران از پیرامون به مركز میپردازد:« مهاجرت از مرکز به پیرامون، دو اثر برای دختران دارد که صرف نظر از ایجاد تغییرات در جامعه، خارج شدن از کنترل دولت و خانواده است.»
او همچنین در نقد دو ﺳﺆال: « بومی یعنی چه؟ و محل سکونت یعنی چه؟ » می گوید : « بومی یعنی چه؟ یعنی اینکه در چه شهری به دنیا آمدهام، در چه خانوادهای به دنیا آمدهام، ترک زبان یا فارسی زبان یا ... هستم. این دو ﺳﺆال نمیتواند مبنای تبعیض قرار گیرد. »
الهه کولایی، استاد دانشگاه تهران آنچه این روزها با عنوان های مختلف طرح و لایحه علیه زنان از سوی نهادهای قانونگذار در حال جریان است را مفاهیمی می داند كه دست كم دهها سال است که زمینههایش در جامعه ودر ساختار قدرت فراهم شده و زن به ابزاری در جهت تامین منافع مرد تبدیل شده است.
او همچنین به ورود مظاهر توسعه به كشور اشاره می كند در حالیكه این مظاهر درونی نشده و لوازمش فراهم نشدهاست.»
كولایی می افزاید:« از همان زمانی كه نام مركز امور زنان ریاست جمهوری به مركز امور زنان و خانواده تغییر یافت ، تقریبا اصل چرخش اندیشه پیرامون زن در افكار سیاستمداران مشخص شد، موضوع این است كه زن را متعلق به حوزه خصوصی میدانند و او نقشهای محدودی در حوزه خصوصی پیدا میکند. و در این راه طرح هایی مانند سهمیه بندی جنسیتی و طرح بومی سازی جنسیتی و لایحه حمایت از خانوداه وضع می شود.»
كولایی پیشنهاد می دهد كه می توان در یک رویکرد کلان و همه جانبه در برابر طرحی مانند بومی گزینی جنسیتی این مسیر را از طریق آگاهی دادن و استفاده از مجاری قانونی تغییر داد.
فاطمه صادقی، پژوهشگر در حوره مسائل زنان و استاد دانشگاه نیز به ایجاد موجی به نام موج برگشت در جامعه در سطح حوزه اندیشه و تصمیم گیری اشاره میكند:«این موج زنان را به خانه برمیگرداند،همچنین روشنفکران چپ و لائیک و نهضت پدر سالاری نیز در این داستان همکاری کردند. موج برگشت اول، با انقلاب 57 به اوج خود رسید و آنچه امروز شاهدش هستیم، موج برگشت دوم است. روشنفکری ایرانی یک نهاد عقب مانده است که بدنه آن یا به عمد و یا غیر عمد با موج برگشت همراهی میکند. ما در جامعه ای زندگی می کنیم که پدرسالار است و دانشگاه نمونهای از این جامعه پدرسالار به شمار می آید. »
صادقی در ادامه این پرسش را طرح میكند كه چرا باید گفت و گو پیرامون چنین طرحی در شرایط كنونی جامعه اتفاق بیفتد و تحلیل خود را اینطور بیان میكند:«من تصور میکنم دو قطبی را که برقرار میکنیم (دوران اصلاح طلبی و بعد اصول گرایی) بسیار ساده انگارانه است. به اعتقاد من بسیاری از اتفاقات الان نتیجه كالایی شدن مناسبات اجتماعی است که به زن به عنوان یک جنس یا کالا نگاه می کند. من فکر می کنم زمانی جامعه ما انسان اخلاقی را مدنظر داشت ولی هر چه از انقلاب فاصله میگیریم این اخلاق کمرنگ تر میشود تا اینكه به دوران خاتمی می رسیم و بعد از آن می بینیم که یک پدیدهای مانند دولت احمدی نژاد خلق می شود. احمدی نژاد فرزند خلف وعده هایی است که در دوران اصلاحات برآورده نشدند، بنابراین یکسری تقصیرات و کم کاریها اتفاق افتادهاست.»
صادقی راهكار خود را برای برون رفت از این بحران با طرح یك پرسش بیان میكند ، اینكه باید به مرور تاریخ خودمان و تفكر پیرامون ظهور گفتاری که دارد رایج می شود، بپردازیم.»
(پوستر این برنامه توسط کمیته هنری کمپین یک میلیون امضا تهیه شده است)
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
