هم میهنان ارجمند!
خلقهای محروم و حق طلب ایران!
مردم شرافتمند كردستان!
دوم بهمن ماە امسال شصت و چهار سال از تأسیس نخستین حكومت جمهوری در تاریخ مبارزات آزادیخواهانەی ملت كرد می گذرد. روز دوم بهمن ماە 1324 (22 ژانویە 1946) در حالیكە نمایندگانی از كلیەی بخشهای كردستان بە منظور استقبال از یك رویداد مهم تاریخی بە مهاباد، كانون وقت جنبش آزادیخواهانەی مردم كردستان ایران آمده بودند، توسط پیشوا قاضی محمد، پیشوای حزب دمكرات كردستان تأسیس "دولت جمهوری كردستان" اعلام و شخص پیشوا نیز بە ریاست جمهوری برگزیدە شد.
تأسیس جمهوری كردستان نە تنها برای جنبش كرد در شرق بلكە برای كل جنبش آزادیخواهی در ایران و جنبش ملی كرد در كلیەی بخشهای كردستان نیز رویدادی مهم و دستاوردی تاریخی بود. هم از این رو، این جمهوری هم برای مردم كلیەی بخشهای كردستان بە نقطه‌ی امیدی بدل گشت و هم كلیەی احزاب و سازمانهای دمكرات و ترقیخواە ایران از تأسیس آن حمایت كردە و با آن مناسبات دوستانە و مودت آمیز برقرار ساختند.
همانگونە كە میدانیم كمتر از یك ماە و نیم بیش از آن نیز حكومت ملی آذربایجان در تبریز تأسیس شدە بود و این دومین دستاورد مهم دمكراسی و برابری حقوق ملیتهای ساكن ایران و دومین ضربه‌ی واردە بر پیكر حكومت ظلم و جور و نابرابری در این كشور بود. بنابراین این خلقهای تحت ستم ایران بە عنوان الگویی برای كسب حقوق مشروع خویش بدان می نگریستند و استبداد پادشاهی و نیروهای جهنمی حامی آن از آن بە وحشت افتادە و بە منظور مقابلە با آن بە برنامەریزی و توطئه‌چینی پرداختند.
علیرغم آنكە این جمهوری بە دلایل گوناگون داخلی و خارجی نتوانست بر سر پای خود بایستد و كمتر از یازدە ماە دوام داشت، تجارب بسیار ارزشمندی برای هر دو جنبش ملی كرد و جنبش سراسری ایران بر جای گذارد. دستاوردهای این مدت كوتاە از حیات هر دو حكومت آذربایجان و كردستان برای تودەهای مردم این دو ملت حق طلب بە الهام بخش مبارزەای قاطعانه و پیگیرانە بدل گشتەاند كە بدون تردید تا پیروزی نهایی و احیای افتخارات این دو حكومت خلقی ادامە خواهد داشت.
بحث از دستاوردهای خلق كرد در جمهوری كردستان، نقاط قوت و ضعف این جمهوری، دوستان و دشمنان آن، دلائل شكست و سرانجام تجارب آن، علاوە بر آنكە خوشبختانە در مناسبتهای مختلف مورد اشارە و نگارش قرار گرفتە است، بە فرصت و مجال بیشتر و تحلیل كارشناسانە نیاز دارد. بە همین دلیل در اینجا بە تفصیل بە آن نمی پردازیم و بە همین اشارەی كوتاە بسندە می كنیم. یادروز این رویداد تاریخی را مغتنم می شماریم تا بدین مناسبت گرمترین تبریكات خود را بە تودەهای آزادیخواە ملت كرد در هر چهار بخش كردستان و كلیەی آزادیخواهان ایران تقدیم داریم و برای همەی آنها در مبارزات مشروع و پیگیرانەء شان در راە آزادی و دمكراسی و برابری و عدالت آرزوی پیروزی نماییم.
مردم مبارز كردستان!
آزادیخواهان سراسر ایران!
امسال در شرایطی یاد و خاطرەی تأسیس جمهوری كردستان را گرامی می داریم كە خوشبختانە افق مبارزات آزادیخواهانەی مردم روشنتر از كلیەی مقاطع گذشته است. جنبش سراسری علیە حاكمیت دیكتاتور و مستبد جمهوری اسلامی، كە دیر سالی است سر برآوردە است، در پی كودتای شوم خامنەای ـ احمدی نژاد در پی انتخابات ریاست جمهوری بە مرحلەی نوینی پای نهادە است. قیامی كە در ابتدا با شعار "رأی ما كجاست؟" آغاز شد، با مرور زمان عمق و وسعت فزونتری یافتە و به مرحلەای رسیدە است كە شعارها و خواستهای نیروهای پیشرو جامعە، دانشجویان، روشنفكران، جوانان و زنان و بطور كلی همەی آزادیخواهان بالاترین سطوح حاكمیت جمهوری اسلامی را هدف گرفتەاند. همەی قرائن نشان از آن دارند كە جنبش این بار مردم ایران اگر هم با برخی عقب نشینی های مقطعی و تاكتیكی مواجە گردد، توقف ناپذیر بودە و تا تحقق خواستهایش كە البتە جمهوری اسلامی پاسخی برای آنها ندارد، ادامە خواهد داشت.
