جسدِ ديروز
آوارِ امروز
کثافتِ شب
وغ وغِ نوزادِ صبح
آن باد را چگونه ببندم ؟
اين موج را چگونه بخوابانم ؟
چه درس‌هايی را
که به چشمان‌ام
تلقين نکرده‌ام . . .
هنوز
چقدر چقدر چقدر کار دارم !
نظرات خوانندگان:
بهنام 2009-10-27 11:40:46
|
تصویر شاعردر لحظه ای که گره عاطفی و احساسی با اندیشه توامان می شود بسیار پویا ومتفکرانه است .شعریت شعر را می توان در همین شعر کوتاه دید و لذت برد.
درود بر پگاه. |
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
