زنان ایران حوا اغواگر عصر حجر نیستند

گردانندگان نظام جمهوری اسلامی (ج ا) برای رسیدن به «تشکیل تمدن بین المللی اسلامی»، تفکری که ساخته آرزو های بیمارگونه پاره ای از روحانیون اصول گرا و امت عرزشی است سالهای زیادی است که موجب خفقان و محدودیت شدید حقوق فردی و انسانی، کشتار، اعدام ،خودکشی جوانان، زندانی کردن زنان و مردان روشنفکر و دگر اندیش و ورشکستگی اخلاقی و اقتصادی کشور شده اند. این عناصرقشری با پیشرفت دنیای کنونی از جمله مسائل اجتماعی، فلسفی، علمی، اقتصادی، تاریخی و غیره تضاد کامل دارند و محدودیت زن در جامعه را وظیفه درجه اول خود قرار داده اند.

قانون عفاف و حجاب بالاخره در تاریخ ۲۸ مهرماه ۱۴۰۳از تصویب شورای نگهبان گذشت و برای «طی مراحل قانونی» به مجلس فرستاده شد و لابد گذراندن این قانون، بزرگترین دلواپسی نظام ج ا برای برپا کردن «تمدن بین المللی اسلامی» در قرن بیست و یکم را برطرف خواهد کرد!

چرا مسئله عفاف و حجاب دارای چنین اهمیتی برای نظام ج ا است ؟ بخصوص در زمانی که نظام ج ا در مرکز تنش های خاورمیانه جنگ زده قرار دارد و دارای اقتصاد ورشکسته ایست که توانایی ترمیم آن را ندارد و با توسل به دستگاه های امنیتی اش که خود متوحش از مقابله با دشمنان خارجی هستند دست به سرکوب ملت، جوانان و زنان ناراضی و بیکار کشور گشوده اند.

ورشکستگی سیاست خارجی ج ا از سالها پیش با تشکل گروه های فشار نیابتی در منطقه شروع شد و با طرفداری از حمله ۷ اکتبر حماس که منجر به کشت و کشتار وحشتناک دولت اسرائیل از فلسطینی ها و لبنانی ها و تخریب این دو کشور بتوسط حکومت نتانیاهو ادامه یافت. عاجز بودن سازمان های متعدد امنیتی ایران از پیشگیری قتل هنیه در مرکز تهران، مهمتر از همه حمله مستقیم دولت اسراییل به ایران که قدرت دفاعی نظام امکان جلوگیری و ایستادگی از آنرا نداشت و سبب کشتن حداقل چهار رزمنده ارتش ایران و زخمی شدن و شاید کشتن تعداد دیگری شد، بکلی روشن است. نظام ج ا برای سالها نشان داده است که امکان جلوگیری از نفوذ جاسوسان کشورهای روسیه و اسرائیل در سیستم امنیتی و دولتی خود نداشته و ندارد اما جالب این است که در این زمان حساس که هر کشور نیاز به هم کاری وهم دلی دارد، با تصویب لایحه «عفاف و حجاب » حداقل ۵۰٪ از جمعیت فعال کشور را در بند سنتهای عقب ماند خود گرفتار کرده او بقیه مردم را به وحشت انداخته است!!

این عمل نشان دهنده ورشکستگی هم جانبه نظام است ، نظام ج ا که از نظر علمی، صنعتی، تکنولوژی ،‌ادبیات، هنر و فلسفه دست آوردی ندارد که به مردم ناراضی خود تقدیم کند و قادر به حل مسایل و مشکلات زیادی که نتیجه بی کفایتی و دزدی حکام در دهه های اخیر است، با گذراندن این لایحه تبلیغاتی و بی ارزش اجتماعی و اخلاقی، میخواهد روحانیون و امت عرزشی را با خود هم جهت تر کند و با صرف میلیونها دلاری که در خزانه دولت موجود نیست وبا باج دادن به لشوش اصول گرای خود، نیروی ۵۰٪ از جمعیت فعال مملکت را با سرکوب و گذاشتن لچک در خانه ها زندانی کند.
نظام ج ا در این برهه حساس تاریخی احتیاج به روحانیون قشری و عرزشی دارد که با تبلیغات پیشا تاریخی خود اذهان عمومی را منحرف و مشغول دارند، نظام با سرکوب ضعیف ترین قشر جامعه (از نظر سیاسی و اقتصادی) یعنی زنان حیله خوبی برای ایجاد ارعاب و انحراف افکار عمومی انتخاب نموده است. البته این عمل تازگی ندارد، حکومتهای پیشین هم با استفاده از منبر و روحانیون عرزشی باعث نشت عناد ، توهین، تحقیر و عقب نگاهداشتن زن و جامعه شده بودند.

