مهر میهن

هماره تا زمین باد و زمان باد
به گیتی ملک ایران کامران باد

سراسر خاکِ دشت و کوه و دریا
بر این زیبنده سامان جاودان باد

نبیند چشم خصمش روز روشن
ز رشکش اشک دشمن ناردان باد

اگر دیوان برآن آتش فشانند
بر آنان قلّه ی آتشفشان باد

بدور از خصم باد و دستِ بیداد
به دانایی و دانشور جوان باد

شکوه و فرّ آن نوشین روان است
ز فرّش داستان ها بر زبان باد

مدارِ سیرِ گردون بر مُرادش
ظفر را توسنش گیتی ستان باد

برایوانِ کرامت، اوجِ عزّت
نشیمنگاه او هفت آسمان باد

" سها" را مهر میهن شادمانی است
به پاس مام میهن پاسبان باد

دوازدهم تیرماه هزارو چهارصد وچهار
ولنجک