نظام جمهوری اسلامی ایران برای کتمان و لاپوشانی شکست های استراتژیک وحقارت بار خود در حوزه های متعدد از جمله در حوزه اطلاعات – امنیت، در جریان تجاوز جنایتکارانه اسرائیل به ایران، فرصت را مناسب یافته است، تا علاوه بر گسترش دامنه بگیروببند، دستگیری ها، اعدام هاو سرکوب درداخل، اخراج شتابان برادران و خواهران افغانستانی ما را با اتهام همکاری وجاسوسی برای اسرائیل تشدیدکند.
گسترش أفغان ستیزی و سیاست های سرکوب پناهحویان و مهاجرین، افزودن بر محدودیت و محرومیت مهاجرین در جمهوری اسلامی سابقه ای طولانی دارد. از مدتها پیش نهاد های رژیم برای انحراف افکار عمومی و مهار خشم توده‌ها این سیاست را دنبال کرده اند.اما همگان می دانندانتساب اتهام«جاسوسی و همکاری با اسرائیل»به مهاجرین و پناهجویان افغانستانی ایزاری برای توجیه سرکوب آنان و پوشاندن شکست سیاست ها و برنامه های حکومت و حاکمان در قدرت است.
براساس آخرین گزارش های سازمان حقوق بشر جهانی بیش از ۸۰۰ هزار و هم اکنون روزانه حدود ۴۰هزار نفرو همچنین هزاران کودک تنها و بدون خانواده در شرایطی غیر انسانی و دردناک در حالی که بسیاری از اخراج شدگان را با تحقیر و توهین روبرو هستند اخراج اجباری شده اند.
حکومت موج دستگیری ها و اخراج افغانستانی ها را با اتهام جاسوسی، در شرایطی تشدید کرده است که جنگ دوازده روزه آمریکا و اسرائیل علیه ایرانآشکارا نشان می دهد که نفوذ در رده های بالای رژیم تا چه حد گسترده و عمیق است. بنابراین گرفتن انگشت اتهام به سوی پناهجویان و مهاجرین افعانستانی دادن آدرس غلط وبرای لاپوشانی و خاک پاشیدن در چشم مردم است.
یادآوری این نکته اهمیت دارد که سال ها قبل،علی یونسی، وزیر اطلاعات دولت محمد خاتمی افشا کرده بود که«در ۱۰ سال اخیر نفوذ موساد در بخش‌های مختلف کشور به حدی است که جا دارد همه مسئولین جمهوری اسلامی برای جان خودشان نگران باشند». نمونه دیگری که باید بدان اشاره کرد، نفوذ کاترین پرز شکدم تا بالاترین رده های حکومت و یا دست یافتن موساد به اسناد سایت های هسته ای ایران و انتقال آن به اسرائیل اشاره نمود.
افغان‌ستیزی در جامعه ایران پدیده‌ای چندلایه است که از عوامل ساختاری، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تأثیر می‌پذیرد. تورم افسار گسیخته ،بیکاری ساختاری ،فقر وبی خانمانی شرایطی را بوجود آورده است که گروهی از ایرانیان، پناهجویان و مهاجران افغانستانی را رقیب خود در بازار کار می پندارند.از این رو این گروه از ایرانیان، پیامد های بحران های مختلف واز جمله سقوط و وخامت تراز معیشتی و زندگی خود را به حضور افغانستانی ها نسبت می دهند.
روشن است، که مهاجران افغانستانی اغلب به‌عنوان نیروی کار ارزان و کارگر ساده بکار گرفته می شوند.آنها اغلب در وضعیت حقوقی مبهم ،تهدید دائمی به اخراج قرار می گیرندواین وضعیت هر چه بیشتر آنها را در موقعیتی کاملاً آسیب‌پذیر و استثمار شدید و بی حقوقی مطلق قرار می‌دهد. آنها از همه حمایت های قانونی و امنیت شغلی و حقوق شهروندی محروم و بیشترین آنان به لایه های تحتانی و تهیدستان حامعه تعلق دارند.
حکومت آگاهانه، بر زمینه عدم وجود قوانین شهروندی و حمایت های قانونی، مهاجران را در وضعیتی بی‌ثبات و آسیب‌پذیر قرار داده و زمینه‌ساز تبعیض و طرد اجتماعی آنها را فراهم ساخته است.
ما نهاد های چپ و دموکراتیک، اخراج وتشدید فشار علیه کودکان، زنان و زحمتکشان افغانستانی مان توسط جمهوری اسلامی را محکوم می کنیم!
ما تاکید داریم که، انتساب اتهام «همکاری با اسرائیل»از سوی حکومت به جامعه مهاجران و پناهجویان افغانستانی، برای کتمان شکست های فاحش سیاست های حکومت درتمامی عرصه هاست!
ما خواهان توقف سریع اخراج مردمان شریف افغانستانی و جلوگیری ازستم و سرکوب آنان هستیم!
ما از مردم کشورمان، ازاحزاب، سازمان های سیاسی، تشکل ها ونهاد های حقوق بشری،فعالان سیاسی، مدنی، کارگری و مدافعین برابر حقوقی زنان با مردان تقاضا داریم در مقابل موج اخراج ، هزاران هزار زحمتکشان بلا دیده افغانستانی ما، نه تنها سکوت نکنند بلکه بهر شکل ممکن به این اقدامات فاشیستی حکومت اسلامی اعتراض کنند.
ما از همگان می خواهیم در شرایط کنونی آشکار از حق شهروندی وازحقوق انسانی مهاجرین و پناهجویان افغانستانی دفاع کنیم !
سرنگون باد جمهوری اسلامی ایران !
اخراج مهاجران و پناهجویان افغانستانی موقوف!
هیات هماهنگی نهاد های چپ و دموکراتیک
تیرماه ۱۴۰۴
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