قبل از مشروطیت، زمانی که زمزمه تاسیس مدارس مدرن که در آن علوم فیزیک و شیمی و زبان خارجه آموخته شود، مورد عناد شدید روحانیون سنت گرا واقع شد واین مخالفت به حد اکثر خود رسید وقتی که مدارس دخترانه هم تاسیس شد. روحانیون بنیاد گرا تاسیس مدارس دخترانه را عامل سوق دادن زنان ایران به فاحشه گری و غیره معرفی میکردند، و این مدارس بطور مداوم مورد حمله روحانیون بنیاد گرا ( مشروعه خواهان) بود. شیخ فضل الله نوری از رهبران دار و دسته مشروعه خواهان، مخالف شدید کسب حقوق فردی و تحصیل جوانان بخصوص زنان در مدارس مدرن بود. وی بارها در گفتارها، رفتارها و نوشته های متعددش وهمچنین کتابهایش (تذاکره الغافل و ارشادالجاهل) به نشر این نظریات بنیاد گرایانه کوشیده و با تحریک عوامل فشار خود باعث تخریب ساختمان مدارس میشد واز توهین موسسین این مدارس و همچنین عناصر پیشرو مشروطه خواه کوتاهی نورزید.

نواب صفوی رهبر گروه بنیاد گرای فدائیان اسلام در ساری بعلت حمله به مدرسه دخترانه ساری دستگیر و زندانی شد و چندی بعد در مذاکره اش با دولت دکتر مصدق خواهان جدا شدن کامل محل کار کردن زنان و مردان و محدودیت شدید برای تولید موسیقی و چاپ کردن کتاب و روزنامه شد. مبسوط نظريات نواب صفوی در کتاب راهنمای حقیقت چاپ ۱۳۲۹ آمده است.

ایستادگی روحانیون قشری در مقابل تجدد، تحصیل علم در مدارس و دانشگاه ها و کسب حقوق متعدد زنان در زمان پهلوی ادامه یافت. خمینی با کتابش «کشف الاسرار» در سال ۱۳۲۳ بطور وضوح مخالفت خویش را با تمام وجوه دنیای مدرن و در واقع بر علیه تمام ادیان وتفکرات دیگر جهان اعلام کرد، او سپس با کتاب « حکومت اسلامی ) در اوایل سالهای ۱۳۵۰ و همچنین درنوشتار و صحبت های متعدد دیگرش نظرات پیشا مدرن خویش را به صورت وضوح اعلام و تاکید نمود.

یکی از مهمترین شعار خمینی از اوایل فعالیت سیاسی /اجتماعیش برگرداندن «حجاب و عفاف » برای زنان ایران بود. وی در نوشته ها و گفتار متعدد قبل از سفر به پاریس و سپس بعد از برگشت به ایران به این مسئله تکیه زیادی داشت ، او بطور آشکار رفتن دختران به مدرسه و همچنین کشف حجاب دوران رضا شاه را معادل برهنگی و بی عفتی می پنداشت و در تمام گفتارش به آن تکیه میکرد. یکی از مهمترین موضوع مخالفت خمینی با نظام پهلوی، برداشتن حجاب و ورود زنان به مدارس و محیط اجتماعی بود که او بارها ان دور را رواج فحشا اعلام کرده بود.

