logo





بیش از ۱۳۰ فعال مدنی به جمع امضا کنندگان راه حل پنج ماده ای زنان برای حل بحران پیوستند

راه حل پنج ماده ای ما زنان برای برون رفت از "بحران"!

دوشنبه ۲۸ دی ۱۳۸۸ - ۱۸ ژانويه ۲۰۱۰

zanan-kosoof.jpg
بیش از ۱۳۰ فعال مدنی به جمع امضا کنندگان راه حل پنج ماده ای زنان برای حل بحران پیوستند
راه حل پنج ماده ای زنان برای برون رفت از "بحران" که روز گذشته با امضای ۳۴ نفر از زنان فعال مدنی منتشر شد، با استقبال قابل توجهی در میان سایتهای خبری، شبکه های اینترنتی و فعالان مدنی روبه رو شد. علاوه بر سایت شبکه، سایتهای گویانیوز، اخبار روز، عصر نو، روشنگری، کوردانه، رادیو زمانه و سایت همبستگی با مبارزات زنان، از جمله وب سایتهایی بودند که خبر و متن بیانیه را منتشر کردند.
همچنین ‍تلویزیون فارسی بی بی سی با پخش مصاحبه ای با شادی صدر و گزارشی درباره بیانیه، در تمام بخشهای خبری امروز خود مفاد آن را انعکاس داد.
تلویزیون آسوسات
نیز 25 دقیقه برنامه زنده خود را به مصاحبه با شادی امین درباره بیانیه و قدم بعدی امضا کنندگان اولیه آن اختصاص داد.
این بیانیه در مدت کوتاهی پس از انتشار به یکی از موضوعات داغ بالاترین
تبدیل شد و همچنین انعکاس وسیعی در میان وبلاگ نویسان داد و نسرین افضلی و اکبر سردوزامی
از جمله وبلاگ نویسانی بودند که علاوه بر لینک دادن، متن کامل بیانیه را منتشر کردند. نویسنده وبلاگ پوینده، می نویسد: شاید بتوان گفت که بیانیه فوق کوتاهترین و درعین حال شفاف ترین اعلامیه ای است که در رابطه با یکی از مهمترین و ریشه ای ترین دلایل اوج گیری جنبش آزادی خواهی نوشته شده است.
برای خواندن متن کامل مطلب اینجا را کلیک کنید.

همچنین در کمتر از 24 ساعت پس از انتشار بیانیه با امضاهای اولیه، بیش از 100 فعال مدنی در ایران و کشورهای دیگر، امضاهای موافقت خود را با این بیانیه ارسال کردند؛ بسیاری از امضا کنندگان خواهان گفت و گو در مورد راهکارهای عملی تحقق خواسته های مندرج در بیانیه بودند. با اینکه در ابتدا قرار بود تنها امضاهای زنان برای این بیانیه جمع شود، اما با توجه به تعداد زیاد مردانی که با خواسته های این بیانیه اعلام موافقت کرده بودند، تصمیم بر آن شد که فهرستی از مردان حامی بیانیه هم منتشر شود.
متن بیانیه به علاوه امضاهای اولیه و امضاهای 24 ساعت گذشته، در زیر آمده است:

بیانیه زنان:

