رژیم جنایتکار اسرائیل در آستانه‌‌ی دور دیگری از مذاکرات دولت جمهوری اسلامی و دولت آمریکا، در سحرگاه جمعه ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ از طریق هوایی حملات تجاوزگرانه اش را با عنوان حملات «دقیق و پیشگیرانه» به خاک ایران آغاز کرد.
در این حملات تعداد قابل توجهی از فرماندهان سپاه پاسداران و خانواده‌هایشان و همچنین گروهی از دانشمندان هسته ای و مردم عادی از زن و مرد و کودک به قتل رسیدند. هنوز آمار دقیق کشته شدگان مشخص نیست اما گفته می‌شود ۳۲۹مجروح و ۷۸ کشته حاصل این تجاوز آشکار دولت متجاوز اسرائیل است.
این تجاوز آشکار و تایید شده از سوی رئیس دولت اسرائیل درحالیست که قرار بود دور بعدی مذاکرات بین دولتهای جمهوری اسلامی و ایالات متحده در روز یکشنبه ۲۵ خرداد در کشور عمان برگزار شود.
دولت اسرائیل در بیم از دست رفتن خواست های مکررش از ترامپ رئیس جمهور امریکا و این احساس که ممکن است این مذاکرات با حذف خواسته های این دولت به فرجام رسد؛ اقدام به تجاوز کرد و دولت ایالات متحده نیز با این تصور که اعمال فشار از سوی اسرائیل به ایجاد بستر و زمینه ی مناسب برای تسلیم جمهوری اسلامی در برابر خواسته های دونالد ترامپ فراهم می‌شود، از هرگونه اقدام بازدارنده در برابر اسرائیل پرهیز کرد.
در شرایط کنونی مردم ایران ناچار به پذیرش جنگی ناخواسته تن می دهند، همانگونه که ناگزیر به جنگ تحمیلی هشت ساله عراق علیه ایران تن دادند.
اکنون مردم ایران به ویژه کارگران و زحمتکشان درگیر شرایط ناخواسته و تبعات ناگزیر این تجاوز آشکار رژیم آپارتاید اسرائیل شده اند و این در حالیست که جمهوری اسلامی می توانست با عقلانیت و فهم درست از بحران های موجود در جهان و منطقه و همچنین درک بحران هایی که خود در زندگی اقتصادی_ اجتماعی مردم ایران ایجاد کرده است؛ از افتادن در تله‌ی جنگ خانمانسوز دیگری خودداری کند.
بی تردید راه حل بحران های موجود و رهایی از تله‌ی جنگی که یک سوی آن رژیمی نژاد پرست و حامیان بین المللی آن است و سوی دیگرش خودکامگی و برتری طلبی رژیم جمهوری اسلامی و تحقق آمال و آرزوهای ایدئولوژیکی آن و اسارت در توهمات ناشی از آنست؛ در اولین اقدام جز مداخله سازمان ملل متحد و کشورهای صلح دوست و مردم صلح طلب در کشور های مختلف به سود صلح و پایان اقدامات تجاورکارانه دولت اسرائیل و حامیان آن نیست.
این جنگ و برافروختن آتش آن از سوی اسرائیل و حامیانش گرچه ممکن است به پایان گردنگشی جمهوری اسلامی و تسلیم این رژیم انجامد؛ اما بی هیچ تردیدی شرایطی به مراتب بدتر از امروز را به مردم ایران تحمیل خواهد کرد. مردم خواهان جنگ نیستند و از ادامه‌ی این شرایط ناخشنود؛ ابراز این ناخشنودی بی تردید تاثیر قابل توجهی در پایان این جنگ ناخواسته خواهد داشت. نقش مردم همواره در مقابله با جنگ طلبی و صلح خواهی با تکیه به اتحاد و همبستگی ملی فصل الخطاب خواهد بود.
بکوشیم این خواست را به پرچمی علیه دولت تجاوزگر و جنگ طلب اسرائیل و مقابله ی ماجراجویانه جمهوری اسلامی بدل کنیم.
راهکار سوسیالیستی
23 خرداد 1404
https://www.s-rahkar.org