خمینی فقط در زمان کوتاهی که در پاریس بسر می برد، بقول خود با «خدعه » از آزادی زنان صحبت کرد، وی بعد از ورودش به ایران برخلاف اظهاراتش در پاریس، گو اینکه کشور ایران بعد از فروپاشی رژیم سلطنتی مشکلی نداشته و تنها مشکل دوران پهلوی بی حجابی زنان بود، با نطق ها و نصایح شدید الحن خود خواهان برگشتن حجاب برای زنان شد. البته منظور اصلی در برگرداندن لچک به سر زنان ایرانی، محدود کردن زنان در خانه و جدا کردن ۵۰٪ از جمعیت فعال کشور از محیط پویا و فعال اجتماعی بود. صحبتها و قانون های که بعدا وضع شد به درستی این نظریه را تایید می نماید.

دلایل علاقه شدید قشریون مذهبی به حجاب اسلامی متعدد است و من در این نوشته به یک دلیل تاریخی آن تکیه بیشتری میکنم چون پایه اساسی و اعتقادی عناصر قشری جامعه و روحانیون عرزشی وابسته به آنها است. البته به دلایل دیگر این عمل نظام هم خواهم پرداخت.

نظر گاه اسلام آنچه که در قران و از احادیث مذهب شیعه در باره زن آمده است شبیه نظریات ادیان دیگر ابراهیمی است که معتقدند «حوای اغواء گر و هوس ران» به کمک «شیطان»، « آدم با تقوا» را فریب داد و باعث بیرون رانده شدن آدم از بهشت شده است . این نظر بطور واضح در تورات قدیم بیان شده و مورد قبول مرجعیت مذاهب عیسوی و یهودی و اسلام هم قرار گرفته است.

در سوره احزاب ، آیه ۵۹ قران آمده است که حجاب ضروتی است که زنان میتوانند با بکار بردن آن موجب کم کردن وسوسه های شیطانی در محیط شده و «مردان» را اغواء نکنند، اگر زنان با حجاب ، خود را از تعرض و جسارت هوسرانان حفظ نمایند ، جامعه اصلاح خواهد شد. مشکل جامعه یا مردان در این آیه چیست ؟ این هوسرانان اغواء شده چه کسانی هستند ؟ آیا این اغواء شده گان همان« آدم» نیستند که با توطئه و هوسبازی حوا و کمک شیطان از بهشت برین رانده شده اند؟

خانم مینا آویج در مقاله اش « جایگاه زنان در منظر امام خمینی» در سایت امام خمینی، در سال ۱۳۹۶ می نویسد: امام بر این موضوع تاکید داشتند « اگر زنان جامعه در حفظ حقوق و صیانت از حریم حجاب و عفاف خود پشتیبانی کنند، از درون آن جامعه مردانی پاک پدید می آیند » . ایشان میگویند که خمینی معتقد بود که « زنان وسیله رشد و تعالی جامعه و ملتها هستند اگر...». او سپس ادامه میدهد « زنان میتوانند جامعه ای را به ابتذال و انحطاط سوق دهند اگر اصول حجاب و عفاف را رعایت نکنند». ایشان همچنین می گویند که امام معتقد است که رل عمده زنان در جامعه ، کسب دانش برای نگهداری خانواده، گمراه نکردن و هوس باز نکردن مردان است تا مردان بتوانند با درایت ذاتی خود به کار و تولید بپردازند و همچنین وی معتقد است که تربیت فرزندان خوب فقط به عهده زنان با حجاب است.

جالب این است که با وجود این همه تکیه به وظیفه زن در تربیت فرزند و خانه داری، حضانت یعنی سرپرستی یا نگهداری کودک بتوسط مادر بعد از جدا شدن از شوهر، دارای شرایط خاصی است. از نظر شریعت ج ا ، مادر برای نگهداری فرزندانش باید دارای سلامت بدنی و فکری باشد و همچنین نگهداری فرزند بتوسط مادر در صورت ازدواج مجدد زن دچار مشکلات دیگری میشود. بعد از برائت از تمام شرایط و مشکلات شرعی، فرزندان فقط تا سن بلوغ به مادر تعلق دارند و بعد از سن بلوغ حضانت فرزندان به پدر محول میشود. سن بلوغ برای دختر نه سالگی و برای پسر ۱۵ سالگی تعیین شده است. جالب اینجاست که چه کسی و چگونه تصمیم گرفته شد که دختر در سن ۹ سالگی اما پسر در سن ۱۵ سالگی بالغ است؟ آیا بلوغ جنسی (هورمونی) مورد نظر است؟ آیا شروع بلوغ جنسی مترادف با بلوغ عقلانی و تصمیم گیری های مهم در زندگی یکی است؟ با پیشرفت علوم ما میدانیم که پاسخ نه است؛ اما روحانیون عرزشی اهمیتی برای علم قایل نیستند. البته در باره اغواء گری زنان و چگونگی محدود کردن این موجود هوس باز نوشته های زیادی در احادیث روحانیون شیعه موجود است که در واقع بدون ارزش علمی و اجتماعی بوده و من این بخش از نوشته ام را با آوردن چند مثال بالا بسنده میکنم.