راه حل پنج ماده ای ما زنان برای برون رفت از "بحران"!
۲۸ دی ماه ۱۳۸۸

آقایان موسوی و کروبی هر کدام در طی روزهای اخیر بیانیه های منتشر کردند که راه حلهای خود را در ۵ ماده برای برون رفت از "بحران" بیان کردند. این راه حل ها با استقبال پنج "روشنفکر دینی" در خارج از کشور روبه رو شد: آقایان گنجی، سروش، کدیور، مهاجرانی و بازرگان که به قول خودشان "اتاق فکر" و یا "دولت در تبعید" را پایه ریزی کرده اند. در این بین آنچه کمتر مطرح است، موضع گیری کسانی است که نه خواهان تغییر رییس جمهور و جا به جایی این فرد و آن فرد یا محدود شدن "اختیارات رهبری" هستند بلکه از تغییراتی زیربنایی و ساختاری سخن می گویند. یکی از این گروه های اجتماعی، ما زنان هستیم که خواسته هایمان و حضورمان همانگونه که انتظار می رفت در هیچیک از این بیانیه ها ملاحظه نشده است. انتظار دیگری هم نبود زیرا در هیچیک از بیانیه ها و اعلام مواضع آقایان، از فردای انتخابات به این سو، یعنی از زمانی که مساله جذب آرا منتفی شده بود، به خواسته های زنان توجهی نشده است. ما بر این باوریم که مسائل زنان، بخش عمده ای از "بحران" جاری است و بدون دیدن و ارائه راهکار برای حل آن، هیچ راه حلی پاسخگو نخواهد بود. پس لازم است که کوتاه و مختصر و برای حل مسائل زنان، ما نیز بیانیه خود را آن هم در ۵ ماده به اطلاع عموم برسانیم. ما ضمن تاکید بر خواسته های عمومی "آزادی اندیشه، بیان، تشکل و اجتماعات"، " لغو مجازات اعدام و شکنجه" و " آزادی بی قید و شرط و فوری کلیه زندانیان سیاسی "، مهمترین خواسته هایمان را به طور خلاصه و بدون ترتیب اولویت ها به شرح زیر اعلام می کنیم:
۱. لغو کلیه قوانین تبعیض آمیز و ضد زن موجود از جمله: قوانین مربوط به ازدواج، طلاق، چند همسری، حضانت، ارث، شهادت و...
۲. به رسمیت شناخته شدن حق زن بر بدن و ذهن خویش؛ شامل لغو حجاب اجباری و برقراری آزادی پوشش، آزادی انتخاب همسر و آزادی انتخاب گرایش جنسی
۳. رفع خشونت علیه زنان در کلیه عرصه های خصوصی و اجتماعی و جرم شناختن آزار جنسی دختران، قتل و خشونت "ناموسی"
۴. جدایی دین از دولت
۵. محاکمه کلیه دست اندرکاران، عاملان و آمران جنایات سه دهه گذشته

امضا کنندگان:


- سودابه اردوان (هنرمند، فعال سیاسی)
- آزاده ارفح (فعال سیاسی)
- پروین اشرفی (پژوهشگر، فعال جنبش زنان)
- الهه امانی (محقق، فعال جنبش فراملیتی زنان)
- شادی امین (ژورنالیست، فعال جنبش زنان)
- پریسا انصاری (دانشجو، فعال جنبش زنان)
- شیوا بدیهی (فعال جنبش زنان- اتریش)
- شیرین پردر (مربی بهداشت و سلامتی، فعال جنبش زنان)
- فریده پورعبدالله (فعال جنبش زنان)
- فردوس تاجدینی( مترجم، فعال جنبش زنان)
- گلرخ جهانگیری (جامعه شناس ،فعال جنبش زنان)
- نسترن چیت ساز (فعال سیاسی)
- فریبا داوودی مهاجر (روزنامه نگار، فعال جنبش زنان)
- پوران رضایتی( فعال جنبش زنان و پشتیبان مادران عزادار- اتریش)
- ماریا رشیدی (فعال زنان و فعال سیاسی)
- پروانه زرگر(نقاش وفمینیست)
- الهه صدر (فعال جنبش زنان)
- شادی صدر(حقوقدان، فعال جنبش زنان)
- آنا عاصی پاک (فعال جنبش زنان لائیک ایرانی)
- محبوبه عباسقلی زاده( پژوهشگر، فعال جنبش زنان)
- ستاره عباسی(فعال سیاسی و جنبش زنان)
- شهلا عبقری (استاد دانشگاه، فعال جنبش زنان)
- مریم عظیمی(فعال سیاسی و جنبش زنان)
- صدیقه فخرآبادی(کادر درمانی ، فعال جنبش زنان)
- زینب قره ویسکی (مشاور روانکاو)
- اعظم قریشی(معلم و فعال جنبش زنان)
- هانیه قورخمز (فیزیوتراپیست)
- فریده گوسمن (تکنیسین علوم آزمایشگاهی،فعال جنبش زنان)
- سهیلا لیندهورست(مددکار اجتماعی، و عضو جامعه بین المللی حقوق بشر)
- هما مرادی (مددکار اجتماعی ،فعال جنبش زنان )
- میلا مسافر(مددکار اجتماعی و عضو هیئت مدیره جامعه بین المللی حقوق بشر)
- ویدا مشایخی (فعال جنبش زنان، اتریش)
- ناهید نصرت (مهندس کامپیوتر، فعال جنبش زنان)
- مژده نورزاد (داروساز، فعال جنبش زنان)

