نوشته زیر برگردان مقاله ای است که امروزدر روزنامه افتون بلادت پر تیراژترین روزنامه سوئد به چاپ رسید.
آفتون‌بلادت در تاریخ ۱۸ ژوئن ۲۰۲۵ مقاله‌ای با عنوان ایرانیان خوشحال با تعجب به هواپیماهای فراز تهران نگاه می‌کنند
منتشر کرد. این مقاله بر پایه‌ی مصاحبه‌ای با مسعود حسینی، ایرانی-سوئدی، نوشته شده و تصویری یک‌جانبه از واکنش‌های مردم نسبت به حمله‌ی نظامی یک قدرت خارجی به ایران ارائه می‌دهد.
تصاویر، ویدیوها و گزارش‌های بسیاری از داخل کشور و همچنین از منابع مستقل بین‌المللی مانند بی‌بی‌سی وجود دارد که نشان می‌دهند بسیاری از ایرانیان از حملات اسرائیل ترسیده، خشمگین و ناامید شده‌اند. هرچند اکثریت مردم از رژیم ایران بیزارند – موضوعی که در چندین نظرسنجی در ایران تأیید شده – اما این به آن معنا نیست که آن‌ها بمباران کشورشان را خوش‌آمد می‌گویند.
اشاره به اینکه ایرانیان از دیدن حمله به کشورشان خوشحال هستند، بخشی از تبلیغات جنگی اسرائیل است. البته برخی از ایرانیان هستند که امیدوارند رژیم سقوط کند و به همین دلیل مداخله خارجی را مثبت می‌بینند، اما ادعای اینکه اکثر ایرانیان از بمباران کشورشان خوشحال‌اند، تعمیمی نادرست و بدون هیچ‌گونه مدرک است. این مقاله بر پایه ادعاهای شخصی و مشاهدات فردی از ایران نوشته شده و نمی‌تواند نماینده کشوری با بیش از ۹۰ میلیون جمعیت باشد.
همان‌طور که در دوران جنگ ایران و عراق نیز دیده شد، امروز هم بسیاری از ایرانیان منتقد رژیم با دخالت خارجی مخالف‌اند – مقاومتی که همچنان قوی است. برای نمونه، در روزهای اخیر چندین بیانیه از سوی کانون نویسندگان ایران، نهادهای جامعه مدنی، فمینیست‌ها، کارگردانان سینما، دگراندیشان و مخالفان سیاسی – چه در داخل و چه در خارج از کشور – در مخالفت با جنگ منتشر شده است.
در این بیانیه‌ها به‌روشنی بر نقش جمهوری اسلامی و نقش آن در ایجاد تنش‌های بین‌المللی و سرکوب داخلی تاکید شده است. هم‌زمان، حملات اسرائیل نیز به‌شدت محکوم شده‌اند. این بیانیه‌ها خواستار توقف فوری جنگ، پایان غنی‌سازی اورانیوم در ایران و گذار مسالمت‌آمیز و دموکراتیک در کشور هستند.
اشاره به اینکه ایرانیان به‌طور کلی از حمله به کشورشان خوشحال‌اند، بخشی از تبلیغات جنگی اسرائیل است – چیزی که نتانیاهو بارها تلاش کرده آن را القا کند. این نوع گزارش‌گری یک‌جانبه در آفتون‌بلادت می‌تواند افکار عمومی در سوئد را تحت تأثیر قرار دهد و زمینه را برای حمایت از ادامه جنگ فراهم کند، به‌جای آنکه راه‌حل‌های صلح‌آمیز را برای پایان دادن به جنگ تقویت کند.
قابل تأمل است که آفتون‌بلادت مقاله‌ای با چنین ادعاهای کلی‌نگر و گمانه‌زنانه‌ای منتشر می‌کند، بدون آنکه به این واقعیت اشاره کند که بسیاری از ایرانیان خواهان تغییر رژیم هستند – اما از راه‌های مسالمت‌آمیز، مانند جنبش «زن، زندگی، آزادی.
بسیاری از ایرانیان ساکن سوئد با این نوع تبلیغات مخالفت می‌کنند؛ تبلیغاتی که در عمل به نفع یک قدرت مهاجم – در این مورد اسرائیل – تمام می‌شود، کشوری که با حمله به اهداف غیرنظامی قوانین بین‌المللی را نقض کرده است.
ایرانیان برای رهایی از حکومت روحانیون نیازی به جنگ ندارند. کافی است از اراده‌ی مردم و مبارزه‌ی مسالمت‌آمیز آن‌ها برای دموکراسی در ایران حمایت شود.
جنگ‌طلبان به بازندگان بی‌آبروی تاریخ بدل خواهند شد
هنوز مشخص نیست که پشت این آتش‌بس شکننده چه چیزی نهفته است – آیا رضایت موقت از نتایج جنگ، ناتوانی در ادامه‌ی آن، نگرانی از گسترش منطقه‌ای، یا واکنش‌های داخلی و بین‌المللی علیه ایران، اسرائیل و آمریکا؟
با این حال، بسیاری از طرفداران صلح، چه در ایران و چه در تبعید، از این آتش‌بس استقبال کرده‌اند و امیدوارند که به صلحی واقعی منجر شود. دستیابی به صلحی پایدار، بی‌تردید نیازمند تغییرات سیاسی و کنار رفتن رهبران افراطی در هر دو سوی درگیری است – امری که تنها با اراده‌ی مردم ممکن خواهد بود.
از همین رو، بسیاری از ایرانیانی که به «راه سوم» باور دارند – مخالف سیاست‌های جنگ‌طلبانه‌ی اسرائیل و آمریکا و همچنین دیکتاتوری جمهوری اسلامی – برای رهایی از این وضعیت، بر قدرت جامعه‌ی مدنی و مبارزات مسالمت‌آمیز تکیه کرده‌اند.
حتی اگر هنوز مشخص نباشد که آیا واقعاً کسی در این جنگ "پیروز" شده است یا نه، مردم ایران – همراه با مخالفان جنگ در سراسر جهان، از جمله در اسرائیل – در میانه‌ی حملات موشکی و بمباران‌ها، چهره‌ای از همبستگی انسانی و وجدان اخلاقی به نمایش گذاشته‌اند. در مقابل، این جنگ‌طلبان هستند که به بازندگان بی‌آبروی تاریخ بدل خواهند شد.
مهرداد درویش پور، فعال حقوق بشر، استاد دانشگاه و دانشیار در مددکاری اجتماعی در دانشگاه ملاردالن
زهرا باقری شاد، روزنامه نگار و پژوهشگر دکترا در رشته مطالعات جنسیت در دانشگاه اوبو
لینک مقاله به زبان سوئدی در روزنامه افتون بلادت
https://www.aftonbladet.se/