مسئله حجاب و عفاف زنان در ایران و حمله عرزشی ها به زنان از زمان تاسیس نظام ج ا یعنی از سال ۱۳۵۷ همراه، اما گاهی خیلی بیشتر از « مرگ بر امریکا » و «مرگ بر حکومت اشغالی» شروع شد و تا بحال هم بصورت وحشتناک ادامه دارد، با این تفاوت که نظام قدرت و جرات اعمال فشار مستمر به امریکا و اسرائیل را ندارد اما بدبختانه فشار ج ا به زنان بطور مداوم، مستقیم و غیر مستقیم ادامه داشته است.

اگر «منشور حقوق و مسئولیت های زنان» در نظام ج ا مصوب۵۴۶ در جلسه ۱۳۸۳/۶/۳۱ شورای عالی انقلاب فرهنگی را بدقت مطالعه و الفاظ و جملات دهن پر کن آن به کنار گذاشته شود، در واقع چکیده ایست از حرف های زمان ابراهیم ، خمینی ، نواب صفوی و غیره. این منشور با پنداشتن اینکه زن همان حوای هوس ران و اغواء گر است ، خواهان جدایی اجتماعی مرد یعنی «عناصر سازنده جامعه» از زنان (حوا اغواء کننده) هستند و فقط خواهان انجام وظیفه رسیدگی مسایل خانه و بچه داری را به زنان هستند. البته در این منشور از تحصیل علم این موجود اغواء گر هم صحبتی شد، آنها میگویند زنان در تحصیل علم باید، جهت خانه داری و بچه داری باشد و در ایفای این وظیفه هم باید تابع قانون و شریعت اسلامی باشند و از عفاف و حجاب اسلامی تخطی نکنند. در این نوشته صریحاً بیان شده است که از نظر حکمت الاهی زن و مرد دارای ویژگی های متفاوت هستند، لذا مردان که دارای قدرت آفرینندگی و کار سازی هستند باید به رل سازندگی خود مشغول شده و زنان باید در خانه و از نظر مردان هوس ران دور نگاهداشته شوند.

فقدان قوانین مدون و واضح در باره آزادی های فردی و زنان در ایران، بانوان ما را در معرض مشکلات فراوانی قرارداده است. ما سالهاست که شاهد ازدیاد «قتل ناموسی»، خود سوزی زنان، ازدیاد مردان چند زنه ، ازدیاد و تشویق زنان و مردان به صیغه شدن، ازدیاد تن فروشی زنان به علت اشکالات مادی و اجتماعی و مهمتر از آن بیکار کردن زنان و کاستن امکان اشتغال برای زنان حتی برای زنان تحصیل کرده هستیم .

دولت ج ا در طول این ۴ دهه بطور مستمر با بکار بردن ترفندهای متعدد از جمله، کاستن و محدود کردن امکانات اشتغال و پیشرفت شغلی در سطوح مختلف ، ایجاد محدودیت های فیزیکی در محل کارو حتی با بکاربردن روشهای توهین آمیز و تهدید به زنان شاغل در محیط کار، زنان را به خانه نشینی مجبور کرده است. مجبور نمودن زنان برای نشستن در ردیفهای عقب اتوبوسها و پوشاندن لباسهای تیره و گشاد ، گماردن زنان دست آموز برای پا ک کردن آرایش زنان قبل از دخول به ادارات دولتی و تاسیس گروهای اسید پاش به صورت زنان جوان و زیبا و مسموم کردن هوای مدارس دخترانه، فقط چند مشکل از مسایل متعدد زنان ایران است.

