دو استدلال مرگبار


تعداد افراد محکوم به مرگ از نظر رژیم اسرائیل در غزه و لبنان چند نفر است؟ و برای کشتن هر یک از آن‌ها باید چند نفر غیر نظامی، از جمله کودکان کشته شوند تا جنگ به پایان برسد.

طبق آمارهای وزارت بهداشت غزه، تاکنون حدود ۴۳هزار نفر با هویت های شناسایی شده در این باریکه کشته شده اند که بیش از ۱۷هزار نفر آنها که قریب۴۰ درصد کل قربانیان را شامل می شود زنان وکودکان بوده اند. تاکید بر" هویت های شناسایی شده" از این جهت مهم است که گمان می‌رود تعداد قابل توجهی جنازه هنوز زیر آوارها هستند که در ارقام فوق لحاظ نشده اند.

همچنین طبق برآوردها بیش از دو میلیون نفر نیز آواره بوده و زیر فشار تهدیدهای اسرائیل به  طور مرتب در حال حرکت از منطقه ای به منطقه دیگر هستند و در تنگنای شدید کمبود مواد غذایی و خدمات پزشکی و نیازهای اولیه زیستی  قرار دارند.

در لبنان هم بمبارانها به جنوب محدود نشده و به مرکز شهر بیروت هم کشیده شده و آمارها حکایت از کشته شدن بیش از پانصد  نفر و آوارگی بیش یک میلیون نفر دارند.
اسرائیل مدعی است حمله هایش هدفمند و برای کشتن تروریست‌ها است. و اگر برای تحقق چنین هدفی غیر نظامیان هم کشته شوند امری پذیرفتنی و اجتناب ناپذیر است .

این استراتژی یادآور یکی از شگردهای فاشیسم هيتلری است. در آن دوران، هر زمان که نیروهای مقاومت یعنی "پارتیزانها" ضرباتی به ارتش فاشیستها می‌زدند، آنها به کوچه و خیابانهای شهرها میریختند و تعدادی رهگذر را دستگیر میکردند
و سپس بیانیه ای صادر می‌کردند که اگر افراد وابسته به نیروی مقاومت، خود را معرفی نکنند و یا کسانی محل اختفایشان را نشان ندهند، آنها افراد غیرنظامی را خواهند کشت. با این تفاوت که برتری آنها نسبت به اسرائیل این است که آنها در مقابل هر حمله‌ای که به آن‌ها می‌شد، به همین سادگی، غیرنظامیان را می کشتند و هیچگاه هم مشاهده نشده کودکی در بین اعدام شدگان باشد .*

البته این روش انتقام از مردم، در دوران استعمار هم رایج بوده  که نمایشنامه "مونتسرا" اثر درخشان "امانوئل روبلس" وقایع مشابهی را در دوران اشعال ونزوئلا توسط اسپانیا در اواخر قرن گذشته به تصویر کشیده است.

آنچه که استعمارگران جنایت کار و فاشیسم هيتلری و رژیم جنایتکار اسرائیل را در  یک مجموعه قرار می دهد، ناتوانی آنها در مقابل مباررات تاریخی توده های حق طلب و توسل به انتقام کور از مردم  برای جبران این ناتوانی است.

استدلال اسرائیل برای کشتن مردم، تحت عنوان  تعقیب تروریست ها از آن جهت مضحک و غیر قابل قبول است که با تکیه برآن  می توان در هر جا و تا هر زمان به جنایت ها  ادامه داد. به راستی اسرائیل که بر هدفمند بودن بمبباران هایش تاکید دارد تا کنون نام چند نفر تروریست از ۴۳ هزار کشته غزه را اعلام کرده است. اسرائیل به گواهی بالاترین مراجع حقوق بشری دنیا بیمارستانها، مدارس، سکونتگاه‌ها و حتی سازمانهای شناخته شده خدماتی، رسانه‌ها و روزنامه نگاران را هدف حمله های ویرانگر خود قرار می دهد و ضمن قتل‌عام تعداد کثیری غیرنظامی، بدون ارائه هر گونه شواهد و سند، ادعا می کند عددی از تروریست ها را نیز کشته است. و از این طریق راه را برای تداوم نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت برای همیشه  باز می‌گذارد. این جنگ با این مشخصه که عامدانه خواسته‌اند، نتوان‌ پایانی برای آن متصور بود، بیگمان، همان‌طور که تورات بشارت انرا داده است، یک جنگ آخرالزمانی است. 

در این ميان جهان غرب و بالاخص آمریکا که شرایط را در راستای  تغییر نهایی و دائمی تناسب قوا به نفع خود و سرسپردگانشان در منطقه خاورمیانه ارزیابی کرده‌اند، با توسل به فریبکاری و خیانت به واژه‌ها، از "دفاع مشروع" سخن می‌گویند که اساسا این حق متعلق به سرزمین‌های اشغال شده است و هیچ ارتباطی با اشغالگران ندارد. آن‌ها به حمایت همه جانبه خود از رژیم کودک‌کش ادامه می دهند تا از رهگذر دو ترفند جنگ‌افروزانه و عوامفریبانه (حمله‌های هدفمند و دفاع مشروع) جان‌ها گرفته شود، مأواها به ویرانی برود، داغداران پیش‌تر از پیش شوند و نفرت گسترده‌تر شود. به یقین این حوادث هیچگاه از حافظه تاریخ‌ پاک نخواهند شد.

همان‌طور که استعمار به زباله‌دانی تاریخ رفت. هیتلر باتمام قدرتش تسلیم اراده عدالت شد ، نظام حاکم بر اسرائیل و اربابان او هم در مقابل مبارزات  مردم حق طلبانه به زانو در خواهند آمد.

رشید مشیری
________________________


۱۴۰۳/۷/۱۹
*این بیان به این معنی نیست که فاشیست ها در جاهایی دیگر مرتکب چنین جنایت هایی(کشتن کودکان) نشده اند.