فهرست امضاهای جدید:

- الینا آذری ( دانشجوی انصرافی – مترجم)
- ژاله ابیاض( شاعر و فعال حقوق بشر)
- عسل اخوان(دانشجو، فعال حقوق زنان)
- شهرزاد ارشدى (عكاس و فعال جنبش زنان)
- سیمین اصفهانی(فعال سیاسی و جنبش زنان)
- مرجان افتخاری (مهندس شیمی، فعال سیاسی و جنبش زنان)
- نادره افشاری(نویسنده)
- نسرین افضلی (پژوهشگر و کارشناس ارشد مطالعات زنان)
- فاطمه امانی(مادر عزادار، پسرش در سال 78 کشته شده)

- مریم اهری (پزشک)
- سولماز ایکدر(خبرنگار، فعال جنبش زنان)
- آمنه بامدی (تکنسین علوم آزمایشگاهی، فعال جنبش زنان)
- رها بحرینی ( دانشجوی حقوق بشر، فعال حقوق زنان)
- هما بدیهیان (دندانپزشک و فعال جنبش زنان)
- مهناز بدیهیان (مترجم، استاد دانشگاه و سردبیر مجله ادبی ماه مگ)
- فرزانه بذرپور ( روزنامه نگار و عضو نهضت آزادی ایران )
- تامارا پارسا(دبیر دبیرستان، فعال جنبش زنان)
- مینا پرکار (آرشیتکت و پشتیبان مادران عزادار)
- مهشید پگاهی (شیمیست، فمینیست)
- لیلی پورزند( کارشناس حقوقی، فعال جنبش زنان)
- فرشیده تهرانی‌ (از فعالان تشکل سبز)
- مهناز توتونچیان (حسابدار)
- زهره جعفری (زن، مادر، همسر و شاغل)
- زهره حیدری (دانشجو)
- مینو خواجه الدین ( هنرمند و فعال جنبش زنان)

- صبا خویی (روزنامه نگار و محقق)
- فرزانه راجی (نویسنده و فعال جنبش زنان)
- سالومه رحیمی( فعال جنبش زنان- مالزی)
- فریده رضوی (گرافیست و فعال جنبش زنان)
- سیما ریاحی (فعال سیاسی)
- بیتا سالک (وبلاگ نویس آزاده)
- نسیم سلطان بیگی ( فعال سیاسی)

- مارال شادمان (پرستار و فعال حقوق بشر)
- نوشین شاهرخی( روزنامه نگار، فعال جنبش زنان)
- فرح شریفی(فعال سیاسی و جنبش زنان)
- روحی شفیعی (نویسنده و فعال زنان و حقوق بشر)
- مهین شکراله پور(فعال سیاسی و جنبش زنان)
- ریحانه شکیبایی (دانشجوی کارشناسی ارشد مددکاری اجتماعی و حقوق بشر)
- نسیم صداقت (فعال جنبش زنان)
- سوفیا صدیق پور(مادر عزادار)
- معصومه ضياء (دانشجو)
- شیرین طبیب زاده ( ادیتور مجله اینترنتی روزنه)
- رویا طلوعی (دکتر علوم آزمایشگاه، روزنامه نگار و فعال جنبش زنان)

- مطهره فتحی سالوت (دانشجوی فوق لیسانس حقوق، فعال حقوق بشر و حقوق کودک)

- مینو فروغ( ناشر، کلن)
- شکوفه قبادی( فعال سیاسی و حقوق بشر)
- ماهرخ قدیمی(فعال جنبش زنان)