از شگردهای سیستماتیک و خطرناک نظام و امت عرزشی با هدف محدودیت بیشتر زنان ایجاد گشت ارشاد بود. این تشکیلات با صرف میلیونها دلار از بودجه مملکت سازمان دهی شده و در چند سال اخیر باعث کشتار، ضرب و شتم، توهین و زندانی کردن تعداد زیادی از زنان و نوجوانان ما شده است.

عوامل ج ا به علت عدم درک پیشرفت علم و تمدن در دنیا قرن بیست و یکم و برای خوشحال کردن روحانیون عقب مانده و دسترسی به «تمدن اسلامی» و شاید سرعت بخشیدن به ظهور امام برای عناصر قشری، اما مهمتر از همه به علت مشکلات اقتصادی، عدم کار آفرینی و عقب ماندگی علمی و تکنولوژی و بکار بردن «سیاستهای دانشگاه امام جعفر صادق» دچار مشکلات سیاسی و اقتصادی متعددی شده که منجربه بیکاری و نا امیدی جوانان کشور شده است. چاره اندیشان عرزشی و عقب افتاده نظام با توسل به «حجاب و عفاف» و اعمال زور و ایجاد رعب در جامعه، زنان را از محیط های اجتماعی، دانشگاهی و شغلی، روانه خانه نمودند، در حالیکه این عمل نظام موجب رضایت خاطر روحانیون بنیاد گرا و قشر سنتی شده اما مهمتر از آن موجب خشم مردم قرار گرفت.

به کار گرفتن گشت ارشاد، طرح نور ، طرح طوبی، کلینیک ترک حجاب و گذراندن «قانون حجاب و عفاف» فقط چند طرفه از حیله های نظام برای ایجاد محدودیت بیشتر برای جامعه زنان است. نظام در طرح طوبی که مکمل طرح نور است به کمک عناصر عرزشی طرح محدود کردن حقوق زنان را به سطح پیچیده تری میبرد، این طرح بعنوان طرح مرجع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال ۱۴۰۲ تصویب شد و از سوی وزارت ارشاد به تمام ادارات فرهنگ و ارشاد استانها ابلاغ گردی و در ابتدای سال ۱۴۰۳ وارد مرحله اجرا در آمده است. این طرح که در ابتدا از استان خراسان رضوی شروع شده بود در حال حاضر به تعداد دیگری از استان های کشور در حال اجرا است. مفاد این طرح ، بقول گردانندگانش، طبق گفته های قران، احادیث اهل بیت ومعارف دینی در حوزه «عفاف و حجاب» تهیه شده است، آنها میگویند که مطالبی هم از تاریخ و ادبیات کشور را به آن اضافه نموده اند. مطالب تهیه شده درکلاسهای حضوری یا مجازی به کادرها آموخته میشود. آموزش دیدگان این کلاسها به جمع مجریان طرح نور و در زمره آمران به معروف در خواهند آمد . این تشکیلات برای انجام طرح طوبی قرار است از وزارتخانه های کشوراز جمله وزارت کشور، فرهنگ، ارشاد، صنایع و معادن و موسساتی مثل سازمانهای امنیتی، بسیج ، سپاه و حتی ارتش کمک بگیرد . موسس این نهاد میگوید در اصل ما کار جهادی میکنیم. هدف طرح طوبی انتشار عفاف و حجاب برای زن ایران است! انگار ما زنان ایران در طول تاریخ طولانی ایران بی عفت بودیم حالا این آقایان و خانمها از آسمانهای حجاز هزاران سال قبل پرکشیده وبه ما نجابت یاد میدهند. بودجه این چنین سازمان بزرگ از کجا می آید؟

متاسفانه این موجودات هنوز در جامعه بدوی و صحرا گرد ۱۴ قرن گذشته حجاز زندگی میکنند و تعقل آنها فقط در محدوده احتیاجات اولیه حیوانی است. آنها درک این را ندارند که زنان ما به حقوق شهروندی خود اشنایی زیادی دارند و «حوای اغواء گر» زمان ابراهیم نیستند. مردان ما هم قدرت و درک کرامات انسانی قرن بیست و یکم را دارند و «آدم» هوسران نیستند که تمام وقتشان صرف هوسرانی شان شود.

