بهاره هدایت شانزدهم ماه فروردین، سال ۱۳۶۰ در تهران به‌دنیا آمد. او از فعالان کمپین یک میلیون امضا جهت مبارزه بر علیه قوانین زن ستیز بود. به عبارتی هدف از ایجاد کمپین تغییر قوانینی بود که حکومت ج.ا بر زنان میهنمان تحمیل کرده‌بود. بهاره هدایت، چندین بار از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و زندانی شده است. هم‌چنین به مناسبت روز جهانی زن، سال ۱۳۸۵ در سازماندهی اعتراضات نسبت به قوانین زن ستیز ج.ا مشارکت داشت، فعالان کمپین اهدافی را دنبال می کردند که از سوی نیروهای سکولار و طرفدار جدایی دین از دولت بکلی مردود شمرده می شد. آن‌ها هرگونه مماشات و چانه زنی از بالا را با حکومت جهت گرفتن امتیازات رد می کردند، اما اعضا کمپین جدا از آن مقوله که مورد سؤال بود، اهداف دیگری را هم دنبال می کردند و آن عبارت بود از ارتقای سطح آگاهی شهروندان ایرانی در رابطه با قوانین تبعیض‌آمیز نسبت به حقوق اولیه زنان میهنمان. اما حاکمیت هیچ حرکتی را حتی صرفاً جهت اصلاح برخی قوانین ظالمانه بر نمی تابید، از این رو وزارت اطلاعات تعدادی از دست اندرکاران کمپین را بازداشت، محاکمه و از شش ماه تا چند سال به حبس تعزیری محکوم کرد. در حالی که هدف بنیانگذاران کمپین این بود از طریق جمع‌آوری یک میلیون امضا و ارائه آن به مجلس جهت تصویب به یک سری امتیازات نایل آیند. همانطور که مشاهده کردیم این پروژه به‌رغم تلاش شبانه روزی و کار بی وقفه اعضا کمپین با شکست مواجه گردید. گذشته از این مقوله ، کمپین توانست به یک اصل مهم دست پیدا کند، هیچ‌گاه تحت هیچ شرایطی با «دولت‌مردان» نباید به مذاکره پرداخت. با این همه ،علیرغم عدم دسترسی به اهداف آن، کمپین دستاورد‌هایی هم به همراه داشت. بسیج افراد با دیدگاه‌های مختلف، سازماندهی آنان در یک حرکت جمعی در سطح گسترده. از این منظر کمپین موفق بود. در هر حال این تجربیات حاصل کار جمعی بود. گروه‌هایی با انگیزه‌های قوی طی پروسه طولانی مدت، یکدیگر را پیدا کردند. اشتباه کردند. آموختند. تجربه کردند. در این شکی نیست که این تجربیات در سازماندهی بعدی جنبش زنان برای احقاق حقوق شهروندان ایرانی بکار می آید.اما در عین حال آموختند که در سازماندهی آینده نباید چشم‌داشتی به حاکمیت داشت. از این منظر حق با نیروهای سکولار بود.
باری، بهاره هدایت در جریان خیزش انقلابی زنان به سال ۱۴۰۱ در یازدهم مهر ماه توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و به زندان اوین برده شد. بهاره هدایت به سال ۱۳۸۴ جزو دانشجویانی بود که بی وقفه در کنفرانس ها چه در داخل چه در خارج شرکت می کرد. یکی از خصوصیات بارز این دانشجوی اقتصاد، سازماندهی حرکت دانشجویی بود. بهاره هدایت که سر پرشوری داشت تا سال ۱۳۸۷ چندین بار بازداشت شد و همواره مهمان ناخوانده بازداشتگاه‌ها بود. علاوه بر آن به سال ۱۳۸۸ در انتخابات ریاست جمهوری به نفع سبز‌ها نقش برجسته داشت و بسیار فعال بود و سخت تحت مراقبت وزارت اطلاعات بود. اما از آنجا که روحی سرکش داشت و زنی با انگیزه های قوی سیاسی بود، وقعی به تهدیدات نیروهای امنیتی نمی گذاشت و هم‌چنان فعال بود . با این وجود توانست ارتباطی با نشست‌های اروپا که در آبان و آذر ۱۳۸۸ برگزار شدند، برقرار کند.
باری ،هم‌چنان‌که پیشتر اشاره کردیم، بهاره هدایت در سازماندهی اغلب تجمعات قوانین تبعیض آمیز علیه زنان مشارکت داشت. در ۲۲ خرداد یک تجمع اعتراض‌آمیز در میدان هفت تیر تهران شکل گرفت که در اثر این تجمع بهاره هدایت به همراه عده‌ای از معترضین بازداشت شدند. بهاره هدایت در دادگاه بابت تجمع اعتراض‌آمیز به دو سال حبس محکوم گردید. در حوزه انتخاباتی سبز‌ها همراه تعدادی از مسئولان به خاطر اعتراض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری ۸۸ جملگی بازداشت شدند. بهاره هدایت یکی از بازداشت شدگان بود. این بار به حکم «قاضی مقیسه» به اتهام اقدام علیه امنیت ملی به تناوب به چند سال زندان محکوم شد. وقتی مخاطب پیش خودش، سال‌های محکومیت را حساب می کند، به رقمی بالغ بر نه سال و اندی می‌رسد و از خودش می‌پرسد چرا باید یک بانوی آزاده صرفاً به‌خاطر دفاع از حقوق زنان و هم‌چنین به‌خاطر اعتراض به تقلب انتخاباتی سال‌های جوانی‌اش پشت میله های زندان سپری گردد.
