سه روز از آغاز حمله ی نظامی همه جانبه ی اسرائیل به ایران می گذرد.
در همین مدت کوتاه ده ها زیرساخت اقتصادی، از جمله کارخانه ها، پالایشگاه ها و اماکن غیر نظامی ایران بمباران و ویران شده اند، ده ها منطقه و محله ی مسکونی بمباران شده و صدها تن از مردم بی دفاع غیر نظامی کشته شده اند.
در چنین وضعیتی برخی از اپوزیسیون راست جمهوری اسلامی که اسناد و مدارک فراوانی از وابستگی و سرسپردگی آنها به اسرائیل و نهادهای امنیتی کشورهای امپریالیستی در دست است، از حمله ی نظامی به ایران با عنوان 'حمله به رژیم' نام می برند و به دفاع از آن پرداخته اند.
بخشی از محافل و فرقه های چپ نمای افراطی (پرو اسرائیل و پرو اروپا) نیز حمله به ایران را 'جنگ دو رژیم ارتجاعی' نامیده ونه تنها حمله به ایران و بمباران های وسیع اسرائیل را محکوم نکرده، بلکه در عمل به تکرار و تبلیغ سخنان نتانیاهو مبنی بر 'جنگ با رژیم آخوندها' پرداخته اند.
در همین حال همانگونه که انتظار می رفت احزاب و سازمان های چپ، دموکراتیک و میهن دوست اپوزیسیون از جمله حزب توده ایران، سازمان اکثریت، حزب چپ ایران، اتحاد جمهوری خواهان ایران، تشکیلات دموکراتیک زنان ایران، مادران صلح و چندین نهاد مدنی و دموکراتیک ایرانی ضمن محکوم کردن سیاست ها و اقدامات توسعه طلبانه و ارتجاعی رژیم ولایت فقیه، حمله ی نظامی دولت نتانیاهو به ایران را با صراحت محکوم کرده اند.
همچنین حزب کمونیست ایران(کومله) نیز با صدور بیانیه ای تحلیلی با صراحت مواضع خود مبنی بر عدم حمایت از حمله ی نظامی به ایران و صدمات و زیان هایی که در اثر جنگ به مردم، کشور و زیرساخت های آن وارد می آید را گوشزد نمود و تجاوز نظامی اسرائیل را به زیان جنبش اعتراضی مردم ایران علیه رژیم به شمار آورده است.
در این میان جای تاسف است که حزب دمکرات کردستان ایران با اعلام موضعی مشابه سخنان رضا پهلوی و طرفداران او،عبدالله مهتدی، مجاهدین و بقیه ی جریانات راستگرا و وابسته ی اپوزیسیون، عملا در جبهه ی آنان قرار گرفته و طی بیانیه ای بدون کوچکترین اشاره ای به سیاست های توسعه طلبانه و جنایتکارانه ی دولت نتانیاهو، از اینکه رژیم ولایت فقیه 'نمی گذارد مردم از حمله اسرائیل به ایران شادمانی کنند' ابراز نارضایتی کرده است!
همانگونه که طیف چپ و دموکراتیک اپوزیسیون رژیم با صراحت در بیانیه های خود تاکید کرده اند، محکوم کردن حمله به ایران و بمباران این کشور به هیچ عنوان دفاع از رژیم مرتجع ولایت فقیه و تائید سیاست های توسعه طلبانه و ماجراجویانه ی آن در منطقه نیست. بلکه دفاع از حق حاکمیت ملی، قوانین شناخته شده ی روابط بین الملل و به ویژه دفاع از مردم ایران است که از طرفی تحت سرکوبه و استبداد یک رژیم قرون وسطایی و بشدت ارتجاعی قرار گرفته و از سویی دیگر زیر حملات و بمباران های اسرائیل، هست و نیست و جان و مال، یعنی حق حیات و زندگی آنها مورد تهدید جدی قرار گرفته است.
زیرساخت های اقتصادی، پالایشگاهی، حمل و نقل و خانه های مسکونی مردم که اکنون مورد بمباران قرار گرفته و ویران می شوند ' اماکن و مراکز رژیم' نیستند.
اینها متعلق به مردم ایران هستند و حاصل زحمات و کار و کوشش چند نسل از مردم ایران هستند که اکنون تنها در چند ثانیه به تلی از خاکستر بدل می شوند و مردم، به ویژه اقشار زحمتکش و تهی دست را هرچه بیشتر دچار فقر و فلاکت می کنند.
بنابراین بمباران و نابود کردن زیرساخت های اقتصادی، پالایشگاهی، حمل و نقل، کارخانه ها و محلات و اماکن تجاری و مسکونی اعلام جنگ به مردم ایران و جنابت علیه مردم بی دفاع و غیرنظامی است.
اقداماتی این چنینی حتی در دوران جنگ تمام عیار نیز مجاز نیستند و طبق قوانین بین المللی 'جنایت جنگی' به شمار می روند.
حال باید پرسید، چگونه و با چه توجیهی برخی افراد و جریانات اپوزیسیون از جنایات جنگی اسرائیل بر علیه مردم و میهن خود دفاع می کنند و برای جنایتکاران جنگی هورا می کشند؟
نتانیاهو قبل از صدور دستور حمله ی نظامی به ایران هم، به واسطه ی جنایاتی که در غزه مرتکب شده بود، از طرف دیوان کیفری المللی به ارتکاب جنایت علیه بشریت محکوم و حکم بازداشت بین المللی برای او صادر شده بود.
باید پرسید که آیا کسی که در معتبرترین نهاد قضایی بین المللی به جنایت علیه بشریت محکوم شده و تحت تعقیب است می تواند مدافع مردم ایران باشد که طیف راست اپوزیسیون ایران می خواهد با دستان خون آلود او و با حمایت از بمباران های ویرانگر او برای مردم ستم دیده ی ایران صلح و دموکراسی و آزادی به ارمغان بیاورد؟
بایز افروزی ۱۵ ژوئن ۲۰۲۵
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
