تظاهرات روز گذشته در مقابل اقامتگاه نتانیاهو (عکس: Naama Greenbaum)
چند روز پیش از مرگ سه گروگان دیگر در اسارت حماس و ترس فزاینده نسبت به زندگی گروگان چهارم مطلع شدیم. یکی از بستگان یوسی شرابی که از کیبوتس "باری" ربوده شده و در اسارت به قتل رسیده بود، در واکنش به اعلام خبر مرگ وی گفته است: "ما در تمام این روزهای طولانی فریاد زدیم و هشدار دادیم ، در نهایت دقیقاً همان چیزی اتفاق افتاد که بیش از همه از آن می ترسیدیم".
ترس وحشتناک خانواده های ربوده شدگان و نگرانی آنها دربارۀ جان عزیزانشان کاملاً موجه است. هرچه اسرائیل بیشتر در انجام توافق درنگ کند، تعداد کشته شدگان در فهرست 136 فرد ربوده شده توسط حماس افزایش خواهد یافت.
اگرچه هر روز که می گذرد واقعیت خلاف آن را ثابت می کند، اما دولت مدعی است به نقشه ای که از قبل اتخاذ کرده بود پایبند است و بر اساس آن، فشار نظامی به تقویت معامله بر سر گروگانها کمک می کند. یوآو گالانت وزیر دفاع در گفتگو با خانواده های ربوده شدگان در ابتدای هفته به آنها گفت: "نشانه‌های اولیه ثابت می کند که رسیدن به حساس‌ترین مکانها از طریق اقدامات نظامی علیه حماس ما را، در دستیابی به دو هدف اصلی جنگ پیش می‌برد".
اما حوادث غم انگیز این هفته ثابت کرد به دور از احساسات، باید بپذیریم که شکست حماس بسیار دور از دسترس است. شواهد این امر همین دیروز زمانی بیشتر شد که یک منبع مصری به خبرگزاری AP گفت: "این سازمان پیشنهاد اسرائیل برای آتش بس دو ماهه مشروط به خروج مقامات ارشد حماس از غزه به کشورهای دیگر در برابر آزادی ربوده شدگان را رد کرده است.
گادی آیزنکوت وزیر کابینۀ نتانیاهو نیز در گفت و گو با برنامۀ "حقیقت" آب پاکی روی دست همه ریخت و این توهم را از بین برد که ارتش اسرائیل ربوده شدگان را از طریق عملیات می تواند آزاد کند. او اذعان کرد ربوده شدگان را نمی توان در آیندۀ نزدیک و بدون مذاکره و معامله، زنده، به خانه آورد. و هیچکس نباید با وعده و وعید بازارگرمی کند. در واقع، ما باید از فروش وعده های توخالی به مردم و به ویژه به خانواده های ربوده شدگان دست برداریم. خانواده ها این را درک نمی کنند و به همین دلیل اقدامات اعتراضی را در روزهای اخیر تشدید کرده اند، چه با تظاهرات در مقابل خانۀ بنیامین نتانیاهو و چه با ورود به جلسۀ کنست، جایی که آمدند و به شرکت کنندگان در "یشیوا" فریاد زدند: "شما اینجا می نشینید تا آنها آنجا بمیرند"، "ما نمی گذاریم شما نفس بکشید تا فرزندانمان برگردند" و "شما به حرف ما گوش خواهید داد - دیگر کمیته ای وجود ندارد"، "دیگر کنست نیست، این مسئله وجود دارد و باید به آن رسیدگی کنید."
آیزنکوت در همان مصاحبه شجاعانه اعتراف کرد که " بحث به مرحله‌ای رسید که گفتم اگر موضوع ربوده‌شدگان مطرح نشود، من دیگر در اینجا کاری ندارم". همۀ اعضای دولت باید این احساس را داشته باشند. "تلاش برای میانجیگری در یک معامله" یا پیشنهادهایی که از قبل مشخص شده است، پذیرفته نمی شود، کافی نیست. دولت اسرائیل ربوده شدگان را رها کرده و اکنون باید برای بازگرداندن آنها بهای سنگینی بپردازد.
سرمقاله هاارتص ، 24 ژانویه 2024
https://www.haaretz.co.il/opinions/editorial-articles/2024-01-24/ty-article-opinion/0000018d-370b-dbf8-abdf-bf5f6bd90000
