از یک‌سو تهاجم نظامی رژیم‌های جنایت‌کار آمریکا و اسرائیل با همدستی متحدان‌شان و جریانات راست افراطی به ایران و از سوی دیگر رژیم جنایت‌کار جمهوری اسلامی ایران با همراهی دیگر نیروهای ارتجاعی و اصلاح‌طلب در سطح داخلی و بین‌المللی تحت عنوان "دفاع میهنی"، زمینه ساز سرکوب‌های سیاسی گسترده‌تری در ایران شده‌اند.
در ارتباط با بمباران نیروگاه فردو و دیگر مراکز اتمی به وسیلۀ ارتش تجاوزگر آمریکا، ما به شدت نگران فاجعه‌ای زیست محیطی و انسانی در ایران هستیم.
این جنایت کاران، نه تنها با همدستی همدیگر، در صدد کنترل و مهار جنبش‌های مستقل و مردمی در ایران هستند، بلکه رژیم جمهوری اسلامی برای نشان دادن اقتدار خدشه دار شده خود، سعی در انتقام گیری از زندانیان در بند می باشد.
رژیم تجاوزگر اسرائیل با بمباران بخشی از زندان اوین در تهران، باعث شد تا جمهوری اسلامی نیز به سیاق گذشته با استفاده از شرایط جنگی زندانیان سیاسی را زیر فشار و تهدید شدید قرار داده و شرایط فاجعه باری را با انتقال آنان از زندان اوین به زندان قرچک و زندان بزرگ تهران فراهم نماید. جمهوری اسلامی همچون گذشته از بیان حقیقت در ارتباط با تعداد زندانیان کشته شده و یا صدمه دیده، و یا وضعیت سلامتی آنان، امتناع می ورزد.
لازم به تاکید است که مجلس شورای اسلامی ایران، پس از آتش بس جنگ ۱۲روزه، اتهامات واهی جدیدتری را برای پیگرد و سرکوب معترضان و فعالین حوزه‌های مختلف مبارزاتی در نظر گرفته و برای سرکوب مبارزین، طرحی بنام "طرح تشدید مجازات جاسوسی" تهیه نموده است. رژیم جمهوری اسلامی سرکوب و دستگیری فعالین جنبش‌های اجتماعی و مدنی و ملیت‌ها از جمله در کردستان، بلوچستان و خوزستان و اعضای جامعه‌ی بهایی و یهودی را شدت بخشیده و هم اکنون پنج زندانی سیاسی از فعالان کُرد در جنبش "ژن، ژیان، ئازادی" را در ارومیه به اعدام محکوم کرده است.
از سوی دیگر، روند افغانستانی‌ستیزی، به‌ویژه پس از آتش‌بس، ابعاد هولناکی به خود گرفته است. شهروندانی که مدت‌هاست در ایران زیسته و کار کرده‌اند را، ناگهان و بدون ارائه هیچ‌گونه سند یا دلیل مشخصی به جاسوسی برای اسرائیل متهم نموده، اموال‌شان را ضبط و با رفتارهای به غایت خشونت آمیز و نژادپرستانه از ایران اخراج می‌کنند. حتی کودکان دبستانی و دختران دانش آموزی که در ایران متولد شده‌اند، به مدرسه می‌روند و در افغانستان امکان ادامه تحصیل ندارند نیز، از این سیاست نژادپرستانه رژیم مرتجع جمهوری اسلامی در ایران، مبرا نیستند.
ما، تمامی این جنایت‌ها، سرکوب‌ها، تبعیض‌ها و این سیاست فاشیستی و نژادپرستانۀ جمهوری اسلامی را بشدت محکوم کرده و همبستگی خود را نسبت به شهروندان افغانستانی در ایران اعلام می کنیم.
ما نهادهای چپ، دموکرات، فمینیست و کوئیر، فعال در «اقدام مشترک نه به اعدام" شما انسان‌های آزاده و برابری طلب را به آکسیون سراسری خود، در روز شنبه ۱۹ جولای ۲۰۲۵ فرا میخوانیم!
نه به اعدام!
آزادی تمام زندانیان سیاسی و عقیدتی!
نه به جنگ اسرائیل و جمهوری اسلامی علیه مردم ایران!
نه به نژادپرستی و اخراج شهروندان افغانستانی از ایران!
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی ایران!
زنده باد آزادی، دموکراسی، برابری!
زنده باد همبستگی بین المللی!
یازدهم جولای ۲۰۲۳– ۲۰ تیر ۱۴۰۴
امضا کنندگان فراخوان به ترتیب الفبا:
انجمن افق زنان در هامبورگ
جامعه زنان آزاد شرق کوردستان ـکژار برلین
جمعی از زنان کنشگر تورنتو در همبستگی با ” کارزار سه شنبه های نه به اعدام”
زنان* کنشگر ایرانی در تبعید ـ برلن
شورای ایرانیان جپ و دمکرات ـ ماینز
شورای برگزاری آکسیون ها در هلند ـ آمستردام
کادر درمان برلین برای حقوق بشر و دموکراسی (Berlin Med)
کارزار علیه اعدام در ایران ـ لندن
کانون سیاسی ـ فرهنگی شهر کاسل - آلمان
کانون کنشگران دموکرات و سوسیالیست هانوفر
کانون پناهندگان سیاسی ایرانی ـ برلین
کمیته دفاع از زندانیان سیاسی ـ ایران ـ برلین
کمیته پشتیبانی از مبارزات دموکراتیک مردم ایران ـ برلین
کمیته همبستگی با مبارزات مردم ایران ـ فرانکفورت
نشانی تماس برای نهادهایی که می‌خواهند در این اقدام مشترک همراه ما باشند:
rise.up.jina2023@gmail.com
