به‌یاد هزاران انسان شریف و مبارزی که در تابستان ١٣٦٧ توسط رژیم جنایتکار اسلامی سربدار شدند
کشتار دسته جمعی زندانیان سیاسی و عقیدتی در تابستان ١٣٦٧ بدون تردید یکی از هولناکترین جنایت‌هائی است که تاکنون رژیم ضد بشری اسلامی طی حیات ننگین خود، مرتکب آن شده است.
با وجود گذشت ٣٧ سال از این کشتار دسته جمعی، پرونده این جنایت ضد بشری همچنان گشوده است. هرچند شهادتها و روایت‌های جان بدر بردگان از این کشتار برخی از ابعاد دهشتناک این فاجعه ملی را عیان ساخته است اما زوایای بسیاری از آن همچنان در پرده ابهام باقی مانده است.
در آن تابستان خونین، خمینی، اولین ولی فقیه و بنیانگذار "جمهوری اسلامی" با پذیرش آتش‌بس (قطعنامه ٥٩٨) و نوشیدن "جام زهر"، فتوای کشتار زندانیان سیاسی را صادرنمود. هیئت مرگ متشکل از حسینعلی نیری، مرتضی اشراقی، ابراهیم رئیسی و مصطفی پورمحمدی ماموریت خود را از زندانهای گوهردشت و اوین آغاز کرده و برخا راهی سایر زندانهای کشور شدند. طی نزدیک به ٢ ماه، هزاران زندانی سیاسی و عقیدتی با محاکمه های مجدد چند دقیقه ای، مشابه "دادگاههای تفتیش عقاید قرون وسطی" محکوم به مرگ شده و به دار آویخته شدند. بر اساس اظهارات برخی از مسئولین وقت زندانهای اوین و گوهردشت، برای سرعت بخشیدن به این اعدامها و قتل عام زندانیان سیاسی، از جرثقیل نیز استفاده شد.
رژیم جنایتکار و تمامیت خواه اسلامی که از همان فردای تسخیر قدرت، ترور، دستگیری و شکنجه و اعدام مخالفین سیاسی و دگر اندیشان را در پیش گرفته بود، در دهه شصت، دهها هزار مبارز دمکرات، چپ، کمونیست، فدائی، پیکاری، مجاهد و ...، را در زندانهای ایران به بند کشیده و بسیاری از آنان را در زیر شکنجه به قتل رسانده و یا اعدام کرد.
اعدام زندانیان سیاسی وعقیدتی که قبل از سال ٦٠ آغاز شده بود، طی سالهای بعد از آن شدت بیشتری یافته و هر روزه صدها زندانی سیاسی به چوخه های اعدام سپرده می شدند و رژیم با افتخار تعداد و اسامی آنها را در رادیو و تلویزیون و روزنامه ها اعلام می کرد. کشتار دسته جمعی هزاران زندانی سیاسی و عقیدتی در تابستان ٦٧ اما در خفا صورت گرفت و حکومت خونخوار و سرکوبگر اسلامی مذبوحانه کوشید که این جنایت ضد بشری و ابعاد دهشتناک آن آشکار نشود. پیکرهای اعدام شدگان در گورهای دسته جمعی در خاوران، بهشت زهرا و یا در گورستان‌هائی که هنوز ناشناس هستند، دفن شدند. در داخل و خارج ازکشور خانواده ها و بازماندگان اعدام شدگان، جان بدر بردگان از اعدامهای تابستان ٦٧، احزاب و سازمانهای سیاسی اپوزیسیون و نیروهای مدافع حقوق بشر اما اجازه ندادند که این جنایت ضد بشری در پرده مانده و به فراموشی سپرده شود. جنبش دادخواهی در داخل و خارج از کشور طی سالهای اخیر نقش بسزایی در افشای جنایتهای رژیم که به کشتار دسته جمعی زندانیان سیاسی و عقیدتی در تابستان ٦٧ محدود نمی شود، ایفا کرده و میکند.
به دنبال افشای این جنایت هولناک، مسئولین حکومت اسلامی با اقدامات مختلفی کوشیدند تا آثار جرم و جنایت خود را از بین ببرند. زیر و رو کردن گورهای دسته جمعی گورستان خاوران با بلدوزر، دیوار کشیدن بر خاوران، فشار بر هموطنان بهائی برای دفن مردگان خود در قطعاتی که برخی از اعدام شدگان در آنجا به خاک سپرده شده‌اند تنها گوشه هائی از این اقدامات وحشیانه هستند.
ساخت پارکینگ بر روی قطعه ٤١ گورستان بهشت زهرا، محل دفن شماری از زندانیان سیاسی اعدام شده در دهه شصت، اقدام اخیر رژیم در تداوم از بین بردن آثار جنایت‌هایی است که طی ٤٧ سال مرتکب آن شده است. سازمان عفو بین‌الملل، با انتشار گزارشی در این رابطه تاکید کرده است "... قطعه ٤١ بهشت زهرا نه‌تنها محل دفن افراد، بلکه صحنه‌های جرم محسوب می‌شوند؛ صحنه‌هائی که نیازمند بررسی‌های پزشکی قانونی و تحقیقات مستقل هستند. از نگاه حقوقی، تخریب این مزارها به معنای نابودسازی مدارکی است که می‌تواند در دادگاههای بین‌المللی برای اثبات وقوع جنایات علیه بشریت مورد استفاده قرار گیرد".
طی ماههای اخیر و بخصوص بعد از حمله اسرائیل به ایران، تعداد اعدام زندانیان سیاسی و عقیدتی افزایش یافته است. هرچند شرایط کنونی با سال ٦٧ تفاوتهای زیادی دارد اما همچنان که قبلا نیز هشدار داده ایم، خطر آن وجود دارد که رژیم جنایتکار اسلامی در پی شکست مفتضحانه در جنگ دوازده روزه و در تداوم آن و نوشیدن "جام زهر" دیگری، دست به کشتار دسته جمعی زندانیان سیاسی بزند. به همین خاطر اقدام مشخص برای آزادی زندانیان سیاسی بایستی به عنوان یکی از اصلی ترین عرصه های فعالیت، مد نظر احزاب و سازمانهای سیاسی اپوزیسیون ترقی‌خواه و تمامی کسانی که برای آزادی، دموکراسی و اجرای عدالت در ایران مبارزه می کنند، قرار گیرد.
در آستانه سی و هفتمین سالگرد کشتار دسته جمعی زندانیان سیاسی و عقیدتی در تابستان خونین 67، ما یاد همه آن جانهای شیفته، آن انسانهای شریف و مبارز و آن سربدار شدگان راه آزادی و عدالت را گرامی می داریم.
زنده و گرامی باد یاد و خاطره تمامی جانباختگان راه آزادی و عدالت
زندانی سیاسی آزاد باید گردد
سرنگون باد رژیم جنایتکار اسلامی حاکم بر ایران
سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران<7b>
سه‌شنبه ٤ شهريور ماه ١٤٠٤ / ٢٦ اگوست ٢٠٢٥
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
