بعد از انتشار مقاله ای با عنوان« فلسفه تاریخ از منظر هابیل و نه قابیل» روی همین سایت، و به همین قلم، دوستانی ضمن صحبت ابراز تاسف می کردند که جهان علیرغم تمام پیشرفت های علمی و تکنولوژیک و تغییرات عظیم در نحوه زیست یا لایف استایل، مبتلا به خشونت و سبعیت است. به این دوستان توضیح دادم که هر برداشت و داستانی از تاریخ و سیاست دوباره چرخ گرفته و در کانالهای ذهن انسانها به حرکت در می آید باید به برداشت های تازه بیندیشیم بدون هراس از زخم دندان نقد ها . در عین گفتم جای ناامیدی نیست و همیشه و هر روز هابیل های سخاوتمند، بخشنده و به دور از میل به نبرد با برادر همنوع وجود داشته و وجود هم خواهد داشت. در اینجا نمونه ای می آورم که نشان میدهد در بین هر قوم و ملیتی، در هر دوره ای، و در هر شرایط سختی این هابیل ها وجود داشته و ضامن محافظت از حیات بالنده بر زمین خواهند بود.
«کالج تپه سیاه» در شمال کالیفرنیا در سال ۱۹۳۳ تاسیس شد، به نیَت تربیت دانشجویانی در زمینه های هنری که بتوانند آزاد از بوروکراسی و روابط اتوریته استاد بر دانشجو بعنوان شهروندانی اخلاقمند که بجای اولویت دادن به فردیت خود منافع دیگران و محیط را مدَ نظر قرار میدهند، به خلاقیت فکری هنری بپردازند. یعنی در دو کلام خارج از روابط بافته شده توسط قدرت مسلط مرکزی اساتید و شاگردان در یک محل زندگی می کردند برای تهیه غذا و تعمیرات ساختمان و زراعت محوطه سبز کالج با هم همکاری می کردند. این کالج برای اولین بار در آمریکا یک دانشجوی دختر سیاه پوست را در میان دانشحویانی سفید پوست، پذیرفت.
طبعا چنین محیطی و احساس خطر نسبت به اثرات آن از چشم حکومت دور نماند و کالج توسط اف بی آی بازدید شد. درست در سالهای بحران جنگ ویتنام و جنگ کره این کالج ظاهراْ بعلت بدهی ها و پیدا نکردن تامین کننده مالی تعطیل شد. یعنی در سال ۱۹۵۷. البته توانست در این مدت بیش از ۱۲۰۰ دانشجو تربیت کند که عده بسیاری در زمینه های اندیشه و هنر کار های به حا ماندنی به یادگار گذاشتند. در مورد این کالج می توان از طریق اینترنت تحقیق بیشتری کرد. هدف من معرفی جزئیات کار این کالج نبوده بلکه همانطور که در ابتدا گفتم خواستم این مورد را طرح کنم که همیشه در همه جوامع افرادی هر چند قلیل ولی به هر حال وجود دارند که خلاف جریانی که می خواهد بشر را بیچاره و ذلیل کرده و آزادی اندیشه و آسایش روح و حس احترام او را نسبت به خودش و توانهایش بگیرد، شنا کرده اند و این جریان تا جهان هست ادامه خواهد داشت.
در پایان از مدرسه ی «باهاوس» که از ۱۹۱۹ تا۱۹۳۳ یعنی درست سال تاسیس کالج تپه سیاه در آلمان با اهداف تقریبا مشابهی کار میکرد و در سال ۱۹۳۳ توسط نازی ها بسته شد، یاد میکنم. تاسیس کالج تپه سیاه بمحض بسته شدن مدرسه آلمانی که از حضور برخی گریختگان آن مدرسه نیز برخوردار شد، امیدواری را دو چندان میکند که هر جا ستاره ای را به افول بکشانند از جای دیگر آسمان ستاره تازه ای ظهور میکند.
https://asre-nou.net/php/view.php?objnr=61423
فلسفه تاریخ از منظر هابیل و نه قابیل
Bauhaus
Black mountain college
