حمله ی نظامی دولت دست راستی و جنایتکار ناتانیاهو به ایران زنگ خطر یک جنگ ویرانگر و گسترده در منطقه ی خاورمیانه را به صدا در آورده است.
در چنین شرایط خطیری هرگونه دفاع و یا ابراز رضایت از حمله به ایران، با هر بهانه و توجیهی که صورت گیرد قرار گرفتن در کنار جنایتکاران جنگ طلب خواهد بود.
محکوم کردن حمله ی نظامی دولت ناتانیاهو و دفاع از صلح هرگز به معنای حمایت از رژیم مرتجع و استبدادی ولایت فقیه نیست و نباید باشد. بلکه دفاع از صلح دفاع از زندگی است.
جنگ با هر بهانه و دستاویزی که آغاز شود هرگز نمی تواند برای هیچ کشور و مردمی آزادی، رفاه و سازندگی ببار اورد. جنگ جز ویرانی و کشتار و جنایت هیچ پیامد دیگری ندارد.
نباید از یاد برد که دخالت نظامی خارجی و آغاز جنگ، حتی اگر به ساقط کردن یا فروپاشی این یا آن رژیم منجر شود، هرگز نمی تواند به استقرار دموکراسی در کشور منجر گردد.
ما فقط طی چند دهه ی اخیر نمونه های فراوانی از تجاوز نظامی، فروپاشی رژیم ها و اشغال کشورهای افغانستان، عراق، لیبی و غیره را در مقابل چشم های خود داریم که حتی در یک مورد هم نه تنها دمکراسی و آزادی را به دنبال نداشته، بلکه جز ویرانی کشورها، فروپاشی اجتماعی و نابودی زیرساخت های این کشورها و در نتیجه فقر و فلاکت عمومی پیامد دیگری نداشته است.
در عین حال این را هم نباید فراموش کرد که ایران لیبی و افغانستان و عراق نبست و شرایط و مناسبات کنونی جهان نیز با اوضاع بین المللی ده های گذشته بسیار متفاوت است.
دیگر مدتهاست که دوران یکه تازی امپریالیسم آمریکا به پایان رسیده است و دولت دست راستی اسرائیل نیز نمی تواند با حمایت آمریکا و بقیه کشورهای امپریالیستی هرگونه که تصمیم بگیرد عمل کند.
همچنین نباید فراموش کرد که موقعیت ژئوپلتیک ایران در منطقه ی خاورمیانه، توان نظامی آن و اهمیت حفظ آرامش و ثبات در خلیج فارس برای اقتصاد و تجارت جهانی با هیچ نقطه ی دیگری در جهان قابل قیاس نیست.
برافروخته شدن یک درگیری نظامی جدی و همه جانبه بین ایران و اسرائیل، به سرعت به بسیاری از کشورهای منطقه و حتی غیر منطقه ای قابل گسترش است و این مسئله به معنی آغاز یک ناامنی بین المللی وسیع خواهد بود که خطر شروع یک جنگ جهانی ویرانگر دیگر را پدید می آورد.
تصور اینکه موشک پرانی ها و حملات نظامی اسرائیل به ایران موجب سرنگونی جمهوری اسلامی و در نتیجه رهایی از شر این رژیم مرتجع و مستبد خواهد گردید، تصوری نادرست و ناشی از عدم درک واقعیات داخلی ایران است.
باید توجه داشت که اولا اسرائیل همسایه و هم مرز با ایران نبست که بتواند با حمله ی زمینی نیروهای نظامی خود را وارد ایران و این کشور را اشغال کند یک دولت دست نشانده را در این کشورمستقر کند.
بنابر این حملات به ایران و جواب متقابل ایران نیز، محدود به موشک پرانی و بمباران هوایی خواهد بود و در همین سطح باقی خواهد ماند که در نتیجه ی آن فقط و فقط زیرساخت های گوناگون نظامی، اقتصادی و حمل و نقل ایران ویران خواهند شد و کشتار مردم بی دفاع را در پی خواهد داشت.
از طرفی دیگر به دلیل عدم تشکل، سازمان نیافتگی مردم و نبود یک اپوزسیون قدرتمند در داخل کشور که بتواند اعتراضات مردمی را هدایت کند، نابودی زیرساخت ها بدون شک به هرج و مرج گسترده و فروپاشی اجتماعی منجر خواهد گردید که چنین جیزی هرگز نمی تواند به سود مردم ایران باشد و به استقرار دمکراسی و آزادی بینجامد.
بنابر این آغاز جنگ و ادامه ی آن هیچ نتیجه ای جز ویرانی، جنایت، نابودی همه ی زیرساخت های کشور و در نتیجه آن هرج و مرج عمومی و فروپاشی اجتماعی پیامد دیگری نخواهد داشت.
باید با درک واقعبینانه از اوضاع داخلی ایران، شرایط بین المللی و پیامدهای ناگوار و خطرناک حملات دولت دست راستی ناتانیاهو به ایران با تمام توان در مقابل ادامه و گسترش حملات و پاسخ های رژیم ولایت فقبه ایستادگی کرد و با محکوم کردن هردو رژیم جنگ طلب، خواهان توقف هرچه سریع تر حملات و برقراری آتش بس بود.
بدون تردید ادامه و گسترش حملات و در نتیجه ی آن آغاز یک جنگ دیگر، نمی تواند به نفع ملت اسرائیل نیز باشد.
مردم اسرائیل نیز که سالهاست تحت سلطه ی یک دولت دست راستی جنگ طلب جنایتکار قرار گرفته اند، حق دارند مانند همه ی جوامع وکشورهای دیگر در صلح و آرامش زندگی کنند و به جای جنگ، خصومت و دشمنی، با همسایگان و بقیه ی ملت های جهان روابط انسانی، دوستانه و عاری از تبعیض و نژادپرستی داشته باشند.
مردم ایران و مردم اسرائیل هرگز باهمدیگر دشمن نبوده و نیستند و خصومت و درگیری های نظامی بین این دو کشور حاصل سیاست های نژادپرستانه و توسعه طلبانه ی رژیم مرتجع ولایت فقیه از طرفی و از طرفی دیگر دولت دست راستی و جنایتکار ناتانیاهو و همچنین دسبسه های کشورهای امپریالیستی، به ویژه آمریکا هستند.
بنابر این بجای حمایت از این یا آن طرف منازعه، لازم است با محکوم کردن حمله ی نظامی دولت ناتانیاهو و سیاست های نژادپرستانه و توسعه طابانه ی هر دو طرف، خواهان برقراری هرچه سریع تر آتش بس و یافتن راه های عملی دستیابی به صلح و آرامشی پایدار در منطقه شد.
بایز افروزی ۱۴ ژوئن ۲۰۲۵
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
