جوخه آتش در «نمایشی خونین» محکومی بنام بِرَد سیگمون را در کارولینای جنوبی اعدام کرد

برگرفته از روزنامه USA TODAY

برای نخستین بار در ۱۵ سال گذشته حکم اعدام یک زندانی در آمریکا با جوخه آتش اجرا شد.

یک جوخه تیرباران در کارولینای جنوبی روز جمعه ۷ مارس ۲۰۲۵، بِرَد سیگمون، ۶۷ ساله را به دلیل قتل والدین دوست دختر سابقش اعدام کرد. این نخستین اعدام توسط جوخه آتش در تاریخ مدرن ایالت کارولینای جنوبی و اولین اعدام با این روش در ایالات متحده بعد از سال ۲۰۱۰ می باشد.

به گفته چندین شاهد که پس از اجرای حکم در یک کنفرانس خبری صحبت کردند، سیگمون به یک صندلی مخصوص بسته شده بود و کلاه و ماسکی روی سرو صورتش داشت در حالی که سه نفر از کارکنان داوطلب زندان تفنگ های پر شده را به سمت قلب او نشانه گرفتند و شلیک کردند. شاهدان گفتند که مرگ او در ساعت ۶ بعد از ظهر اعلام شد.

جرالد کینگ، وکیل سیگمون و شاهد اجرای اعدام، در بیانیه ای گفت: « مرگ بِرَد وحشتناک و خشونت آمیز بود. غیرقابل درک است که در سال ۲۰۲۵، کارولینای جنوبی یکی از شهروندان خود را در این نمایش خونین اعدام کند.»

این اعدام اندکی پس از آن صورت گرفت که دیوان عالی ایالات متحده آخرین درخواست تجدید نظر از سیگمون را رد کرد و هنری مک مستر، فرماندار جمهوریخواه کارولینای جنوبی، از اعطای عفو به او خودداری کرد.

سیگمون در سال ۲۰۰۱ به اتهام قتل گلادیس و دیوید لارک ، که با ضربات چوب بیسبال در خانه کوچک خود در شمال غربی کارولینای جنوبی تا حد مرگ مورد ضرب و شتم قرار گرفتند، محاکمه و محکوم شد. سیگمون که جوخه آتش را به شیوه های تزریق کشنده یا صندلی برقی ترجیح می داد، همیشه به کشتن گلادیس و دیوید لارک اعتراف می کرد.
بر اساس جزئیات پرونده، سیگمون در دادگاه خود گفت: «خانم ها و آقایان هیئت منصفه، من گناهکار هستم. من هیچ بهانه ای برای کاری که انجام دادم ندارم. این تقصیر من است و سعی نمی کنم هیچ کس دیگری را به خاطر آن سرزنش کنم و متاسف هستم."
سیگمون در آخرین سخنان خود در روز جمعه ۷ مارس، چهار نقل قول از کتاب مقدس را ذکر کرد که به گفته او نشان می دهد که "در هیچ کجا خداوند در کتاب عهد جدید به انسان اختیار کشتن فرد دیگری را نمی دهد."

سیگمون از طریق وکیلش گفت: "من می خواهم بیانیه پایانی من درباره عشق و فراخوانی برای هموطنان مسیحی من باشد که به ما کمک کنند تا مجازات اعدام را پایان دهیم. ما اکنون تحت فیض و رحمت خدا هستیم.»

ربکا آرمسترانگ، دوست دختر سابق سیگمون، در اولین مصاحبه خود در ۲۴ سال پس از قتل والدینش به روزنامه USA TODAY گفت که اقدامات سیگمون خانواده اش را از هم پاشیده است، اما او با اعدام سیگمون موافق نیست و می گوید مرگ باید در دستان خدا باشد.

در اینجا اطلاعات بیشتری در مورد اعدام سیگمون، روش نادر استفاده از جوخه تیرباران و آنچه خانواده قربانیان او می گویند عرضه میگردد.