- مرجان قنات آبادی (فعال مدنی)
- زیبا کرباسی (شاعر)
- یاسمن عامری (عکاس و فعال جنبش زنان)
- مریم علیزاده (فعال مدنی)
- مسیح علی نژاد(روزنامه نگار)
- فرزانه لطفی(طرفدار برابری )
- معصومه لطفی( دانشجو- وین)
- رباب محب(شاعر،استکهلم)
- پروین محسنی (مددکار اجتماعی ، فعال جنبش زنان)
- سیما محضری (جامعه شناس و فعال حقوق زنان)
- سارا محمدی(حقوقدان)
- فریبا محمدی (روزنامه نگار)
- نارین محمدی ( شاعر و روزنامه نگار، فعال حقوق بشر)
- سارا مطهری (دکترای برق)
- ریحانه مظاهری( روزنامه نگار)
- پروین ملک (معلم و فعال جنبش زنان)
- فهیمه مقدم (فعال جنبش زنان)

- هایده مغیثی(استاد دانشگاه و محقق مطالعات زنان)
- لیلا منصور( فعال جنبش زنان)
- واژیه منظمی(فعال حقوق بشر، استرالیا)
- افسانه مهاجر(تکنولوژیست علوم آزمایشگاهی، تورنتو)
- آزیتا مهاجر سلطانی (فعال سیاسی و عضو حزب ایران )
- آیدا مهرانی( فعال جنبش زنان)
- هما میرنیا(دانشجو- اتریش)
- فرانک نادری (فعال حقوق کودکان پناهجو)
- محترم نجفی (اتریش)
- نسرین نکوبخت (آئودیولوگیست، فعال سیاسی)
- شیرین دخت نورمنش(نویسنده و مترجم ادبی، فعال جنبش زنان)

- پرتو نوری علا (شاعر، منتقد ادبی، فعال زنان)
- تونیا ولی اوغلی (مربی تربیت بدنی، فعال سیاسی)
- سوگل هاشمی ( دانشجوی فوق لیسانس مهندسی نرم افزار)

مردان حامی بیانیه:
- حسین آجری (مهندس عمران و مدیر عامل شرکت خصوصی)
- محمد کریم آسایش (فعال دانشجویی سابق دانشگاه تهران و فعال جنبش زنان)
- ابوالفضل اردوخانی (نویسنده)
- گودرز اقتداری(مهندس برنامه ریزی و سیستم کامپیوتر)
- فرتاش بارورز(عکاس، گرافیست)
- سیروس بینا(استاد اقتصاد و مدیریت دانشگاه مینه سوتا)
- بیژن پوینده (مستند ساز ؛ فعال مدنی)
- بابک جبلی (مدافع حقوق زنان)
- فرزاد جلیلی (فعال جنبش مدنی)
- محمد حبیب نیا(مهندس، مدافع فمینیسم)
- علی دشتی (نویسنده ، دانمارک)
- رضا رضی (فعال مدنی)
- مقصود رنجبر (نماینده حزب سبز‌های سوئد در شورای شهر اربرو)
- اکبر سردوزامی (طنزپرداز، نویسنده)
- مسعود شب افروز(فعال سیاسی)
- آرش کیا (پزشک و پژوهشگر-فعال حقوق بشر)
- حجت نارنجی
- اقبال نظرگاهی(دبیر اخراجی سنندج- ونکوور)
- صفا مرادی (زندانی دهه 60)
- سیروس ملکوتی( هنرمند، فعال حقوق بشر)
- کیوان مهجور(نقاش)

-بصیر نصیبی (سینماگر)

گروه های حامی بیانیه:
انجمن فرهنگی اجتماعی زنان مریوان
شبکه سراسری همکاری زنان ایرانی

جمع آوری امضاء ادامه دارد...
در صورت تمایل امضای خود را با ذکر عنوان شغل خود به آدرس زیر ارسال کنید!
shadiAshadi@gmail.com‍


google Google    balatarin Balatarin    twitter Twitter    facebook Facebook     
delicious Delicious    donbaleh Donbaleh    myspace Myspace     yahoo Yahoo     


