یک کودک فلسطینی برادر کوچکش را ۱۰ کیلومتر روی شانه‌‌اش حمل کرد
بی‌بی‌سی: در میان آشوب و وحشت ناشی از آوارگی‌های اجباری در غزه، پسر بچه‌ای کوچک و پابرهنه با اضطراب می‌گریزد و برادر کوچکش را در آغوش دارد. در حالی که صدایش از گریه گرفته، بارها و بارها فریاد می‌زند: «یا امی»؛ یعنی «مامان».
ویدیو مربوط به این صحنه را احمد یونس، عکاس خبری مستقل فلسطینی ثبت کرد و میلیون‌ها نفر در سراسر جهان آن را دیده‌اند.
به لطف این تصاویر، یک کمیته امداد مصری موفق شد کودکان را پیدا کرده و آن‌ها را در جنوب غزه به خانواده‌شان برگرداند.
برای بسیاری، این داستان نمادی دیگر از رنج کودکان فلسطینی در برابر حملات بی‌وقفه اسرائیل است.
کودکان در ویدئو چه کسانی هستند؟
جدوع ۸ ساله، همان کسی است که برادر دوساله‌اش خالد را بردوش حمل می‌کند. ویدیو لحظه‌ای را ثبت کرده که کودکان پس از جدا شدن از والدین‌شان در جریان بمباران‌ها، در حال فرار هستند؛ پس از آنکه ارتش اسرائیل دستور تخلیه شهر غزه را صادر کرد.
احمد یونس بعدها در جنوب غزه دوباره با کودکان دیدار کرد و با خانواده‌شان صحبت کرد.
نهی محمود خلیل ابو عرار، مادر کودکان، به یونس گفت که وقتی ویدیو را دید چه احساسی داشت.
«وقتی گفتند پسرم در ویدیویی در اینترنت دیده شده که به تنهایی برادرش را حمل می‌کند، شوکه شدم. وقتی ویدیو را دیدم، طاقت نیاوردم. گریه کردم و احساس خفگی داشتم. اما بعد خوشحال شدم که جَدوع چنین کاری کرده است.»
«حتی مردها هم از عبور از آن مسیر خسته می‌شوند، چه برسد به یک کودک.»
جَدوع، برادرش را در مسیری ۱۰ کیلومتری تا خان یونس حمل کرد.
خانواده در شهر غزه در منطقه تل‌الهوا آواره شده بودند.
نهی گفت: «شوهرم برای تهیه غذا برای بچه‌ها بیرون رفته بود. ارتش اشغالگر اسرائیل شروع به بمباران کرد. بمب‌های آتش‌زا انداختند و از ربات‌ها برای حمله استفاده کردند. شدت بمباران بسیار زیاد بود.»
مادر با دخترانش بود و تلاش کرد آن‌ها را نجات دهد.
پس از انتشار ویدئو، یک سازمان کمک‌رسان مصری سه روز به دنبال جدوع و برادر کوچکش گشت تا آن‌ها را بیابد و به پدر و مادرشان برساند
پدر چه می‌گوید؟
جاسم ابوعرار، پدر جدوع، در خیابان بود.
او گفت: «بمباران‌ها یکی پس از دیگری آغاز شد. در ورودی یک ساختمان پنهان شدم. ورودی پشت سرم مسدود شد و گیر افتادم. دیگر نمی‌دانستم چه بر سر فرزندانم آمده است.»
«جدوع با دوستانش بازی می‌کرد که انفجاری رخ داد. او به بیرون دوید. وقتی بازگشت، مادرش را نیافت. برادرش را دید که روی زمین گریه می‌کند. او را بلند کرد و شروع به دویدن کرد.»
جدوع همراه برادرش در همان مسیری که بقیهٔ مردم می‌گریختند حرکت کرد.
او گفت: «نه مادرم را پیدا کردم نه پدرم را. برادرم را برداشتم و راه افتادم. هر از گاهی می‌نشستم تا استراحت کنم. شب به مقصد رسیدم و در طول راه از هرکسی می‌دیدم مسیر را می‌پرسیدم.»
