دولت مذهبی و دست راستی اسرائیل در سحرگاه ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ (۱۳ جون۲۰۲۵) به ایران حمله کرد. حمله‌ای که حاکمیت جمهوری اسلامی برای سال‌ها، با شعارها و سیاست هایش، منتظر آن بودند. حمله‌ای، که سال‌هاست کشورهای آمریکا و اسرائیل برای اجرای آن برنامه ریزی کرده‌بودند. حمله‌ای که با حملات مقدماتی و کوچک‌تر، حداقل از ۲۵ سال قبل، شروع شده‌بود.
جنگی بود کوتاه اما با تلفات زیاد، ضربه‌ای شدید بر تشکیلات جمهوری اسلامی، متاسفانه همراه با کشتار زیاد و خرابی برای کشور و مردم بی پناه ایران. حمله‌ای که ایرانیان مضطربانه در انتظارش بودند. ملت ایران برای ۱۲ روز جانگداز، با وحشت فراوان و در بی‌خبری ، بی‌پناهی و بدون هیچ‌گونه حمایت از جانب دولت حاکم، با سکوت و آرامش شاهد ویرانی کشور بودند. مردمی که شاهد از دست دادن عزیزان‌شان و تخریب منازل و دارایی‌شان بودند. مردمی که تا قبل از حمله اسرائیل و آمریکا امت مسلمان بودند، مردمان وحشی و بدون فرهنگی، که «اسلام عزیز، آنها را به تمدن اسلامی رساند و از مردم وحشی به امت اسلامی تبدیل کرد.» البته امتی که در جنگ اخیر با قدرت، فشارهای حمله وحشتناک کشورهای متجاوزی چون آمریکا و اسرائیل را تحمل کردند. البته حکام جمهوری اسلامی بدون هیچ حمایتی از این مردم، بعد از «آتش بس فرمایشی» با لحنی مصنوعی آنها را « ملت شریف ایران با تاریخی طولانی و درخشان» خطاب کردند، این شعار برای چه مدت طول می‌کشد؟ نمی‌دانیم!
اما نکته جالب این است که، حاکمان ایران می‌گویند که
ما در این جنگ غافلگیر شدیم؟! آنها بد عهدند؟! ما در حال مذاکره بودیم، چرا حمله بدون خبر صورت گرفت؟! آنها ما را گول زدند؟!
حملات اسرائیل بیش از بیست سال است که ادامه دارد؛ حملات سایبری مثل فلج کردن برنامه هسته‌ای با ویروس استاکس نت در سایت نطنز در خرداد۱۳۸۹ ، ترور اساتید و دانشجویان رشته‌های مربوط به علوم هسته‌ای از سال ۱۳۸۸ ، دزدیدن اسناد در مرکز آرشیو شور‌آباد در بهمن ماه سال ۱۳۹۴، ترور محسن فخری‌زاداه، «پدر برنامه هسته ای و موشکی ایران»، در آذر ماه سال ۱۳۹۹، فقط چند حمله به ایران از جانب اسرائیل بود. حکام از آن حملات باخبر بودند و سعی می‌کردند به راه‌های مختلف، وقوع این حملات را پرده‌پوشی کنند: به‌طور مثال، علی کمانی و محمد عبدوس که در زمینه هوا فضا فعالیت می‌کردند و در تاریخ خرداد ۱۴۰۱ به گفته وزارت دفاع «در یک سانحه در حال انجام ماموریت جان شان را از دست دادند»، اما رسانه‌های غربی معتقد بودند که آنها در ساخت و توسعه تسلیحات مشغول بودند و توسط اسرائیل ترور شدند.
یادمان نمی‌رود که چگونه پیجرهای عناصر حزب‌الله لبنان ،از دوستان حکومت جمهوری اسلامی، که گویا توسط عناصر سپاه جمهوری اسلامی خریداری شده بودند، به‌طور همزمان و گسترده‌ای در لبنان منفجر شدند. آیا این عملیات کافی نبود که عناصر جمهوری اسلامی بفهمند که با کشور اسرائیل در جنگ‌اند؟ کشور اسرائیل شوخی ندارد و کارش را بر مبنای شعار توخالی نمی‌گذارد، این کشور مخالفانش را به‌طور جدی می‌زند، ما شاهد کشتار دسته‌جمعی دولت اسرائیل در جنگ اسرائیل و حماس در غزه هستیم، جنگی که شکایت و مخالفت جهانیان را از«این نسل کشی» بلند کرده‌است .
