برای سالهایی که در بی قراری پیر شدند!
ما پیمان بسته بودیم:
در بی قراری هایمان قرار بگیریم
زمان تاب نیاورد و رسوا شد!
در چرخش زمان بسوی ما
شوخی ما را از هم جدا کرد
و باز نخواستیم باور کنیم
چیزی کم یا کوتاهی شده باشد
خود را گول زدیم و زیر چتری رفتیم
که امنیتی برایمان نداشت
در زیر فراموشی های افیونی
حافظه مان ترک برداشت و بازنده شدیم!
دنیای دیروزمان، پر از امید و قرار بود
گاه قارچهای بی قرای بود، ما خود را گم کردیم
زمانی بخود آمدیم که روزها ساز خود می زدند
و ما در دنیای ناراستی ها گردش کردیم
روزهای بی قراری مان به درازا کشید!
خنده و شادی رخت بربست
ما با خودمان بی قرار شدیم
ما در یک لحظه از خود تهی شدیم
ما به خودمان باختیم در ندانم کاری هایمان!
و سالهاست نه قراری است و نه بی قراری
در برزخی از نیستی غوطه وریم!
امیر کراب 9مای 2024
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
