در امتدادِ آبی و آبی

آنجا که آسمان به زمین بوسه می زند
در خا ستگاه ِ صبح،
فوّاره های نور سَرَک می کشند و باز،
آفاق محو ِ دیدن خورشید می شوند
یک بارِ دیگر از شب ِ تاریک روزگار،
بر می دَمَد سحر،
با داس ِ مرگ میرسد از ره فرشته یی
در امتدادِ آبی و آبی زِ هر طرف
خون می جَهَد ز ِ چشمِ زمین
تا ستاره ها!
ای خوش آنان که نَزادَند هنوز از مادر،
و خوشا آن که در این معرکه سر می شکند.
بهره ی آدم ازین آبی آبی ، خون است.

--------------------------------
4 شنبه 29 نوامبر 2023