جالب این‌جاست که عراقچی، وزیر امور خارجه می‌گوید که «ما در حال مذاکره بودیم و حمله آنها غافلگیرانه بوده‌است.» جناب لاریجانی، مشاور رهبر، که سال‌ها در سمت‌های مختلف دولت، از ریاست مجلس تا مشاورت رهبر، کسی که در امریکا تحصیل کرده و آشنایی به زبان انگلیسی دارد و امید است که او آشنا با جهان غرب و سیاست دنیا باشد، در مصاحبه اخیرش، چنان می‌نماید که در جهانی می‌زیست که دولت اسرائیل هیچ‌گونه حمله‌ای به ایران نکرده‌بود. او سعی می‌کند به دقت با بیان اتفاقات روزانه جنگ، بی‌اطلاعی و غافلگیر شدن دولت ایران را در این حمله برجسته کند. جای تاسف است! که این افراد اطلاعی از دنیای سیاست، جنگ آن‌هم در قرن بیست ویکم ندارند. سیاستمداران رژیم، با ادعای پوچ «غافل گیر شدن و نارو زدن ترامپ و نتانیاهو»، خود را تبدیل به بچه‌های نوجوان و جنگ را تبدیل به زدوخورد بچه‌ها در حیاط مدرسه کرده‌اند و با گول زدن مردم با این اراجیف، کوشش به سرپوش گذاشتن به بی‌فکری، بی‌برنامگی و بی‌عرضگی حکومت می‌کنند.
دولتین ایران و اسرائیل بیش از ۴۰ سال است که در جنگ لفظی و بیش از بیست سال است که در جنگ واقعی درگیر هستند. علیرغم حملات متعدد اسرائیل که پاره‌ای از آنها در بالا ذکر شد، هم‌چنین، اعلام خطر تعدادی از روسای نظامی و امنیتی برای سال‌ها و به‌خصوص در ماه‌های اخیر، برای بیدار شدن نظام کار نکرد. نظام به خواب خرگوشی و ولایی فرو رفته بود و هیچ‌گونه آمادگی برای مقابله با این حمله را نداشت. با وجود دلایل قانع کننده که نفوذ در سطوح بالای نظام چه از نظر امنیتی و چه از نظر ایدئولوژیکی فوق‌العاده زیاد شده بود. نظام و عوامل ولایی آن مشغول اخطار دادن دختران برای بیرون بودن طره‌ای از موهای‌شان، سرکوب، دستگیری روشنفکران مستقل ما بودند. چرا این جاسوسان نفوذی توانستند برای ده‌ها سال در مرکزیت قدرت نظام به زندگی و پیشرفت خود ادامه دهند؟ کی پاسخگوی آن است؟ آیا طره گیسوان دختران برای کشور خطرناک است یا وجود نفوذی‌ها در راس؟
حمله ای که منجر به از دست دادن جان بیش از ۱۰۰۰ نفر ایرانی که در خانه‌هاشان، بی خبر و بدون دسترسی به پناهگاه، بدون حمایت از دولت و بدون داشتن بیمه (برای رفع خسارات حاصل از جنگ) و غیره منجر شد. در این جنگ حکومت جمهوری اسلامی بیش از ۴۰ فرمانده نظامی، امنیتی و کارمندان و عالمان برنامه هسته‌ای، که در منزلشان هدف اسرائیل و نفوذی‌ها قرار گرفته بودند، را از دست دادند. جمهوری اسلامی حدود ۵۰٪ از جایگاه‌های پرتاب موشک و مراکز صنعتی و نظامی متعددی را در سرتاسر ایران از دست داد، بعضی از آنها توسط نفوذی‌های دستگاه. مراکز مختلف برنامه هسته‌ای‌اش بمباران شد. آسمان ایران کاملا در اختیار اسرائیل و آمریکا قرار گرفت، ایران فاقد پدافند موثر بود، چون پدافند ایران در چند ماه قبل توسط اسرائیل از کار افتاده بود و حکومت اقدامی برای ترمیم این وسیله دفاعی پر ارزش نکرد، اما به شعارهایش ادامه داد.
نه، آنها غافلگیر نشدند، بلکه آماده نبودند و بی کفایت هستند.
آنها می‌گویند که دولت ترامپ ما را غافلگیر کرده‌است، گروسی خائن است، او باید اعدام گردد. هنوز تعدادی در پی از بین بردن دولت اسرائیل و حمله به واشنگتن با موشک‌های مجهز به تکنولوژی هوش مصنوعی و غیره و غیره هستند!
