نسل جدید و نسل قدیم در جامعە شناسی سیاسی احزاب!

در جامعە شناسی احزاب سیاسی همیشە با دو فرهنگ متضاد همدیگر روبرو میشویم!؟

١- نسلی کە پایەها و بنیادهای خود را بر اساس الهیات سیاسی پایەریزی می‌کند و کوشش می‌کند خود را تقدس بشمارد، مجموعەایی از انسان‌ها ها را بە طرق مختلف مرید، حلقە بە گوش، رعیت و دراویش و خود می‌کند و هر آن‌چە را ارباب شیخ و واعظان خود می‌گویند تکرار می‌کنند، طوطی‌وار جملە و کلماتی را کە بە آن‌ها دیکتە شدە‌است، تکرار می‌کند. غیر از این کە باشد گناە کبیرە است. در این فرهنگ شخص کە خولیای کرسی و مقام موروثی است خود را ناجی رهایی می‌داند و همە باید از او تبعیت کند. از دیدگاە این شخص: " جامعە همانی است کە او می‌گوید، آزادی همانی است کە او می‌گوید، حزب همانی است کە او می‌گوید، فرد و حق و حقوق همانی است است کە او می‌گوید، ملت و کشور همانی است کە او می‌گوید و..." و بدین ترتیب خودش را مقدس می‌داند و باید دراویش و رعیت‌ها و.. هم او را مقدس بدانند..

در این فرهنگ دراویش و مریدان شخص بە غیرە متمدانه‌ترین شیوە برخورد، حتی حذف فیزیکی در قبال طرف خود و جامعە متوسل می‌شوند تا طرف مقابل را وادار بە عقب نشینی کنند.

٢- در مقابل آن نسلی وجود دارد کە خود را نسلی تازە می‌داند و بنیاد های خود را بر اساس شانس برا بر و مشترک برای همەگان پایە‌ریزی می‌کند.

این نسل متکی بە جامعە بشری و مدرنیسم در خدمت کل جامعە بشری است و بنیادهای خود را هم‌چون شاە و شیخ و خان بر اساس تقدس‌گرایی و خودکامگی تعریف نمی‌کند، این نسل خود را متکی بە آگاهی در جامعە بشری و پیشرفت می‌داند کە درآن سرنوشت انسان را خود انسان تعین کردن می‌داند کە همە بە طور یکسان برابرند و با تقدس گرایی و مورثی بودن قدرت و پرورش شاە و شیخ... برای کدخدایی سر سازگاری ندارد و جامعە و ساکنان آن را بە سوی یک زندگی مدرن و پیشرفتە سوق می‌دهد کە همە در آن از حق برابر و مشترک برخوردارند و لایەها و قدرت‌های موروثی را از خود می‌زداید تا انسان از حق انسانی خود بدون هیچ‌گونە ترس و واهمه‌ای برخوردار باشد...

این نسل جدید موروثی بدون قدرت در هر عرصەای موجب عقب گرد جامعە و افراطی‌گری و ارتجاعی می‌شود.