اری مخاطب من، آنگاه که دادگاه تجدیدنظر حکم به محکومیت او داد، عددی معادل ۹ سال و اندی، بهاره هدایت بیکار ننشست، از درون بند به خارج از زندان نامه‌های اعتراضی فرستاد، که حاکم شرع به همین دلیل شش ماه بر محکومیت او اضافه کرد. اولین پرسشی که مخاطب پیش خودش مطرح می کند، این است، این چه دادگاه انقلابی است که یک دختر دانشجوی معترض را به حدود ده سال زندان محکوم می کند. به‌علاوه هر گونه اعتراض به حکمش را نیز از او سلب می کند. در این‌جا مخاطب حق دارد، به دادگاه انقلاب شک کند ،به حکم حاکم شرع شک کند، موارد اتهام ناموجه را جهت به بند کشیدن دانشجوی معترض در کل رد کند و بر آن مهر باطل بزند. باری، بهاره هدایت همان روز همراه«مهدیه گلرو» این دانشجوی شجاع نیز داستانی دارد پر آب چشم، و نیز همراه «مجید توکلی و میلاد اسدی». به بند قرنطینه «متادون» کسانی که جهت ترک اعتیاد در آنجا نگهداری می شوند، منتقل کردند و امکان هرگونه تماس با دنیای خارج از آن‌ها سلب شد. در نتیجه، بهاره هدایت و مهدیه گلرو نسبت به این شیوه بازداشت و انتقال دست به اعتصاب غذا زدند. بهاره هدایت، این زندانی معترض به مناسبت ۱۶ آذر ۱۳۸۹ پیامی از زندان اوین خطاب به دانشجویان ایران فرستاد. در پی آن ملاقات های هفتگی و کابینی او قطع شد و به علاوه پرونده قضایی تازه‌ای علیه او در شعبه ۲۲ دادگاه انقلاب تشکیل شد. در این‌جا لازم است تاکید کنیم که در دوران زندان بهاره هدایت به‌رغم ابتلا به بیماری سنگ کیسه صفرا اجازه خروج از زندان جهت معالجه نیافت. اما در سال‌های ۹۰،۹۱،۹۲ به او مرخصی برای خروج از زندان داده شد.
آری، مخاطب من، این شمه‌ای بود از زندگانی یک بانوی دانشجو که به‌خاطر آزادی و دموکراسی و دفاع از حقوق زنان شهروندان میهنمان بیش از ده سال است که جوانی‌اش در سلول‌های انفرادی و بند‌های زندان‌ها سپری گردیده است. بهاره هدایت چندین بار به‌خاطر آزادی زندانیان سیاسی و به‌ویژه اعدام جوانان شورشی دست به اعتصاب غذا زده است. باری، حکم آزادی بهاره هدایت عصر روز یکشنبه چهاردهم شهریور ماه سال ۱۳۹۵ از سوی قوه قضاییه به سازمان زندان‌ها ابلاغ شد. وی در آن تاریخ پس از حدود هفت سال در پانزدهم شهریور ماه سال ۱۳۹۵ از زندان آزاد شد.«امین احمدیان» همسر بهاره هدایت در اینستاگرام خود خبر قطعی آزادی بهاره هدایت را داد و این طور نوشت «پس از هفت سال انتظار بهار آمد.» عبور از اصلاحات.
مخاطب من، همانطور که آگاه هستی ، بهاره هدایت بخشی از هستی مبارزاتی‌اش صرف مبارزه با استبداد گردیده‌است. او یک اصلاح طلب بود و مثل یک اصلاح طلب می پنداشت که می توان با یک سری حرکت های اعتراضی مسالمت‌آمیز در حد و حدودی که قوانین ج.ا اجازه می‌دهد، در قالب و چهار چوب معین به نفع زنانی که به‌خاطر قوانین ظالمانه و تبعیض‌آمیز فشار مضاعفی را متحمل می شوند، در این رهگذر اقدامات مفیدی انجام دهد. در این رابطه از هیچ کاری فروگذار نکرد. جوانی‌اش در زندان‌ها سپری گردید. اما با این وجود دریافت که این حکومت «اصطلاح شدنی نیست» از درون پوکیده است. این است آخرین پیام او«ما دهه شصتی ها، آخرین به آزمون گذارندگان امکان تغییر مسالمت‌آمیز از راه اصلاحات بودیم. هیچ ناظر منصفی نمی‌تواند این ملت را به ناشکیبایی و تمایل به خشونت متهم کند. چرا که خرد جمعی ایرانیان طی دهه‌های گذشته بارها تمام منافذ احتمالی را برای تغییر مسالمت‌آمیز وضعیت آزمود. ولی همواره و همیشه با در بسته قدرت تمامیت خواه حاکم روبرو شد».
در هفدهم اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۲ کمیته پیگیری بازداشت شدگان اعلام کرد که بهاره هدایت از سه هفته پیش ممنوع الملاقات شده است. مخاطب می‌تواند پیش خودش حساب کند بهاره هدایت چند سال دیگر باید بابت صداقتش و یقین آن‌چه که در اثر مبارزه برای آزادی و احقاق حقوق زنان جنگیده است،هزینه بپردازد.
پاریس ، دهم ماه ژوئیه سال ۲۰۲۵. محسن حسام
