دانشگاه همواره در تمام عرصه های اجتماعی صحنه حضور نسل جوان برای آموزش در تمام زمینه های آکادمیک و اجتماعی بوده است. جنبش دانشجوئی در کشورهایی که رنگ و بوئی از آزادی های فردی، اجتماعی و سیاسی ندارند، همواره مهم ترین صحنه برآمد های اجتماعی و فریاد علیه نابرابری های سیاسی و اجتماعی بوده و هست. در کشورمان ایران جنبش دانشجوئي همواره در صف نخست در اعتراض علیه نابرابری سیاسی و عدالت طلب بوده است. شانزدهم آذر ۱۳۳۲که هر ساله توسط دانشجویان در ایران زنده نگاه داشته شده سمبل مبارزات دانشجویی در ایران است که بدنبال آن اعتراضات ،متعدد در اعتراض به افزایش قیمت اتوبوس در سال ۱۳۴۸، اعتراضات دانشجویان دهه پنجاه، و صحنه دانشگاه به عنوان یکی از مراکز مبارزاتی در انقلاب بهمن، اعتراضات دانشجوئی در دهه ۷۰، و در جنبش سبز و در آخرین برآمد سراسری در جنبش زن، زندگی، آزادی شاهد حضور این قشر اجتماعی در صف مقدم اعتراض علیه دیکتاتوری و استبداد حاکم، هزینه های زیادی را متحمل شده است.
در عرصه جهانی نیز ما شاهد برآمدهای اعتراضی دانشجویان چه در جریان جنگ سرد مبارزه برای صلح و خلع سلاح هسته ای و مسابقه تسلیحاتی، دانشجویان در کشورهای اروپائی و امریکا سهم مهمی داشته اند. در طول جنگ امریکا علیه ویتنام و قتل و بمباران ویتنام توسط ارتش آمریکا، دانشگاه و دانشجویان یکی از مهم ترین نیروهای اجتماعی علیه جنگ و مبارزه برای صلح و دوستی بوده اند. مهم ترین واقعه ای که در تاریخ مبارزاتی دانشجویان در امریکا، حمله جنایتکارانه گارد ملی در دانشگاه ایالتی کنتاکی و قتل چهار دانشجوی ضد جنگ علیه جنگ ویتنام بود. این لکه ننگ همچنان برچهره کشوری که خود را مهد آزادی بیان و مدافع حقوق بشر می‌داند و به همه جهان درس و مشق حقوق بشر و آزادی بیان و فردی را بعنوان «کانون دموکراسی و آزادی» میدهد، بر پیشانی دارد.
در آمریکا دانشگاه ها همواره صحنه دادخواهی و آزادی بیان بوده و صحن دانشگاه جایگاهی برای نیروهای پلیس و امنیتی و ضد شورش نداشته و نیست. و این با اصل آزادی بیان فارغ از مضمون غلط و درستی نظرات همواره تنوع نظرات با تامل و دفاع از صحن دانشگاه بعنوان زمینی برای حفظ و مصون بودنش از حضور نیروهای امنیتی، مورد احترام قرار داشته است.
حمله پلیس نیویورک به صحن دانشگاه کلمبیا در نیویورک و دانشگاه شهر نیویورک و دانشگاه نیویورک، ، و چند دانشگاه و مرکز آموزش عالی دیگر در نیویورک، سرکوب خونین دانشجویان در دانشگاه ایالتی کالیفرنیا در لس آنجلس، اورگان تگزاس، بوستون، کلرادو، و بسیاری دیگر از مراکز عالی، نوید آور چشم انداز بسیار تاریخ و تلخی است برای کشوری که خود را«کانون آزادی» جهان می نامد. حمله نیروهای پلیس به دانشجویان یاد آور همان سیاقی است که ما در طی ۴۵ سال گذشته درایران و طی دوران پهلوئی دوم شاهد آن در ایران بودیم. همان رویکردی که در تمام کشورهای استبدادی در جهان شاهدش هستیم، همانی که در میدان تیامن با تانک به دانشجویان حمله کرد، همانی که در شیلی دوران پینوشه به قتل و ناپدید شدن هزاران دانشجو ختم شد و حاصلش دوران ۱۷ ساله خفقان و کشتار و شکنجه بود.
پرسش این است، واقعا تفاوت دولت آمریکا در سرکوب فرهیخته ترین نیروهای آینده ساز این کشور با حکومت مطلقه واستبدادی ولایت فقیه در ایران در برخورد به جنبش دانشجوئی و این نیروی فعال اجتماعی در چیست؟
ننگ سرکوب آزادی فردی و بیان که اولین عنوان قانون اساسی آمریکا است، با حمله گارد ضد شورش پلیس و عوامل نفرت آمیز آپارتاید تحت عنوان طرفداران حکومت نژادپرست بنیامین نتانیاهو علیه دانشجویان آزاد در آمریکا همواره در تاریخ امریکا به عنوان لکه سیاهی بر تارک دولت ایالت متحده آمریکا خواهد بود و در صفحه تاریخ تا ابد ثبت میشود.
فرید اشکان
۲ ماه مه ۲۰۲۴
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
