گزارش اولین دیدار آقای محمد رضا حیدری با ایرانیان و فعالین سیاسی در اسلو
و برگزاری جشن پیوستن آقای محمد رضا حیدری به جنبش آزادیخواهانه مردم ایران
دوشنبه ۵ بهمن ۱۳۸۸ - ۲۵ ژانويه ۲۰۱۰
روز یکشنبه ۲۴ ژانویه به دعوت کمیته نروژی - ایرانی حمایت از مبارزات مردم ایران، تعدادی از ایرانیان ساکن اسلو و همچنین نمایندگان سازمانها و احزاب مختلف اپوزیسیون ایرانی در نروژ با آقای حیدری دیدار کردند. این اولین دیدار آقای حیدری پس از اعلام استعفای خود به عنوان یکی از دیپلمات های ارشد جمهوری اسلامی بود.
در طی این مدت ایرانیان مقیم نروژ، مشتاقانه در انتظار دیدار با آقای حیدری و برگزاری جشن این پیروزی بودند. در این روز ایرانیان به دیدار آقای حیدری آمدند تا نشان دهند، به شجاعت و اقدام بشر دوستانه ایشان ارج می نهند.
نماینده کمیته نروژی – ایرانی حمایت از مبارزات مردم ایران ضمن خوشامد گویی به حاضرین از کار شجاعانه و شرافتمندانه آقای حیدری تقدیر نمودند و آنرا سرآغاز حرکتی نوین در جهت ریزش سفارتخانه ها و پیوستن سفرا و دیپلماتها جمهوری اسلامی به جنبش آزدایخواهانه مردم ایران ،دانستند. بعد از آن آقای حیدری به ایراد سخنرانی پرداختند، ایشان در سخنانش از دیدار با ایرانیان اظهار خوشحالی نمودند و همچنین از تلاش آنان در دفاع و حمایت از جنبش آزادیخواهانه مردم میهنمان سپاسگزاری کردند و خطاب به شرکت کنندگان بیان کردند که: امیدوارم که بتوانم در تلاش جمعی مان برای دفاع از حقوق اساسی مردم کشورمان همپائی برای شما عزیزان باشم.
دو پیام مهم در صحبتهای آقای حیدری بود، ایشان تاکید بسیار زیادی روی اتحاد نیروهای اپوزیسیون خارج کشور و همبستگی همه نیروها داشتند، چرا که ایشان اعتقاد دارند که رژیم جمهوری اسلامی هزینه بسیار زیادی می پردازد که بین نیروهای اپوزیسیون خارج کشور نفاق و چند دستگی ایجاد نماید.
نکته مهم دیگر ایجاد "کمپین سفارت سبز" بود که ایشان بعنوان بنیانگذار این کمپین در مورد اهداف این کمپین صحبت نمودند. از مهمترین اهداف این کمپین جذب سفرا، دیپلمات ها و کارمند های سفارتخانه و پیوستن آنان به جنبش آزادیخواهانه مردم ایران است. آقای حیدری بزودی در رسانه های گروهی پلاتفرم خود را در ارتباط با "کمپین سفارت سبز" اعلام خواهد کرد.
پس از پایان سخنرانی آقای حیدری به میان هموطنان خود رفت و ضمن آشنایی با آنها به پرسشهای آنان پاسخ داد. سئوالات حاضرین بیشترپیرامون نظرات ایشان و نگاهشان به جنبش آزادیخواهانه مردم ایران، قانون اساسی و نظام آینده بود که وی نظرات خود را بطور مشخص وهمانطور که قبلا هم در مصاحبه های خود، گفته بود تکرار نمود. همچنین در مورد اطلاعات ایشان در رابطه با سمت شان سئوالاتی پرسیده شد که آقای حیدری تاکید نمودند که اسرار و اطلاعات وی امانتی است که متعلق به مردم ایران می باشد.
مراسم با صرف چای و شیرینی پایان یافت.
آقای حیدری متنی را تهیه نموده بودند که در این دیدار بخوانند، اما بدلیل احساس صمیمیت زیادی که با جمع نمودند ، ترجیح دادند که با کلامی غیر رسمی با هموطنان خود صحبت کنند ، اما از آنجا که روی سخن ایشان به همه هموطنان ایرانی بود، متن را در اختیار ما قرار دادند که ما آنرا منتشر نمائیم.
کمیته نروژی – ایرانی حمایت از مبارزات مردم ایران – نروژ
25 ژانویه 2010 اسلو- نروژ
irankomite@gmail.com
00 47 99 24 47 18
متن پیام آقای حیدری
دوستان ارجمند هموطنان خوبم.
با سلام و خوشحالم که امروز در جمع شما هستم و از نزدیک با شما صحبت می کنم. حضور در چنین جمعی برای من تجربه جدیدی است. قطعا برای کسی که به عنوان کارمند یک دولت مشغول به کار بوده است، حضور در جمع مخالفان آن دولت اتفاقی نیست که هر روز بیفتد. آن هم به عنوان یک مخالف. اما همین طور که می بینید حوادث اخیر کشور ما نه فقط سیمای کشور ما را دگرگون ساخته است، نه فقط تحسین جهانیان را نسبت به ملت ما و بلوغ سیاسی آن برانگیخته است، زندگی بسیاری از ما از جمله من را هم دگرگون ساخته است. مشاهده شبیخون آشکار به آراء مردم، هجوم وحشیانه به صفوف آرام معترضان، کشتار و زندانی نمودن آنان، هر ایرانی را در هر گوشه ای از جهان به فکر وامی دارد که چرا؟ و تا به کی؟ و در مقابل این انتخاب قرار می دهد که من به عنوان عضو کوچکی از پیکره این ملت بزرگ، چه می توانم بکنم.