حکومت کجا بود که متفکرین و گردانندگان هسته‌ای‌اش ترور شدند؟ کجا بود که آرشیو برنامه هسته‌ای اش دزدیده شده و دزدان آن مدارک را با کامیون در جاده‌های بدون دفاع ایران به اسرائیل حمل کردند؟ حکومت کجا بود که افراد ناشناسی! به صورت دختران ما اسید پاشیدند؟ حکومت کجا بود که فرزندان خردسال و نوجوان ما، اکثرا دختر، در مدرسه، با گازهای مسموم مریض شدند؟ حکومت کجا هست و بود که جوانان ما بیکارند؟ حکومت کجاست که زنان جوان ما برای امرار معاش و کمک کردن به خانواده در خیابان‌های تهران، شهرهای کردستان عراق، امارات، عمان و دیگر کشورها به تن فروشی مشغول‌اند؟ حکومت کجاست که جوانان تحصیل کرده گروه گروه از ایران مهاجرت می‌کنند؟ آب‌های زیرزمینی و دریاچه ها از بین می‌روند و زمین‌های مزروعی ما لم یزرع می‌شود و جوانان ما معتاد می‌شوند و به‌طور گروهی اعدام می‌شوند وووووو.
جوانان ما و دختران ما در جنبش «زن ، زندگی، آزادی» مورد تجاوز جنسی، روحی و جسمی قرار گرفتند، کشته شدند، چشم از دست دادند و اعدام شدند . جمهوری اسلامی که از خدا و علی و محمد و مروت و انسانیت صحبت می‌کند کجا بود و کجا هست؟
بهترین انسان‌های ما در حال حاضر در زندان جمهوری اسلامی هستند، البته آن‌هایی که اعدام نشدند، حتی در زمان جنگ، حتی زیر بمباران اسرائیل به اوین، این عزیزان بی پناه در زندان جمهوری اسلامی به‌سر م‌ی‌برند، - این خود زیر پا گذاشتن به قانون بین المللی است که زندانیان بی‌پناه در زندانی که فاقد امکانات حمایتی در زمان جنگ است، در زندان باقی بمانند. حکومت حتی اسامی زندانیان کشته شده در بمباران اخیر را به ما نمی‌ددهد، چرا؟ آن زندانیانی که از این بمباران که خود یک جنایت جنگی دیگر اسرائیل است را، با غل و زنجیر به زندان وحشتناک‌‌تری می‌فرستد، تا در ان شرایط غیرانسانی جان از دست بدهند. دولت کجا هست؟
این حکومت می‌گوید که ترامپ داشت با ما مذاکره می‌کرد اما
زیر قول خود زد و مراکز هسته ای ما را بمباران کرد - که البته خود یک عمل غیر قانونی دولتین نتانیاهو و ترامپ در سطح بین الملل بود. اما، ما در جنگ هستیم قول نداریم! صاحبان مقامات جمهوری اسلامی از ترامپ چه انتظار دارند؟ ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، کشوری که برای بیش از ۴۰ سال مرگ بر آمریکا را شنید و پرچمش سوزانده شد. ترامپی که با تفکر و شعار فاشیستی بر سر کار آمد و هدف حکومتش برای مردم امریکا و دنیا چیزی کم‌تر از یک حاکمیت زورگو نیست چه انتظاری دارد؟ ترامپ خود و همراهانش به‌طور آشکار گفته‌بودند و در حال حاضر هم می‌گویند که «ایران نباید دسترسی به اسلحه اتمی داشته باشد و نباید به نیابتی‌ها کمک کند.» آنها خاورمیانه‌ای با ثبات می‌خواهند، حتی اگر این ثبات با زور و کشتار به‌دست آید. آنها در پی تجارت و اندوختن ثروت بیشتر در منطقه هستند، شعارهای جمهوری اسلامی می‌تواند مردم ما را گول بزند، اما کشورهای دیگر خریدار این شعارها نیستند، چرا جمهوری اسلامی این را نمی‌فهمد و ما را به کشتن می‌دهد؟
دول غربی سال‌هاست که می‌گویند جمهوری اسلامی نمی‌تواند گروه‌های نیابتی داشته باشد. آیا هیئت حاکمه جمهوری اسلامی فکر می‌کرد که ترامپ شوخی می‌کند؟ عناصر جمهوری اسلامی می‌گفتند که «آمریکا از خاورمیانه می‌خواهد خارج شود، آمریکا از ما می‌ترسد چون جهان شیعه با ماست». این افراد چنان در شعار بی پایه و ولایی خود غرق شده بودند که هیچ یک از علامت‌هایی را که اسرائیل، آمریکا و حتی اروپا و کشورهای دیگر می‌دادند، جدی نگرفتند و گول قدرت و درایت نداشته خود را خوردند. آنها یک شبه ده‌ها سردار و عالم خود و صدها مردم شریف ما را به کشتن دادند و هنوز هم نفهمیده‌اند.
سرنوشت صدام و قذافی و محمدرضا شاه را به خاطر بیاورید!
یک حکومت موفق فقط به مردم خود تکیه می‌کند و احترام می‌گذارد و خدمت‌گذار آن ملت است نه به رهبر قدرقدرتش، دشمن نمی‌سازد اما فعلا مواظب دشمنان است.
نون آزاد
۴جولای ،۲۰۲۵/ ۱۳ تیرماه ۱۴۰۴
