حسرت

اي سخاوت‌پيشه خالق
گاه مي‏بخشي به هر ركعت نماز
صدها عمارت در بهشت.
تو توانايي،
به هر ناگفته آگاهي،
نيك مي‏داني كه من هشتاد سال آزگار
حسرت يك مزرعه اندازه‌ى قبرم
به دل دارم.
نان و آب‏ام ده، در اين دنيا،
مرا با عشق حوري تو، كاري نيست.