رژیم آخوندی در هر دو عرصەی داخلی و بین المللی با بیزاری و انزوای بی سابقەای مواجە شدە و در حقیقت هرگونە مجالی برای مانور و فرار از مهلكە بر روی آن مسدود گشتە است. این رژیم دو راە بیشتر در پیش رو ندارد. یا در برابر خواست مردم تسلیم شدە و بە خواستهای آنها تن درخواهد داد، كە بسیار بعید می نماید، یا باید عرصە را خالی كردە و قدرت را بە یك حكومت برخاستە از ارادەی مردم و خواستهای دمكراتیك آنها واگذار نماید.
برخلاف كلیەی تلاشهای عوامفریبانە، حكمرانان امروز ایران نمی توانند یك بار دیگر مردم هشیار و بیدار شدە را فریب دادە و آنها را بە عدول از خواستهایشان وادار نمایند. حامیان خارجی رژیم نیز كە عمدتاً شماری رژیم ارتجاعی و عقب افتادە نظیر جمهوری اسلامی می باشند قادر نیستند بیش از این بر خلاف خواست مردم ایران، رژیم ظلم و جو و تبعیض و نابرابری را بر سر پا نگە دارند. همانگونە كە در شعار راهپیمایان و فراتر از آن در عملكرد آنها نشان دادە شدە است، سركوب و اعمال شنیع و قبیح نیز نمی توانند كار ساز بودە و مردم را بە وحشت افكنند. بنابراین باید خود را برای روزی آمادە كنیم كە شر این سیستم ضد خلقی از سر مردم ایران كندە خواهد شد.
مبارزان راە آزادی!
بیاد داریم كە حدود 31 سال پیش قیام پرشكوە خلقهای ایران یك رژیم تثبیت شدەی 2500 سالە را بە زانو درآورد و "سایەی خدا بر روی زمین" نە تنها در ایران جایی برای زیستن نداشت بلكە بە نحوی آماج بیزاری مردم قرار گرفت كە حتی حامیان خارجی اش نیز از آن روی برتافتند. بدین ترتیب شاە كە بە مدت دهها سال بە زور سرنیزە بر جان و مال ایرانیان حكومت كردە بود، ناچار گشت عرصە را خالی كردە و سرنوشت مبهم خود را دنبال كند.
چهرەی فعلی خیابانهای تهران و دیگر شهرهای بزرگ ایران دقیقا چهرەی قیام پرشكوە خلقهای ایران علیە رژیم پادشاهی را در ذهن ما تداعی می كند. اگر قیام سالهای 57 ـ 56 در بهمن ماە سر برآورد و یكسال بعد هم در بهمن ماە بە قلەی پیروزی رسید، قیام فعلی نیز در بهمن ماە نشان از جوش و خروش نوینی دارد. اینكە رژیم در بهمن ماە بە زانو درخواهد آمد یا چند ماە و حتی چند سال دیگر از میدان بدر خواهد رفت، چندان مهم نیست، مسألەی اساسی آن است كە تجربەی 1357 را مدنظر داشتە و اجازە ندهیم تاریخ دوبارە تكرار شود. بسیاری از ما بیاد داریم كە دستاوردهای قیام سال 1357 چگونە بە تاراج رفتند و آزادیخواهان ایران از هر ملیت و آیین و مذهب و قشر و طبقه‌ای سرشان بی كلاە ماند.
اكنون دیگر بر همگان روشن است كە علت ناكامی بزرگی كە قیام 1357 بدان دچار آمد، همانگونە كە همان هنگام گفتە شد این بود كە "همە می دانستند كە چە نمی خواهند" اما نمی دانستند كە "چە می خواهند". برای آنكە یكبار دیگر دچار این تجربەی تلخ نشویم ضروری است اكنون و حدالامكان زودتر در فكر راە چارە باشیم. و گرنە، سرنگونی این رژیم و بر سركار آمدن رژیمی دیگر نظیر آن می تواند سیەروزی بزرگتری را برای ما بە ارمغان آورد. بە منظور پیشگیری از تكرار تاریخ باید بە همان اندارزە كە در فكر كنار زدن این رژیم هستیم ن وحتی بیش از آن بفكر تدوین نقشەی آیندە و سیستم آیندە باشیم.