نظرات خوانندگان:

نقد بیانیه و نیاز جنبش زنان
مریم اهری
2010-01-22 18:41:49
در درجه اول از دوستان تهیه کننده این بیانیه بسیار متشکرم. اگراین بیانیه منتشر نمی شد ممکن نبود بحثهایی پیش بیاید که در ادامه می تواند به ارتقا جنبش زنان و به دنبال آن جنبش مدنی کمک کند. بدون اغراق این کار شما به موقعیت شناسی ودرک نیازهای زمانی جنبش زنان توسط شما بر می گردد. شما به نیاز جنبش زنان پاسخ به موقع دادید و همین موقعیت شناسی شما تا حدود زیادی نقص های موجود در بیانیه را که عمدتا به اشکال در نحوه ارائه و بر رسی آن مربوط میشود رامی پوشاند. تون تند ودر عین حال دفاعی بیانیه از نظر من می توانست با نحوه بررسی درست و مشارکت تعداد بیشتری از فعالان زن با تجربه و صاحب نظر تا حدود زیادی بر طرف شود و با احساس عمومی هماهنگ شود. در شرایط کنونی این مهم است که از حق زنان حرف بزنی ولی مهمتر این است که این حرف حق را طوری بگویی که بیشترین پشتیبانی را به دنبال داشته باشد و به اتحاد در درون جنبش مدنی مردم ایران و در نتیجه به پیروزی کمک کند.
اشکال در نحوه ارائه:
اگر این بیانیه به عنوان " از طرف عده ای از فعالان زن" منتشر می شد که در واقع هم همینطور است، چه بسا که خیلی بیشتر مورد استقبال قرار می گرفت. کسانی که امضا نکرده اند انتقاد کاملا به جا و واردی بر آن دارندو ابراز می کنند که این بیانیه از طرف "ما زنان" نیست وفقط از طرف عده ای از زنان صادر شده است. چه بسا که در صورت ارائه درست مثلا بصورت "از طرف جمعی از فعالان" ویا حتی با اعلام اسامی تهیه کنندگان آن امکان پشتیبانی بیشتری را می توانست داشته باشد.
کم نیستند کسانی که آنرا امضا کرده اند یا می کنند ولی به نقایص موجود در بیانیه و نحوه ارائه آن آگاهی دارند و بعضا هم ابراز می کنند. این بیانیه یک انتظار در ذهن خواننده ایجاد میکند و آن اینست که گویا بیانیه توسط تمام فعالان جنبش زنان تهیه و ارائه شده است. ودر نتیجه نا پختگی آنرا به کل جنبش زنان تعمیم می دهد.
اشکال در نحوه تهیه :
بیانیه یا باید از طرف تهیه کنندگان و با اسامی مشخص منتشر می شد ویا اگر از طرف "ما زنان" برای برون رفت از بحران داده شده است باید اکثریت فعالان و صاحب نظران زن که حرفی برای گفتن درمورد برون رفت ار بحران و خواسته های زنان دارند در تهیه آن مشارکت داشتند.
جنبش زنان ما که یکی ازمهمترین بخش های آن کمپین یک ملیون امضا ست از نادر جنبشها یی است که از یک رهبری افقی برخوردار است. این روش رهبری با استقبال و هیجان در بین فعالان زن د نیا مطرح شده و بحق شروع کرده که اثر خود را در سازمان ها وجنبشهای زنان در سراسر دنیا بگذارد.
درنحوهء تهیهء این بیانیه این ویژگی جنبش زنان نادیده گرفته شده و در نتیجه هم فعالان و صاحب نظران جنبش زنان را در مقابل یک عمل انجام شدهء قرار داده وهم از طرف دیگر از نکته نظر های مفید اکثریت فعالان زن بی بهره مانده در نتیجه از جامع بودن بیانیه کاسته است.
ضمن قدردانی از زحماتی که برای تهیه آن بکاررفته، روش کار و ارائه آنرا غیر دموکراتیک می دانم. و برای رفع این نقص که به حق بسیاری از صاحب نظران زنان را نا خشنود کرده است، پیشنهاد می کنم که از طرف دوستان تهیه کننده اعلام شود که این بیانیه از طرف عده ای از فعالان زن در رابطه با بحران کنونی صادر شده است.
ونیز از کلیه فعالان حقوق زنان می خواهم که یک بیانیه همه جانبه و کامل برای برون رفت از بحران موجود در ایران و یا حداقل، خواسته های کامل زنان را با شرکت اکثریت فعالان زن درایران و سراسر دنیا با لحن متحد کننده ودر همراهی و همدلی با کل جنبش مردم تهیه و ارائه دهند. خواسته های ما زنان را که در واقع همسو با خواسته های جنبش که هما نا اجرای مفاد حقوق بشر است تصویر کنند نه در مقابل آن. ما آگاهانه باید به همراه و همسو بودن خواسته هایمان با خواسته های بحق اقلیتهای ملی ، مذهبی، صنفی و کل جنبش اشاره و به تقویت ابحاد ودر نهایت چشم انداز پیروزی کمک کنیم.
من از امضا کنندگان این بیانیه هستم.

