تا جمهوری اسلامی باقی است،
خطر رودرروئی نظامی هم باقی خواهد ماند!

از حماقت سیاستگذاران حکومت ایران هرچه بگوئیم کم گفته ایم، که به کمک نیروهای نیابتی اشان دست در سوراخ زنبور کردند، آن هم در زمانی که تنهاجنگ می‌توانست دولت نتانیاهو را در قدرت نگه دارد.

واما دو کلمه هم خطاب به رجزخوانی‌های متکبرانه بنیامین نتانیاهو بگوئیم: آقا، در پهنای آسمانی باز و بدون رقیب، اصلا هنری نیست که به شکار کسانی می روی که از پیش معلوم است دستشان به طورکامل برای هراقدامی بسته‌است.

درحالی‌که برای خنثی کردن چند موشک پرتاب شده ازایران، ده کشور، ابزار ردیابی و ‌سقوط آن‌را قبل از رسیدن به خاک اسرائیل به کارگرفتند، شاهدیم که هواپیماهای شما بی‌اعتنا به قوانین بین‌المللی به حریم هوائی هر کشوری در خاورمیانه که مایل باشند، تجاوز می کنند و کمترین واکنشی هم از هیچ سو نمی‌بینند.

کمتر هارت و پورت بکنید که «هرنقطه ایران و خاورمیانه در تیررس ماست».

اگر تروریست‌های حماس، به تحریک خامنه‌ای و داردسته‌اش به اسرائیل حمله نمی‌کردند، معلوم نبود که دولت شما، جناب نتانیاهو، توسط رقبای سیاسی‌اتان و مردم اسرائیل تا یک ماه دیگر سقوط نمی کرد و پرونده‌ی فساد شما از سر گرفته نمی‌شد.

آقای ژوپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به زبانی عاجزانه می‌گوید «کسی جلودار نتانیاهو نیست». این‌را چه کسی جز رهبران نادان جمهوری اسلامی نمی‌دانستند و نمی‌دانند.

همگان می‌دانند دفاع از کشور اسرائیل جزئی جدائی ناپذیر از سیاست غرب و شرق است.
در اسرائیل تغییری اگر قرار باشد صورت بگیرد، تنها از مسیر تقویت نیروهای صلح دوست یا کمتر جنگ طلب این کشور می‌تواند ممکن شود و این فقط از مسیر مبارزات سیاسی و دیپلماتیک می‌گذرد و نه درگیری نظامی و یا حملات ایذائی از این دست که هر بار شاهدیم، هم‌چون پرتاب چند راکت از لبنان و غزه و یا انفجاربمبی در میان مردم عادی. به تجربه ثابت شده است که هربار چنین «عملیاتی»صورت گرفته است، به‌دنبالش کشتار بیشتر بوده‌است و شعله گرفتن مجدد جنگ و تصرف بخش‌هائی دیگر از مناطق فلسطینی و یا خاک کشور همسایه.

این آن چیزی‌ست که هرگز از ذهن کودن امامان جمعه ایران نمی‌گذرد که احمقانه، هر بار بر بالای منابرشان وعده می دهند که تا دوماه دیگر در« قدس شریف نماز می خوانیم».

با همه این توصیفات تا جائی‌که به کشورما مربوط می‌شود باید گفت تا جمهوری اسلامی، با سیاست‌های تنش‌آمیز و دخالتگرانه‌اش در خاورمیانه است، به سهم خودش دست از بحران‌سازی و دخالت در امور اسرائیل برنخواهدداشت و برای ما مردم ایران هم همواره خطر رودرروئی نظامی مستقیم باقی خواهد ماند.

آیا می توان دوست مردم بود و به استقبال یک چنین تقابل نظامی رفت که ابعاد کشتار جمعی آن امروز در غزه و لبنان جلو چشم ماست؟

می‌ماند تلاش برای پایان دادن به حاکمیت جمهوری اسلامی در ایران که تنها به همت خود مردم ایران می‌تواند انجام پذیرشود، هم‌چنان که تغییر در رفتارغیرانسانی دولت نتانیاهو و احزاب افراطی متحدش در غزه و سایر سرزمین‌های فلسطینی که وظیفه ای‌است بر دوش آن‌دسته از مردم اسرائیل که مخالف جنگ هستند و خواهان صلح و آرامش در کشور خود و رفع تنش با همسایگانشان.

مردم ایران حق دارند خوشحال از شکست سیاستِ ایران برباددهی باشند که جمهوری اسلامی ۴۵ سال است درپیش گرفته است و میلیاردها دلار و هزاران کشته صرف آن کرده‌است،ا ما انسانیت و درک مسئولیت ایجاب می کند برای کسانی‌که بی هیچ پروائی مرتکب قتل عام جمعی می شوند، کف نزنیم.

مطمئن باشیم روزی «سوراخ موش» برای سرمداران حکومت گران خواهد شد. چنان‌که دو سال پیش خریدارانش را تا آستانه‌ی آن فرستادیم اما وقتی لذت‌بخش خواهد بود که به همت خودمان به واقعیت بپیوندد و فردایش وارث یک سرزمین سوخته نباشیم.

۳۰ سپتامبر۲۰۲۴