چگونگی کارکرد روش اجرای جوخه آتش

به گفته شاهدان اعدام، سیگمون روی یک صندلی فلزی، با کیسه ای کشیده بر سر و صورتش، در گوشه اتاقی که جایگاه صندلی برقی ایالت بود، نشسته و مهار شده بود. تیم جوخه تیرباران در ۵ متری سیگمون پشت دیواری ایستاده بودند. دیوار دهانه ای برای سلاح ها دارد.

شاهدان گفتند که یک هدف سفید با یک دایره قرمز روی قلب زیگمون قرار داده شد و پس از آن وکیل سیگمون آخرین سخنان او را خواند، رییس زندان دستور اعدام را صادر نمود و تیم جوخه آتش شلیک کرد.ند جفری کالینز، خبرنگار آسوشیتدپرس، گفت که به نظر می رسید گلوله ها به سینه او روی قلبش اصابت کردند.

کالینز گفت: "واقعه آنی بود. وقتی تیراندازی شد، صدا بسیار بلند بود، بسیار ناخوشایند بود ... من فکر می کنم در آن لحظه همه افراد در اتاق تکان خوردند ... فقط یک نقطه بود که می توانستم اصابت گلوله ها را ببینم، بنابراین فکر کنم گلوله ها همه خوشه ای بودند.»

کالینز بعدا نوشت که سیگمون "به نظر می رسید که یک یا دو نفس دیگر با یک لکه قرمز روی قفسه سینه اش می کشد و مقادیر کمی بافت از زخم در طول آن نفس ها دیده می شد."

سیگمون جوخه تیرباران را به جای صندلی برقی یا تزریق کشنده انتخاب کرد و وکیل او به "مرگ تدریجی و بالقوه شکنجه آور" ناشی از داروی کشنده تزریقی مورد استفاده دولت و وحشیگری یک "صندلی برقی کهنه" اشاره کرد که فرد را زنده زنده می سوزاند و می پزد. «او جوخه تیرباران را انتخاب کرد زیرا می دانست که سه گلوله استخوان هایش را خرد می کند و قلبش را نابود می کند. اما این تنها انتخابی بود که او داشت.»

این ایالت از قانونی بودن تمام روش های اعدام خود در سوابق دادگاه دفاع کرده است، اما دفتر دادستان کل کارولینای جنوبی به درخواست های متعدد USA TODAY برای اظهار نظر بیشتر پاسخ نداده است.

تاریخ مدرن جوخه آتش در ایالات متحده چیست؟

پنج ایالت - کارولینای جنوبی، می سی سی پی، یوتا، اوکلاهما و آیداهو - جوخه های تیرباران را به عنوان یک روش اعدام قانونی تصویب کرده اند که آخرین آنها آیداهو در سال ۲۰۲۳ بود.

آخرین زندانی در ایالات متحده که قبل از جمعه ۷ مارس با جوخه تیرباران کشته شد، برمیگردد به سال ۲۰۱۰، زمانی که ایالت یوتا فردی به نام رونی لی گاردنر را به دلیل قتل در حین سرقت اعدام کرد. دو اعدام دیگر با جوخه آتش نیز در یوتا انجام شد: گری مارک گیلمور در سال ۱۹۷۷ و جان آلبرت تیلور در سال ۱۹۹۶.

در میان شاهدان اعدام گاردنر، خبرنگار آسوشیتدپرس بود که گفت پنج نفر کارکنان داوطلب زندان از فاصله ۲۵ فوتی با تفنگ های کالیبر ۳۰ به سمت محکوم شلیک کردند و هدفی را که روی سینه او نشسته بود، نشانه گرفتند. به گزارش آسوشیتدپرس، یکی از تفنگ ها حاوی پوکه خالی بود، بنابراین هیچ یک از داوطلبان نمی دانستند که آیا گلوله مرگبار را شلیک کرده اند یا خیر.

معترضان در آستانه اعدام سیگمون در روز جمعه در خارج از زندان ایالتی کارولینای جنوبی در کلمبیا تظاهرات کردند و پلاکاردهایی را حمل کردند که روی آنها نوشته شده بود: « زندگی همه ارزشمند است» و «برای جلوگیری از اعدام بوق بزنید».