برای کسی در موقعیت شغلی من و با سابقه بیست سال خدمت دولتی اتخاذ چنین تصمیمی به معنی تغییر مسیر زندگی خود و خانواده ام بود. من با محاسبه همه این تغییرات، زمانی که دیگر احساس کردم تحمل ادامه این وضعیت و سکوت در برابر اقدامات سرکوبگرانه حکومت را ندارم، لحظه ای هم تردید نکردم.
بسیاری از من سوال می کنند که چرا در این برهه و برخی دیگر می گویند اصولا چرا و چگونه کارمند چنین دولتی بودی. در این که چرا در این برهه بارها صحبت کرده ام بعد از حوادث عاشورا دیگر سکوت را جایز ندانستم. اما این امر به معنای آن نیست که قبل از کشتار عاشورا نسبت به اتفاقات هفت ماه گذشته بی تفاوت بوده ام. من هم مثل میلیون ها تن از هموطنانم خواهان تغییر در وضعیت فعلی بودم و در انتخابات هم موضع روشنی داشتم. انتخاب من به عنوان یک شهروند ایرانی دولت فعلی نبود. اما در مورد شغلم. من فکر می کنم اکثریت قریب به اتفاق کسانی که در استخدام دولت هستند، خدمات دولتی را خدمت به ملت و کشور خود می دانند. من هم از خدمت دولتی چنین تلقی ای داشتم و دارم. اما زمانی که احساس کردم که دیگر نمی توانم در مقابل نقض حقوق ملت و زیر پاگذاشتن ابتدائی ترین حقوق انسانی در کشورم سکوت کنم. ادامه کارم در سفارت را ممکن ندانستم و ترجیح دادم که استعفا بدهم به جنبش حق طلبانه ملت ایران بپیوندم.
دوستان عزیز
حضور من در جمع و کارزار شما برای دفاع از حقوق مردم ایران و در اعتراض به نقض حقوق بشر در ایران، برای من آغاز دیگری و قدم نهادن در برهه جدیدی از زندگی من و خانواده ام هست. از حضور در جمع شما خوشحالم. امیدوارم که بتوانم در تلاش جمعی مان برای دفاع از حقوق اساسی مردم کشورمان همپائی برای شما عزیزان باشم. من به سهم خودم از شما و دیگر هموطنانم که در طی سالهای گذشته برای آزادی و عدالت اجتماعی علیه استبداد حکومتی تلاش و مبارزه کرده اید سپاسگزاری می کنم.
برای همه شما در پیشبرد اهداف والا و انسانی تان آرزوی موفقیت می کنم.
یکشنبه 4 بهمن ۱۳۸۸ - 24 ژانويه ۲۰۱۰
محمد رضا حیدری
نروژ- اسلو
بعد از آن آقای حیدری به ایراد سخنرانی پرداختند، ایشان در سخنانش از دیدار با ایرانیان اظهار خوشحالی نمودند و همچنین از تلاش آنان در دفاع و حمایت از جنبش آزادیخواهانه مردم میهنمان سپاسگزاری کردند و خطاب به شرکت کنندگان بیان کردند که: امیدوارم که بتوانم در تلاش جمعی مان برای دفاع از حقوق اساسی مردم کشورمان همپائی برای شما عزیزان باشم. 
با سلام و خوشحالم که امروز در جمع شما هستم و از نزدیک با شما صحبت می کنم. حضور در چنین جمعی برای من تجربه جدیدی است. قطعا برای کسی که به عنوان کارمند یک دولت مشغول به کار بوده است، حضور در جمع مخالفان آن دولت اتفاقی نیست که هر روز بیفتد. آن هم به عنوان یک مخالف. اما همین طور که می بینید حوادث اخیر کشور ما نه فقط سیمای کشور ما را دگرگون ساخته است، نه فقط تحسین جهانیان را نسبت به ملت ما و بلوغ سیاسی آن برانگیخته است، زندگی بسیاری از ما از جمله من را هم دگرگون ساخته است. مشاهده شبیخون آشکار به آراء مردم، هجوم وحشیانه به صفوف آرام معترضان، کشتار و زندانی نمودن آنان، هر ایرانی را در هر گوشه ای از جهان به فکر وامی دارد که چرا؟ و تا به کی؟ و در مقابل این انتخاب قرار می دهد که من به عنوان عضو کوچکی از پیکره این ملت بزرگ، چه می توانم بکنم. 
اما در مورد شغلم. من فکر می کنم اکثریت قریب به اتفاق کسانی که در استخدام دولت هستند، خدمات دولتی را خدمت به ملت و کشور خود می دانند. من هم از خدمت دولتی چنین تلقی ای داشتم و دارم. اما زمانی که احساس کردم که دیگر نمی توانم در مقابل نقض حقوق ملت و زیر پاگذاشتن ابتدائی ترین حقوق انسانی در کشورم سکوت کنم. ادامه کارم در سفارت را ممکن ندانستم و ترجیح دادم که استعفا بدهم به جنبش حق طلبانه ملت ایران بپیوندم. 
