آوازِ آزادی

برای آزادی وُ زندانیانِ ظلم وُ ظلمت

باید که آزادش کنید از قید وُ بندِ دینتان
آزارِ آزادی شده آذوقه وُ تزیینتان
آزادگان جانِ زمان زیباییِ روحِ جهان
از حُزن آن رنجور وُ زرد درد وُ مرض بالینتان
بازارِ مذهب مَسلکان ارکانِ قانون آوران
حرف وُ حدیثِ این وُ آن بی مایگی تحسینتان
پیشانی وُ داغِ دروغ سجاده آغشته به خون
تسبیح وُ ذکرِ زور وُ زر در کوزۀ زرّینتان
ذبحِ حقیقت شد حلال آوازِ آزادی محال
پشم وُ پلشتی پیشه تان پاینده این پشمینتان
آدم کُشی آیینتان قهر وُ وقاحت حیله تان
این مسلخ وُ سازِ ستم با ساحری تسکینتان
زهراب جاری چشمه شد خشکیده جنگل ریشه اش
تاراجِ جانِ مردمان آیینۀ تضمینتان
دزدی شرارت سَروَری مولایی وُ تن پروری
دار وُ رَسن زندانیان این قدرت وُ تأمینتان
رؤیای دین وُ عافیت تقوایِ قلابیِتان
با عاقبت غوغا کنید شد عافیت تبیینتان
سودایِ تسخیرِ جهان وهم وُ بلاهت جبهه تان
در جُبّه ها جُبن وُ دغا آخر دعا تخمینتان
جادو وُ جنبل منقلی با حقه وُ بافور وُ دود
خیلِ خیال وُ دود وُ دَم هر دم دهد تدخینتان
با این کمندِ کینه ها در سنگرِ فسق وُ فجور
آیین تان آدم کُشی دفتر زِ خون تدوینتان
اموالِ مردم بُرده اید نان از دهان دزدیده اید
سر تا به پاتان نکبت است نفرت شده تعیینتان
محراب وُ منبر درس وُ بحث پایین وُ بالایش عَبَث
در خواب وُ مرده روحتان پشم وُ شپش تکوینتان
فقر وُ فلاکت فخرتان کذب وُ کدورت کارتان
در قصر وُ ثروت غوطه ور غولِ دغل تلقینتان
قنداقِ فندق شد تفنگ زیرِ لحاف وُ لافِ جنگ
با آلتِ آیت تبار در حوزه شد تمرینتان
با حوری وُ حوضِ عسل غِلمان وُ قلیانِ قمر
سر در طویله برده اید زین کاه وُ جُو تسکینتان
شُربِ مُدام وُ نشئگی باریده شُرشُر بی نشان
اندر گمان گور وُ گُم اید دل خوشکُنَک آمینتان
سیخِ کباب وُ حال وُ حول تریاک وُ بَنگ اندر وفور
نشخوارِ خار وُ تلخی اش تعبیرِ آن شیرینتان
با جن وُ جنّت جفت وُ جور حوضِ عسل با جویِ شیر
رضوانِ بی زاد وُ ولد جویِ لجن آگینتان
با بیضۀ دین سرخوشید انوارِ عنبر در هوا
رقصِ کَمَر انبازتان انبارِ زر چندینتان
مالِ یتیمان خورده اید نوزاد وُ کودک کُشته اید
دم می زنید از فقرِ خود با رهبرِ مسکینتان
عمامه وُ رجم وُ قصاص تقدیس وُ سِرِّ سروران
اقیلمِ علم وُ بابِ آن قدِ دوتا تمکینتان
با قلوه سنگِ قائدان قلادۀ دین آوران
در سجده آمد شیخُنا بارِ بلا سنگینتان
بر سفره ها چون سائلی با سارقان هم کاروان
دزدیده نانِ هر دهان شد سفره ها رنگینتان
آوارگان بی خان وُ مان با زندگی در قعرِ گور
کِی غصۀ این مردمان دارد دمی غمگینتان
این رَهبَرَک کور وُ کر است مجذوبِ کذب است وُ ریا
ایمانتان انبارتان وآن دیدۀ کم بینتان
عفریتِ فرتوتِ فریب نام ات چو دشنام وُ شنیع
زَهر وُ زیان شد هستی ات پتیارگی آذینتان
با کله هایی چون کدو کِبر وُ کُدورت هکذا
گندیده شد اجسادتان بویِ عَفَن مُشکینتان
بوزینه آمد چون زعیم تقلیدِ ملایِ لعین
این نان وُ روغن قُوت تان این رونقِ ننگینتان
انگشترِ یاقوت تان لبادۀ دیبا به تن
در آتشِ خشمِ زمان آخر دهد تدفینتان
آخر شود آخور خراب وآن خوابتان کابوستان
برچیده بادا از زمین جرثومۀ چرکینتان…

سه شنبه 16 بهمن ماه 1403///4 فوریه 2025