جرالد کینگ، وکیل سیگمون، در بیانیه ای قبل از اعدام گفت که در اجرای این حکم، "هیچ عدالتی وجود ندارد."

او گفت: «همه چیز در مورد این قساوت وحشیانه و مورد تایید دولت - از انتخاب گرفته تا خود روش - بی رحمانه است. ما نباید فقط وحشت زده باشیم - باید خشمگین باشیم."

او استدلال کرده بود که سیگمون در زمان قتل به دلیل یک بیماری روانی تشخیص داده نشده که باعث بروز "دوره های غیر منطقی، عجولانه و تکان های عصبی " می شد، مردی بود «تحت عذاب»، چیزی که او سعی کرد آن را با مواد مخدر خیابانی درمان کند.
جرالد کینگ گفت: «بِرَد سیگمون، که در طی دوران کودکی خشونت آمیزِ خود با آسیب مغزی ارگانیک و غم و اندوه دست و پنجه نرم می کرد، تسلیم یک اختلال روانی شدید بود. هیئت منصفه ای که او را محکوم کرد، نمی دانست که سلامت روانی او چقدر به خطر افتاده بود، یا اینکه او احتمالا حتی برای محاکمه نیز فاقد صلاحیت روانی می باشد» پس از اعدام، جرالد کینگ اضافه کرد که در مدت ۲۳ سالی که سیگمون در بند اعدامی ها بود، هیچ خشونتی مرتکب نشد و "هر روز خود را وقف دعا و توبه میکرد."

کینگ گفت: "برد سیگمون ساعت ها روی کف سلولش زانو زد تا بتواند نامه هایی برای خانواده و دوستانی که سرچشمه عشق و حمایت او بوده اند، بنویسد." "عشق برد سیگمون به برادرانش (افرادی که در بند محکومان به اعدام هستند)، خانواده، دوستانش و مردان و زنانی که از او محافظت کرده اند غیرقابل انکار است. شرم آور است که کارولینای جنوبی الگویی را که بِرَد سیگمون در روزهای پایانی زندگی خود برای همه ما ایجاد کرده است، تجربه نکرده نباشد.

بِرَد سیگمون به چه چیزی محکوم شده بود؟

در ۲۷ آوریل ۲۰۰۱، سیگمون با نقشه ای که شب قبلش هنگام مصرف کوکائین و کراک طراحی کرده بود، در خانه دیوید و گلادیس لارک ظاهر شد: او به پلیس گفت که قصد داشت دست و پای آنها را ببندد و دوست دختر سابق خود را بدزد. در عوض، او این زوج را با چوب بیسبال تا حد مرگ زد . بر اساس گزارش دادگاه، سیگمون، دوست دختر سابقش آرمسترانگ را با ماشینش ربود، اما او (آرمسترانگ) از اتومبیل در حال حرکت بیرون پرید و توانست فرار کند، اگرچه سیگمون قبل از اینکه گلوله های اسلحه اش تمام شود، یک گلوله به پای او شلیک کرد.

به گزارش گرین ویل نیوز، سیگمون در محاکمه خود در سال ۲۰۰۲ به هیئت منصفه گفت که هیچ بهانه ای برای کاری که انجام داده ندارد و گفت اینکه آرمسترانگ دیگر عاشق من نبود، "مرا آتشی کرد". او به هیئت منصفه گفت: "من نسبت به او وسواس داشتم." "آیا من او را دوست داشتم؟ بیش از هر چیز دیگری در جهان."

او همچنان به هیئت منصفه گفت که مجازات اعدام احتمالا در پرونده او مناسب است و گفت: "من از کاری که انجام دادم متنفرم."

"آیا من لیاقت مردن را دارم؟ احتمالا. [اما] من نمی خواهم بمیرم ... من فقط می خواهم به خاطر خانواده ام زندگی کنم.»

سیگمون دومین زندانی بود که امسال در کارولینای جنوبی اعدام شد و ششمین زندانی در ایالات متحده بود.

فعالان علیه مجازات اعدام
«اعدام هرگز، هیچگاه و برای هیچکس»
اسفند ۱۴۰۳