نظم

چه کوههایی دارند
چه سبزه زارانی !
فراخ !
چه آبشارانی دارند
وچه هوایی !
وقتی ایران ما
قهر است با زمین
دیگرچه مانده است
در انتظار ما ؟

غبطه می خورم
که چشم من
سبزه و آب را
هرگزندیده است .

غبطه می خورم
بر ابرهایی که می بارند آنجا
در سرزمین من
نمی آیند آینجا .

اینجا
سبزه هایش
نمی گیرند پای
کوهها یش
با = بولدوزر=
کوتا ترو بی رمق ترمی شوند
و هوایش
چون جهنمی بر زمین !
غبطه می خورم ...

نظم
مظهر رشد انسان است
کج میروی ای دوست !
ما را کج کاش اند ای دوست !
عشق ما را
پژمرده کاش اند ای دوست !

02 03 2018
شهاب طاهرزاده