آنها نمی توانند ببینند سالهاست که گروه ها و جمعیت های ناراضی و آزادیخواه، از اقشار مختلف کشور از جمله کارگران، بازنشسته گان، معلمین، دانشجویان، کادر بهداشتی، پرستاران و جوانان و زنان بطور متشکل و منظم برای احقاق حقوق مدنی خود برخواسته اند. جنبش اعتراضی زنان ما با سابقه مبارزاتی طولانی مدتش در زمان جنبش زن، زندگی، آزادی درشهریور ۱۴۰۱ با عکس العمل فوق العاده وحشیانه نظام ج ا روبرو شد . این مبارزه با وجود دستگیری های زیاد، کشته شدن، کورشدن ها و اعدامهای متعدد ازبین نرفته بلکه تبدیل به یک جنبش آرام و مستمر زنان و مردان ایرانی بر علیه خفقان نظام شده است. در این جنبش مردان جوان دوش به دوش زنان در خیابانهای ایران ظاهر شده و بر علیه خفقان تظاهرات کردند و در مقابل ضرب و شتم و کشت و کشتار نظام ایستادگی نمودند . این یک جنبش خودجوش و دموکراتیک پرسابقه ای بود که از بطن جامعه شروع شد. در این جنبش دولت با استفاده از تمام قوای پلیس شهری، لشوش خیابانی خود از دست زدن به هیچ کاری کوتاهی نکرد و نمیکند اما دختران همچنان در مقابل حجاب اجباری درخیابانها مقاومت میکنند. این جنبش با حمایت فامیلها، که خود از معلمین ، پرستاران، کارگران و بازنشستگان ناراضی ما هستند حمایت می شوند. در این جنبش مردم به جوانان مجروح که از دست پلیس های ضد امنیتی نظام میگریختند پناه و درمان میدادند و تعداد مردان زندانی و کشته شدگان این بخش از جنبش بیشتر از زنان بود.

حمایت مردم از جنبش آزادی خواهانه زنان را میشود از مقایسه آمارنطر سنجی محرمانه نظام در پائیز سال ۱۴۰۲ با آمار سال ۱۳۹۴ که در بی بی س فارسی در اول اسفند ۱۴۰۲ منتشر شد به خوبی مشاهده نمود . دفتر طرح های ملی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با همکاری مرکز رصد اجتماعی وزارت کشور در سال۱۴۰۲ نظر سنجی محرمانه ای ( چهارمین پیمایش ملی) در باره «ارزش و نگرش های ایرانیان» انجام داده است ، مقایسه امار سال ۱۴۰۲ با آمار شبیه ان که در سال ۱۳۹۴ نشان میدهد که مردم بیشتری مخالف دخالت عوامل دولت و مردم در حجاب زنان هستند.

استفاده حداکثری نظام از عوامل سرکوب کننده اش برای حفظ خود و حمایت از «آدم های» چشم چران و بی اراده هوادار عرزشی و ارعاب ومنحرف کردن توجه مردم ازمشکلات متعدد ، دست به سرکوب «حوا های» جامعه که نه هوس باز بودند و نه اغواء کننده بلکه فقط خواهان آزادی وحقوق انسانی و شهروندی خویش بودند، از عوامل ضد انسانی خود استفاده کرد . اما در این جنبش «آدم هایی» که منطقی و عاقل بودند و از مرحله حیوانی پیشا تاریخی روحانیون اصولگرا و مسلمین عرزشی نظام بطور کامل بریده بودند، ازحمایت ازحقوق زنان و شهروندی چیزی کم نگذاشتند. این جنبش حاصل خفقان صدها سال حکومتهای دیکتاتوری ما بود ، این جنبش از پشتیبانی پدران و مادران کشور ما برخوردار است. این پدران و مادران همان کارگران ، کارمندان، بازنشستگان و معلمین حق طلب ما هستند که خود سالهاست بطور متشکل برای گرفتن حقوق و مزایا ی خود با ج ا در ستیز هستند.