میراث مرگبار ماسک

نابودی سازمان توسعه بین‌المللی آمریکا(1) باعث مرگ میلیون‌ها نفر بر اثر بیماری و گرسنگی خواهد شد، اما هنوز برای تغییر مسیر دیر نشده است.

ایلان ماسک کاخ سفید را ترک کرده، ولی ویرانی عظیمی از خود به جا گذاشته است. اما در میان همه اقداماتی که ماسک و رئیس‌جمهور ترامپ پیش از شکاف اخیر خود آغاز کردند، هیچ‌کدام به اندازه نابود کردن سازمان توسعه بین‌المللی ایالات متحده به مردم جهان آسیب نخواهد رساند.

با فراهم کردن داروهای پیشگیری از بیماری، آب پاک و غذا برای میلیون‌ها نفر، این سازمان احتمالاً بیش از هر نهاد دیگری در تاریخ جان انسان‌ها را نجات داده است.

از سال ۲۰۰۰ تاکنون، برنامه‌های سازمان توسعه بین‌المللی آمریکا مانع مرگ ۵۸ میلیون نفر بر اثر سل، ۲۵ میلیون نفر بر اثر HIV/ایدز، و بیش از ۱۱ میلیون نفر بر اثر مالاریا شده‌اند. این سازمان به ۷۰ میلیون نفر دسترسی به آب آشامیدنی ایمن داده و با همکاری با ابتکارات جهانی واکسیناسیون، به ریشه‌کن کردن تقریباً کامل فلج اطفال کمک کرده است.

سازمان توسعه بین‌المللی آمریکا به عنوان اصلی‌ترین تأمین‌کننده مالی مداخلات جهانی سلامت، سدی در برابر بیماری‌هایی بود که به مرزهای ملی محدود نمی‌مانند. برنامه‌های آن به شناسایی اپیدمی‌های نوظهور و کاهش گسترش بیماری‌های مقاوم به دارو که آمریکایی‌ها را نیز تهدید می‌کند، کمک می‌کردند.

گرچه تصور عمومی این است که کمک‌های خارجی بسیار بیشترند، اما در واقع تنها ۱ درصد از بودجه فدرال را تشکیل می‌دهند، و کاهش آن‌ها به هیچ وجه بودجه را متعادل نمی‌کند. در عوض، ترامپ و ماسک با بدنام کردن این سازمان به آن حمله کردند — ماسک آن را «آژانس جنایتکار» خواند و ترامپ گفت این سازمان توسط «جمعی از افراطی‌های دیوانه» اداره می‌شود.

این البته دروغ بود. سازمان توسعه بین‌المللی آمریکا به داشتن نظارت دقیق ، با ۲۷۵ بازرس و حسابرس در دفتر نظارتی خود معروف بود.

بیشتر بودجه سازمان توسعه بین‌المللی آمریکا در کشورهای کم‌درآمد صرف پیشگیری از بیماری، رشد اقتصادی، و امدادرسانی در بحران‌ها می‌شد. اما ترامپ و ماسک ادعاهای دروغینی را مطرح کردند — مانند ادعای ترامپ مبنی بر اینکه سازمان توسعه بین‌المللی آمریکا «۵۰ میلیون دلار برای خرید کاندوم برای حماس به غزه فرستاده است.»

در نتیجه، سازمان توسعه بین‌المللی آمریکا نخستین قربانی در تلاش دولت ترامپ برای مطیع کردن دولت فدرال نه نسبت به قانون اساسی بلکه به یک فرد شد. و ماسک — ثروتمندترین فرد جهان که درآمدش در سال گذشته بیشتر از کل بودجه سازمان توسعه بین‌المللی آمریکا بود — همراه با رئیس‌جمهور میلیاردر ترامپ، دارو و غذا را از میلیون‌ها انسان آسیب‌پذیر جهان دریغ کردند. پس از آن، ماسک با شادی اعلام کرد که آن‌ها «سازمان توسعه بین‌المللی آمریکا را داخل خردکن انداختند.»