بیانیه های سیاسی و خواسته های اجتمایی
خسرو
2010-01-19 06:09:04
من یک مرد ایرانی هستم و همانند بسیاری دیگر برای حقوق زن در ایران در حد خود تلاش کرده ام . برای مادر،همسر،دخترانم و همه زنان کشورم و برای خودم چرا که ستم بر زنان بخشی از بی عدالتی عمومی در جامعه ماست. با تاسف انتظار نداشتم شما بخشی از زنان مبارز کشورمان بیانیه خواست زنان را در تقابل با " آقایان " با عجله صادر کنید و بیانیه های سیاسی آقایان موسوی‎، کروبی و دیگران را چون در مورد حقوق زن صریحا چیزی نگفته اند با بیانیه ای متاسفانه ناکامل پالایش دهید. به تصور من جنبش یک میلیون امضا همواره تاکید بر فعالیت اجتمایی و عدالت خواهانه داشته و نه سیاسی (هرچند تفریق ایندو در کشورهای عقب نگه داشته شده مشکل است ) مادران عزادار خواستار عدالت هستند وبیانیه های سیاسیون در سطح عمومی باید خواسته های اجتمایی و عدالت خواهانه را پوشش دهد که در این مرحله هرکدام از حقوق بشر وحقوق شهروندی دفاع کند از حقوق زن نیز گفته است.با ظرفیتی که در زنان کشور مان از جمله شما عزیزان هست امیدوارم با کمک دیگر فعالین جنبش زنان این بیانیه را موازی با بیانیه رهبران سیاسی کنونی جنبش اصلاح کنید . پیروز خواهیم شد . خسرو


