نور می آید، تا اتاق را بیدار کند
همیشه خواب می ماندیم
اگر نبودند این گذر ها، دق الباب ها...
«گربه سان»ی با دُم پَروار، می خرامد در فضای باز
او در سرزمین خود است
به نشاط عادت دارد
و به سروکله زدن با پروانه ها
هیچ چیز آزارش نمیدهد
مالک مطلق العنان هوا و رایحه هاست
زیر لب با دلخوری می گوید
امان از وزوز این بمب ها!
و آب دماغش را می ساید به برگهای نعنا
با شیطنت می گوید
اینها معنی «نع نا» را که «نیا به خانه ما» ست
نمی فهمند
این سرزمین ولی آنرا میداند و می شناسد
برگ نعنای خوب جویده را
با انزجار تف میکند
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