من از دهه ۱۹۸۰ که برنامه‌های اقتصادی و کشاورزی سازمان توسعه بین‌المللی آمریکا را در ساحل آفریقا دیدم، این سازمان را دنبال کرده‌ام و ۴۰ سال است که در رأس سازمان‌های غیرانتفاعی فعال در زمینه تأمین آب آشامیدنی سالم در جهان بوده‌ام.

هیچ‌یک از سازمان‌هایی که من مدیریت کرده‌ام، از سازمان توسعه بین‌المللی آمریکا بودجه نگرفته‌اند، اما طی این سال‌ها افراد زیادی را در سازمان توسعه بین‌المللی آمریکا شناخته‌ام که سخت‌کوش و مسئولیت‌پذیر در قبال هزینه‌کرد دلارهای مالیات‌دهندگان آمریکا بودند. ترامپ به کارکنان سازمان توسعه بین‌المللی آمریکا — که یا بی‌دلیل اخراج شده‌اند یا مجبور به بازنشستگی زودهنگام شده‌اند — یک عذرخواهی جدی بدهکار است.

هر آژانس فدرالی می‌تواند از اصلاحات بهره‌مند شود. اما آنچه بر سر سازمان توسعه بین‌المللی آمریکا آمد اصلاح نبود — ویرانی بود. یکی از سناتورها در آوریل به من گفت: «آن‌ها نه می‌دانستند چه می‌کنند و نه علاقه‌ای به فهمیدن داشتند، اما به‌تدریج برایم روشن شد که هدف‌شان بی‌رحمی است. بی‌رحمی را نشانه قدرت می‌دانند.»

می‌توان گفت که رأی‌دهندگان آمریکایی این را نمی‌خواستند. سازمان توسعه بین‌المللی آمریکا در جریان کارزار انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ حتی نام برده نشد — و همچنان اکثریت دموکرات و جمهوری‌خواه مخالف نابودی این آژانس هستند.

نهادهای آمریکایی که با سازمان توسعه بین‌المللی آمریکا همکاری داشتند — از جمله شرکت‌ها، سازمان‌های مذهبی، بنیادها، دانشگاه‌ها و گروه‌های مدنی مانند روتاری — همچنان به جمع‌آوری کمک‌های خصوصی ادامه خواهند داد. اما به تنهایی نمی‌توانند جایگزین رهبری سازمان توسعه بین‌المللی آمریکا در خارج از کشور شوند.

اکنون که ترامپ و ماسک این نهاد را نابود کرده‌اند، میلیون‌ها نفر رنج خواهند کشید. مرکز توسعه جهانی برآورد کرده که کمک‌های خارجی آمریکا هر سال جان ۳ میلیون نفر را نجات می‌داد. مجله Nature محاسبه کرده که از بین رفتن بودجه سلامت جهانی آمریکا می‌تواند در ۱۵ سال آینده منجر به ۲۵ میلیون مرگ بیشتر شود.

برای آمریکایی‌هایی — از جمله رأی‌دهندگان ترامپ — که از اقدامات انجام‌شده به نام آن‌ها احساس ناراحتی می‌کنند، هنوز دیر نشده است که حمایت خود را از کمک‌های حیاتی بین‌المللی به کنگره اعلام کنند.

صرف‌نظر از نحوه رأی دادن، آمریکایی‌ها باید به تأثیر مثبت کمک‌های خارجی خود در کاهش فقر، بیماری، گرسنگی و تشنگی جهانی— آن هم تنها با ۱ درصد از بودجه فدرال افتخار کنند. هزینه‌ای که در آینده آمریکا به دلیل ترک رهبری خود در حوزه سلامت و توسعه جهانی خواهد پرداخت، غیرقابل محاسبه است.

همین یادداشت به انگلیسی دراین لینک آمده است.
https://fpif.org/musks-deadliest-legacy/