جاسم، پدر کودکان، فکر می‌کرد فرزندانش کشته شده‌اند
نمادی از رنج
جاسم، پدر کودکان، وقتی ویدئوی پربازدید را در اینترنت دید فهمید فرزندانش زنده‌اند.
او گفت: «فکر می‌کردم همه مرده‌اند.»
کمیتهٔ مصری کمک به ساکنان غزه سه روز به دنبال جدوع و برادر کوچکش گشت تا سرانجام آن‌ها را یافت و به پدر و مادرشان بازگرداند. اکنون خانواده در اردوگاه همین سازمان در خان‌یونس است.
احمد یونس، خبرنگاری که هم ویدیو اصلی و هم لحظه دیدار دوباره خانواده را ثبت کرد، درباره تأثیر کارش چنین می‌گوید:
«از آغاز تجاوز، ما رویدادهای مختلفی را در غزه ثبت کرده‌ایم؛ از آوارگی‌ها گرفته تا حملات هدفمند و دیگر اتفاقات.»
«اغلب با واکنش مردم مواجه می‌شویم که می‌پرسند: برای چه کسی فیلم می‌گیری؟ چه کسی این را خواهد دید؟ و چرا؟»
«ما معمولاً فیلم می‌گیریم تا جهان ببیند چه اتفاقی می‌افتد و واکنش نشان دهد. خدا را شکر، این ویدیو دل تمام دنیا را لرزاند.»
رویای کودکان
پدر جدوع گفت فرزندانش، «هر کدامشان، رویایی دارند.»
«رویای جدوع این است که در آینده معلم یا استاد شود.»
به باور احمد یونس، اشک‌های کودک در این ویدئو نمادی از رنج عظیم و باری است که کودکان غزه تحمل می‌کنند.
تس اینگرام، سخنگوی یونیسف، آوارگی اجباری هزاران کودک مانند جَدوع و بزرگسالان از شهر غزه را محکوم کرد؛ شهری که تا پیش از این بیش از یک میلیون نفر جمعیت داشت.
او گفت: «آوارگی گسترده و اجباری از شهر غزه تهدیدی مرگبار برای آسیب‌پذیرترین‌هاست.»
به گفته سخنگوی یونیسف، «غیرانسانی است که انتظار داشته باشیم نیم میلیون کودک که پس از بیش از ۷۰۰ روز درگیری بی‌امان، آسیب دیده و دچار تروما شده‌اند، از جهنمی فرار کنند تا به جهنمی دیگر برسند.»
«تنها در شهر غزه دست‌کم ۱۰ هزار کودک دچار سوءتغذیه بودند و اکنون با بمباران‌ها امکان دسترسی به یک‌سوم مراکز تغذیه که می‌توانند جانشان را نجات دهند، از بین رفته است.»
اسرائیل پس از حمله مرگبار حماس در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ که به گفته مقامات اسرائیلی حدود ۱۲۰۰ کشته و ۲۵۱ گروگان برجای گذاشت، عملیات نظامی گسترده‌ای را در غزه آغاز کرد.
بر اساس آمار وزارت بهداشت غزه، حملات اسرائیل بیش از ۶۵ هزار کشته، از جمله بیش از ۱۸ هزار کودک، و بیش از ۱۶۷ هزار زخمی برجای گذاشته است.
یک کمیته سازمان ملل اعلام کرده است که بیش از ۴۰ هزار کودک در این حملات زخمی شده‌اند و دست‌کم ۲۱ هزار نفر از آن‌ها اکنون دچار معلولیت هستند.
در ۱۶ سپتامبر، کمیسیون بین‌المللی مستقل تحقیق درباره سرزمین‌های اشغالی فلسطین اعلام کرد که اسرائیل مرتکب نسل‌کشی شده و همچنان آن را ادامه می‌دهد.
پیش‌تر نیز انجمن بین‌المللی کارشناسان نسل‌کشی، گزارشگران سازمان ملل، عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر همین نظر را اعلام کرده بودند.
دولت اسرائیل این اتهامات را رد می‌کند.
