٢٢ فوریه هر سال از سوی سازمان ملل متحد به عنوان روز زبان مادری در جهان اعلام شده است. این اقدام به خاطر دفاع از حقوق فرهنگی مردم جهان و برای دستیابی به شرایط و مناسباتی صورت گرفته است که امر آموزش و پرورش را برای مردم تمام جهان سهولت میبخشد و امکان دستیابی آنان را به رسانههای زبان خودی فراهم میآورد.
در جهان کنونی، کشورهای چند ملیتیای که در آنها فقط یکی از زبانهای رایج رسمیت دارد و خواندن و نوشتن و آموزش و پرورش تنها از طریق آن صورت میگیرد فراوانند و و رسانههای نوشتاری و گفتاری به دیگر زبانهای ملیتهای ساکن در آنها ممنوع است.
واقعیت این است که برای مردم هر منطقه آموزش و پرورش به زبان مادری امر فراگیری را آسان میکند و دستیابی به رسانههای زبان ملی امکان رشد بیشتری برایشان به وجود میآورد.
فشار و تنگناهائی که از راه ممنوعیت استفاده از زبان مادری برای مردم مناطق مختلف جهان ایجاد میشود؛ تنها سبب دشواری در امر آموزش و اطلاع رسانی و اشاعه فرهنگ نیست؛ بلکه همچنین، عاملی ست در جهت تحقیر و فرودستی و سلب حقوق سیاسی و اجتماعی و اقتصادی آنان.
در دفاع از همین حقوق بوده است که تاکنون مردم بسیاری در جهان سرکوب شده و آزادی و جان خود را به خاطر حق استفاده از زبان مادری از دست دادهاند. به ویژه این امر در کشورهای پیرامونی و نظام پوسیده و عقبماندهای مانند جمهوری اسلامی، خود عاملیست در جهت سلطه خرافات و عقبماندهترین شیوههای آموزشی و ایجاد سلطه یکی از استبدادیترین حکومتهای کنونی جهان.
کانون نویسندگان ایران در تبعید، از حق آشکار مردم جهان برای استفاده از زبان مادری در امر آموزش و پرورش و رسانههای همگانی دفاع میکند و در ترویج این حقوق کوشاست.
کانون نویسندگان ایران در تبعید
21 فوریه ٢٠١٠
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
