امروز موضوع درباره افزایش انتقادها در کشورهای عضو اتحادیه اروپا نسبت به شیوه جنگ در غزه است، همچنین درباره اظهارات گمراه‌کننده در مورد محاصره کمک‌های بشردوستانه. علاوه بر این: حمله دونالد ترامپ به رئیس‌جمهور آفریقای جنوبی در کاخ سفید.
بازی تبلیغاتی پیرامون گرسنگی در غزه
در جنگ، حقیقت از جمله ارزش‌هایی است که بیش از همه در معرض تهدید قرار دارد – این امر در مورد جنگ اسرائیل در غزه نیز صادق است. این هفته خبری در سراسر جهان منتشر شد مبنی بر اینکه اسرائیل برای نخستین بار پس از تقریباً سه ماه اجازه ورود کمک‌های بشردوستانه به غزه را داده است. اما در واقع، به گفته سازمان ملل، تنها تعداد اندکی کامیون اجازه ورود یافتند، در حالی که روزانه به صدها کامیون نیاز است. آن اندک کمکی هم که به غزه رسیده، طبق گزارش سازمان ملل، هنوز به دست مردم گرسنه نرسیده است.
سازمان امدادی «پزشکان بدون مرز» اعلامیه اسرائیل را بهانه‌ای برای انحراف افکار عمومی از اتهام گرسنه نگه‌داشتن جمعیت غیرنظامی می‌داند – چرا که این اقدام نقض جدی حقوق بین‌الملل به شمار می‌رود. تاکنون هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که اسرائیل واقعاً قصد پایان دادن به محاصره را داشته باشد.
از همان ابتدا، غیرنظامیان غزه به شکلی نامتناسب از شیوه جنگ اسرائیل آسیب دیدند، و اکنون بیشتر بخش‌های این منطقه به ویرانه تبدیل شده است. ساکنان آن باید در فضای بسیار محدودی تجمع کنند، و نخست‌وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، اعلام کرده که قصد دارد کنترل کامل نوار غزه را به دست بگیرد. با اینکه اخیراً یکی از فرماندهان حماس کشته شده، هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که نشان دهد نابودی کامل حماس ممکن یا در دسترس باشد.
ماه‌ها بود که سازمان‌های امدادی اجازه نداشتند غذا، دارو یا چادر به نوار غزه منتقل کنند – اکنون دولت اسرائیل با همکاری ایالات متحده قصد دارد بنیاد مبهم و ناشناخته‌ای تأسیس کند تا در آینده کمک‌ها را به جای سازمان‌های امدادی توزیع کند. اسرائیل این تصمیم را با این ادعای اثبات‌نشده توجیه می‌کند که حماس در مقیاسی گسترده کمک‌های بشردوستانه را سرقت می‌کند.
در گفت‌وگو با همکارم، یولیانه فون میتِل‌اشتِدت، اولگا چِرِفکو، سخنگوی دفتر هماهنگی کمک‌های اضطراری سازمان ملل (اوچا) در غزه، در این‌باره می‌گوید:
«این ادعا مضحک است. ما تنها ۳۵ درصد از کمک‌های بشردوستانه در طول آتش‌بس را مدیریت و هماهنگ کردیم – و در مورد همین ۳۵ درصد می‌توانیم با اطمینان بگوییم که نه حماس و نه هیچ گروه دیگری چیزی از آن را به طور گسترده به نفع خود مصادره نکرده‌اند. ما سازوکارهایی در اختیار داریم که اطمینان می‌دهند کمک‌های ما به دست افراد نیازمند می‌رسد. این نظام، سیستمی است که در عملیات‌های بحران‌زده در سراسر جهان امتحان خود را پس داده است.»
اکثریت دولت‌های اتحادیه اروپا علیه اسرائیل
در خود اسرائیل نیز بحث‌های سیاسی داخلی درباره جنگ غزه هر روز داغ‌تر می‌شود. اکثریت قابل توجهی از مردم خواهان توافق برای آزادی گروگان‌ها و برقراری آتش‌بس هستند.
ژنرال پیشین ارتش اسرائیل، یائیر گولان، که اکنون ریاست حزب چپ‌گرای «دموکرات‌ها» را بر عهده دارد و در ۷ اکتبر با نجات جان چند نفر در جنوب اسرائیل به عنوان یک قهرمان شناخته شد، با جملاتی جنجال‌آفرین شد:
«کشوری که عقل سالم دارد، علیه غیرنظامیان جنگ به راه نمی‌اندازد، نوزادان را به عنوان سرگرمی نمی‌کشد و هدف خود را بیرون راندن مردم قرار نمی‌دهد.»
او افزود: اسرائیل در حال تبدیل شدن به کشوری مطرود در سطح بین‌المللی است، مانند آفریقای جنوبی در گذشته.
