۲۵ نوامبر، روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، روزی است که تاریخ مبارزات زنان علیه ستم و تبعیض جنسیتی را در برابر چشم جهان قرار می‌دهد. نام خواهران میرابل، سمبل مقاومت علیه دیکتاتوری، در کنار نام‌های مهسا امینی، نیکا شاکرمی و سارینا و شمار بسیار دیگری از زنان مبارز در ایران و سراسر جهان، یادآور این حقیقت است که مبارزه علیه خشونت، نابرابری و تبعیض جنسیتی مبارزه‌ای جهانی، انسانی و طبقاتی است.
در این روز، زنان و نیروهای آزادی‌خواه در سراسر جهان با بلند کردن صدای اعتراض خود، ساختارها و قوانین زن‌ستیز، عقب مانده و باقی مانده از دوران توحش را افشا می‌کنند؛ و ساختارهایی که خشونت علیه زنان را در اشکال مختلف، از استثمار و کارمزدی تا سلب آزادی‌های فردی و اجتماعی بازتولید می‌کنند همه جا به چالش می کشند.
در ایرانِ تحت حاکمیت جمهوری اسلامی، تبعیض و بی‌حقوقی زنان تنها یک سیاست نیست؛ بلکه ریشه در ساختار سیاسی، حقوقی و ایدئولوژیک این نظام دارد. هر روز در این کشور اخباری تکان‌دهنده از توحش علیه زنان انتشار می‌یابد و پیوند این وحشی‌گری‌ها با حکومت و سیستم ضد زن حاکم را عیان‌تر می‌کند. واقعیت شورانگیز و امیدبخش این است که در ایران زنان نه فقط افشاگر خشونت و بی‌حقوقی هستند، بلکه در صف جلوی مبارزات پیشرو اجتماعی گام برمی‌دارند و کل حاکمیت تحجر و چپاول و پوسیده حاکم را به چالش می‌کشند. از خیابان‌ها تا محیط‌های کار و دانشگاه‌ها، و در جنبش دادخواهی و آزادیخواهانه، زنان به اشکال مختلف نقش محوری در پیشبرد نبرد علیه تبعیض و سرکوب ایفا می‌کنند و کل آپارتاید جنسیتی و بنیادهای ایدئولوژیک حاکم را به مصاف گرفته‌اند.
انقلاب «زن، زندگی، آزادی» نقطهٔ عطفی در تاریخ مبارزات معاصر و پیشتازترین خیزش علیه حجاب اجباری به‌عنوان یکی از آشکارترین جلوه‌های خشونت ساختاری علیه زنان و سنگر مهم نظام زن‌ستیز اسلامی بود و در ادامه این سنگر را در هم شکست، بی‌حجابی عمومی را نهادینه کرد، دیوارهای آپارتاید جنسیتی را لرزاند و ضربه سنگینی به حکومت وارد کرد. این پیشرو‌ی‌ها زنان و کل مردم معترض را در موقعیتی نوین و استوار قرار داد؛ موقعیتی که از دل آن، آگاهی اجتماعی، جسارت مبارزاتی و ابتکار عمل انقلابی زنان به نیرویی تعیین‌کننده در برابر کل چارچوب تبعیض و خشونت و تحقیر جنسیتی تبدیل شد.
روز جهانی منع خشونت علیه زنان دریچه‌ای در راستای دامن زدن به گفتمان رهایی کامل زنان از تمام سنت‌های کپک‌زده مذهبی و مردسالانه و عهد عتیقی است. جنبش آزادی زن جنبشی است که با مبارزات و جنبش‌های اجتماعی پیشرو و رادیکال برای رهایی از کل تبعیضات و استثمار و دیکتاتوری و ستم بر بخش‌های مختلف مردم توسط حاکمین سرمایه پیوند عمیق دارد. جمهوری اسلامی یکی از ضد زن ترین و فسیل‌ترین ستون‌های ارتجاع ضد زن است و با سرنگونی این حکومت می‌توانیم آزادی زنان از تمام قیودات و فرهنگ و بندهای مردسالارانه و مذهبی و عهد عتیقی را پایه‌ریزی کنیم و جشن بگیریم. با چشم‌انداز برپایی جامعه‌ای آزاد و برابر و شاد، زن و مرد دست در دست هم برای جارو کردن تمام آثار و ریشه‌های نظام ضد انسانی، متحد شویم و انقلابمان را به سرانجام برسانیم.
حزب کمونیست کارگری
۲۳ نوامبر ۲۰۲۵ - ۲ آذر ۱۴۰۴
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