جنبش این بار نیز با وجود تمامی افتخاراتش متأسفانە با این كمبود دست بگریبان است كە نە از برنامەی روشن و شفافی برخوردار است و نە دارای رهبری ای است كە از سوی نمایندگان اکثریت طیفهای اصلی درون جنبش آزادیخواهانەی ایران و عناصر گوناگون تشكیل دهندەی جامعەی ایران انتخاب شدە باشد. باید همەی طرفها بدانند كە دوران تمامیت خواهی و انكار وجود تنوعات مختلف در جامعەی ایران بسر آمدە است. ایران كشور تنوعات دینی، مذهبی و ملی است. در آیندەی ایران آن سیستم از شانس بقا و موفقیت برخوردار است كە كلیەی تنوعات جامعە را مدنظر داشتە باشند و حقوق مشروع آنان را برسمیت شناختە و تأمین نماید.
بەمنظور رسیدن بە این هدف انكار و چشم فروبستن در مقابل واقعیات نە تنها كارساز نیست بلكە زیانبخش است و هر نظامی كە بدون درك این واقعیت استقرار یابد، بە محض استقرار، سنگ بنای فروپاشی خود را پی ریزی می نماید. بنابراین همەی نیروهای اپوزیسیون در داخل و خارج از كشور در جستجوی یكدیگر باشند، خواستها و برداشتهایشان را با یكدیگر مورد بحث قرار دهند و بە اتفاق بە یك پلاتفورم مشترك كە حقوق همگان را در آیندەی ایران تضمین نماید دست یابند. اگر می خواهیم ایران، یكپارچە و سعادتمند و پیشرفتە باشد، باید بكوشیم كشور همە با حقوق مساوی باشد، با عقل جمعی همگی ادارە شود و با نیروی مشترك همە حفظ و حراست گردد.
تا آنجا كە بە نیروهای سیاسی درون جنبش كرد در كردستان ایران باز می گردد، باید همە بە این امر واقف باشند كە وظیفه‌ی آنها سنگین تر از وظیفه‌ی همە است. وظیفه‌ی آنها بە همین اندارە محدود نمی شود كە حاضر بە نشست و گفتگو با دیگر نیروهای جنبش سراسری ایران باشند. وظیفه‌ی مبرم آنها نشست و بحث و تبادل نظر خستگی ناپذیر و بی وقفە و تهی از استثنا با یكدیگر است تا در مورد خواستهای مردم كردستان بە یك اتفاق نظر دست یافتە و با یك صدا و یك گفتمان و یك نمایندگی وارد جمع دیگر نیروهای سیاسی ایران شوند. نیروهای كرد بدون مشاركت در جنبش سراسری نمی توانند چشم انتظار دستاوردی در تحولات آیندەی ایران باشند و بدون اتحاد نیز هم نقش كم و هم وزن كم و در نتیجە هم دستاورد كمی را می توانند برای خلقشان كسب نمایند. كوتاە سخن اینكە اگر تلاش برای تغییر رژیم وظیفه‌ی فردای ما باشد، تلاش در راستای اجماع نظر در مورد سیستم آیندە وظیفه‌ی امروز بودە و این اجماع نظر نیز بدون مشاركت كلیەی نیروهای اصلی نە امكان پذیر است و نە اگر هم ایجاد شود، سودمند و پایدار خواهد بود.
بە امید آنكە با تلاش و كوشش همە شرایطی پدید آوریم كە نە نتیجەی تجربەی دوم بهمن 1324 را مجددا شاهد باشیم و نە با تكرار تجربەی 22 بهمن 1357 مواجە گردیم. بنابراین پیش بسوی برنامەریزی و تدوین رئوس یک جنبش وسیعتر كە كلیەی عناصر تشكیل دهندەی ایران در بە پیروزی رساندن آن شركت داشتە و همە نیز از دستاوردها و رهاوردهای آن بهرەمند گردند.
سلام بر یاد و خاطرەی تأسیس جمهوری كردستان و موسسان آن و در صدر همە پیشوا قاضی محمد.
سلام بر حزب دمكرات كردستان، حزب موسس جمهوری كردستان.
سلام بر مقاومت قهرمانان عرصەی حق طلبی و درون زندانهای جمهوری اسلامی.
درود بروان پاك كلیەی شهیدان راە رهایی.
متحد باد صفوف مبارزان راە آزادی و دمكراسی و یكسانی.
دفتر سیاسی حزب دمكرات كردستان
دوم بهمن ماە 1388
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