در واقع، انتقادها از دولت اسرائیل در اروپا طی روزهای اخیر باز هم شدت یافته است. ۱۷ کشور از مجموع ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا این هفته در نشست وزیران خارجه اتحادیه خواستار بازنگری در توافق‌نامه همکاری با اسرائیل شدند. ابتکار این پیشنهاد از سوی کسی مطرح شد که انتظارش نمی‌رفت: وزیر خارجه هلند، کاسپار فلدکامپ، که دولتش به عنوان یکی از حامیان سرسخت اسرائیل شناخته می‌شود.
گرچه بازنگری در این توافق‌نامه عملی نخواهد شد – زیرا چنین اقدامی نیاز به تصمیم‌گیری اجماعی دارد – اما این رأی‌گیری به‌روشنی نشان می‌دهد که اکنون اکثریت دولت‌های اتحادیه اروپا علیه اسرائیل موضع گرفته‌اند؛ از جمله کشورهایی که تا همین اواخر خود را از دوستان اسرائیل می‌دانستند، مانند بلژیک.
رخدادهایی از این دست نیز بر این تغییر فضا تأثیر گذاشته‌اند: دیروز در کرانه باختری، سربازان اسرائیلی به یک هیئت دیپلماتیک که از پیش نیز ثبت و اعلام شده بود، شلیک کردند. در میان اعضای این هیئت یک دیپلمات آلمانی نیز حضور داشت.
رئیس‌جمهور فرانسه، امانوئل مکرون، اقدامات اسرائیل در غزه را «مایه ننگ» خوانده و در نامه‌ای تند همراه با کانادا و بریتانیا، نسبت به آن اعتراض کرده است. در مقابل، آلمان همچنان انتقاد خود را به‌گونه‌ای غیرمستقیم و با تعابیر ملایم بیان می‌کند. پرسش اینجاست: دولت فدرال آلمان تا چه زمانی می‌تواند در برابر نقض‌های نظام‌مند حقوق بین‌الملل در غزه، به سیاست نگران بودن اما چشم‌پوشی کردن ادامه دهد؟
چگونه ترامپ در دفتر بیضی‌شکل به رئیس‌جمهور آفریقای جنوبی حمله کرد
این یک یورش تمام‌عیار بود که یادآور درگیری دونالد ترامپ با رئیس‌جمهور اوکراین، ولودیمیر زلنسکی، بود: در جریان دیدار رئیس‌جمهور آفریقای جنوبی، سیریل رامافوزا، از کاخ سفید، رئیس‌جمهور آمریکا مهمان خود را به‌طور علنی تحقیر کرد – و به ترویج یک نظریه توطئه راست‌افراطی دامن زد.
در نمایشی عجیب، ترامپ دستور داد چراغ‌های دفتر بیضی‌شکل را کم کنند، ویدیوهایی از گورهای ادعایی کشاورزان سفیدپوست را نشان داد و با تکان دادن نسخه‌های چاپی مقالات مختلف، سعی کرد اتهام ساختگی خود مبنی بر «نسل‌کشی سفیدپوستان» در آفریقای جنوبی را مستند جلوه دهد.
او بارها فریاد زد: «مرگ، مرگ، مرگ.»
رامافوزا با قاطعیت به ترامپ پاسخ داد و اصالت صحنه‌های نمایش‌داده‌شده را رد کرد. او در عین حال تلاش کرد از شدت رسوایی بکاهد، از «شراکت» سخن گفت و به ترامپ «دسترسی به منابع طبیعی آفریقای جنوبی» را پیشنهاد داد. همچنین با شوخی گفت: «متأسفم که برایتان هواپیما نیاوردم.» اشاره او به هواپیمایی بود که امیرنشین قطر قصد دارد به رئیس‌جمهور آمریکا هدیه دهد.
میزان جرم و خشونت در آفریقای جنوبی بالا است، اما کارشناسان تأکید می‌کنند که این خشونت‌ها همه اقشار جامعه را در بر می‌گیرد – بر اساس آمار رسمی پلیس، سفیدپوستان آفریقای جنوبی بیش از دیگران قربانی خشونت مرگبار نمی‌شوند. انتقادات ترامپ نسبت به قانون اصلاحات ارضی در آفریقای جنوبی نیز فاقد پایه و اساس واقعی است: این قانون تاکنون هرگز اجرا نشده و در حال حاضر تحت بررسی قضایی است.
ایلان ماسک، میلیاردر متولد آفریقای جنوبی که به‌خاطر ترویج نظریه‌های توطئه در پلتفرم خود (ایکس) شهرت دارد، نیز در هیئت همراه در کاخ سفید حضور داشت. او در جریان این رسوایی سکوت اختیار کرد. ترامپ به او اشاره کرد و گفت: «ایلان اهل آفریقای جنوبی است. این چیزی است که ایلان می‌خواست.»
این بدان معناست که ایلان ماسک – کسی که در ماه‌های نخست ریاست‌جمهوری ترامپ نقش مهمی داشت و سپس اعلام کرد که از سیاست کنار می‌کشد – به نظر می‌رسد هنوز نفوذ خود را به‌طور کامل از دست نداده است.
به نقل از اشپیگل آنلاین
۲۲ ماه مه ۲۰۲۵
