برای جان باختگانِ آزادی:حمیدرضا روحی؛ مهرشاد شهیدی؛ محمدمهدی کرمی
بوسه به خاک می زند مادرِ پیرِ بیقرار
خاکِ غمینِ خسته جان می زند از زمانه زار
درد مرا عیان مکن رنجِ مرا تو ترجمان
خامُشم وُ چو آتشم نالۀ نی کِشَد هوار
مکث وُ سکوتِ بیشه ها گُرگُرِ گریه های ابر
به هر طرف که می رسی سوگِ نهانِ لاله زار
نم نمِ چشمِ شاعری سروِ سراسیمه وُ سار
شرحِ حکایتِ تَبَر شمعِ پریشانِ مزار
ددمنشان چه می کنند کاتبِ نکبت وُ نَکال1
آینه مسلخِ خیال کِلکِ شکسته برکنار
بال وُ پَرَت دشمنِ تو تاکِ تنت غربتِ تو
شِحنۀ تازیانه دار می شِکَنَد سبویِ یار
شادیِ بی شائبه ات لرزه بر اندام شب است
کور وُ کر وُ لال وُ لَعین نمی رِسَد به جویِبار
سپیده را که کُشته اند مِهر زِ خانه رانده اند
ذاتِ حضورِ روشنی گم شده ای غرقِ غبار
ذره به ذره جان دهد روحِ زمین وُ سبزه زار
گُلشنِ شادمانه را بُرده شبانه سویِ دار...
نیامدی عزیزِ دل منتظرم هنوز من
نظرنوازِ خوشِ خبر ماهِ رها طلایه دار!
در گروِ نگاهِ تو جانِ دل وُ صدای من
پَر بگشا به سوی من همچو به ناگهان بهار
شوقِ مُشوَشِ شبی قول وُ قرارِ عاشقی
دل پیِ یار می پَرَد در بُنِ بالِ یادگار
رقصِ غریبِ سایه ها بال وُ پَرِ پَرنَدگان
دودِ کبود وُ دام وُ خون نقشِ زمینِ زرنگار
قَسَم به جانِ آسمان به اشکِ روشنِ زمان
لحظه به لحظه می رسد موعدِ دیدنِ نگار
ختمِ سخن تو زنده ای ستاره ای وُ جاودان
کُشتۀ عشق وُ زندگی در رگِ گرمِ روزگار
آتشِ کُشته را نگر یادِ تو زنده می کند
شعله به شعله سرکِشَد تا که زِ هم دَرَد حصار
آن که ترا زِ من گرفت خانۀ ما خرابه شد
روزِ حساب می رِسَد روزِ رهاییِ دیار
سه شنبه ۲۵ دیماه ۱۴۰۳ - ۱۴ ژانویه ۲۰۲۵
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱-نَکال=شکنجۀ سخت؛آزار وُ اذیت وُ عذاب.
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