سبزی دیگر
2010-01-18 11:03:14
قبل از هرچیز باید به این مسئله بسیار مهم توجه داشت : هر پیشنهاد وخواسته ای که بعنوان خواسته جنبش مطرح میگردد ، باید حتما" مبتنی بر شناخت جنبش ویژگیهای ان باشد . یعنی باید نخست نیروی محرکه واقعی جنبش را در نظر گرفت وسپس به طرح خواسته ها اقدام نمود . در غیر اینصورت طرح این خواسته ها بجای تقویت جنبش میتواند موجب تفرقه وتضعیف ان گردد.
برای شناسائی مشخص تر جنبش کنونی باید گفت :روند های در جریان ( اقتصادی، اجتماعی وسیاسی ) از جهت ویژ گیهای ساختاریشان در رژیم گذ شته ازمرداد 32 به بعد بگونه ای شکل گرفتند ، که جزگسترش وبسط معضلات حاصل وهنردیگری نداشتند . ( مسئله ایکه چون، اغلب تحلیل های رایج در جامعه از سطح توصیف رویدادهای سیاسی فرا ترنمیروند ،اغلب برای عموم ناشناخته باقی میمانند.) این روندها بعد ازبهمن 57با کمی وقفه ی توام با هرج ومرج ، جنگ وبگیرو ببند بار دیگرتقریبا ، بدون کم وکاست باز تولید شدند. بهمین سبب وضع موجود در جامعه را
درهمه ی ابعاد بدون حد اقل انسجام و درناپایداری کامل قراردادند . بگونه ای که در شرایط کنونی مجموعه عوامل « تثبیت » کننده ودرنتیجه تعدیل کننده مشکلات پیش روی احاد جامعه ، هیچ تناسبی با عوامل - بشد ت روبه رشد - مشکل افرینش اش ندارد . رژیم سابق چه گونه فروپاشید ؟ عوامل اصلی فروپاشی اش چه بود ند ؟ نبود ازادی ؟ رعایت نکردن حقون بشر ؟ نه ! اینها با همه ی ارزش والایشان علت اصلی نبودند ! در وضعیت توسعه نیافته ازنوع توسعه نیافتگی ما : روند روبگسترش معضلات وسپس به تنگ امدن مردم ! است که جامعه را به حرکت وامیدارد . در انقلاب 57 اینطور نبود ؟ حالا این روند ها در چه وضعیتی هستند ؟ وچه دورنمائی دارند ؟ بیکاری ، گرانی ، حاشیه نشینی ، تشدید قطبی شدن جامعه و از همه مهمتر ناکار امدی وبن بست کل نظام اقتصادی و بسیاری ازدرمانگی های دیگر . این حکومت قبل از اینکه به اقتدار برسد ، باید بتواند مشکلات رو به گسترش پیش رو را ، حال نه به نفع مردم ، بلکه به بنفع بقای خود ، حداقل تعدیل نماید ! تکرار میکنم :« مشکلات » را حداقل تعدیل نماید . نباید! ؟ ایا چنین امکان ، قابلیت ویا دورنمائی در شرایط کنونی محتمل است ؟ . چگونه ؟ ایا درشرایط پیش رو مفٌری برای رفع مشکلات قابل تصور است ؟
اما در شرایط کنونی ، انچه همگان در یافته اند ویا در حال دریافتن انند این استکه : تنها راه رهائی صاحب اختیاری است . تجربه تاریخی رفته رفته برای کل جامعه این مهم را مطرح نموده: درمواقعی که مردم بالنسنه صاحب اختیار بودند ( سه سال حکومت مصدق وچندسال دولت حاتمی ) باوجود همه ی بایکوت های خارجی وکارشکنی های ارتجاع داخلی ، کم وبیش مشکلات رو به تعدیل بوده و همگان از ازادی سیاسی وحق انتخاب وامنیت اجتماعیء نسبتا" بهتری برخوردار بو دند . بنا براین ، شعار ویاخواسته پایه ء همگان کسب وتثبیت نخست « حقوق مدنی وسیاسی » وسپس بتدریج « حقوق اجتماعی » است ! جنبش ما همگانی و یا « کثیرالطبقه » است خواست ان خواست مشترک همه است . « صاحب اختیاری» مردم در تصمیم گیری ها بدون اما واگر ، ویا بدنبال توهم پادر هوای " راه چین " وخضبلاتی از این دست که در این مورد هم باید گفت : اولا" اوضاع جامعه ما ازنظر شرایط ساختاری کاملا" با چین تفاوت دارد ، ثانیا" برای چین هم هنوز شب دراز است!؟ بنابراین ، بگونه ای کاملا" محرز خواست جنبش فعلا" مشخص است کسب حقوق مدنی وسیاسی ودر یک کلام ا نتخابات کاملا" ازاد واز طریق ان باکمک نیروی جمع ، تحقق تمام تغییرات واصلاحات لازم . در اینصورت باید از طرح پیشنهادهای موازی بشدت خودداری نمود ه وحول شعار مشترک حرکت وبه پیش رفت . به امید پیروزی جنبش سبز .

نظر شما؟

نام:

پست الکترونیک(اختياری):

عنوان:

نظر:
codeimgکد روی تصویررا اينجا وارد کنيد:

نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد