مجازات و کشتار جمعی مردم غزه،
جنبش چپ و ترقیخواه کجا ایستاده است؟

در گفتگوی سیاسی هفته ، علی دماوندی با ابراهیم آوخ، د رهفتمین روز بمبارانهای غزه، در برهوت بی آبی و تشنگی وگشنگی کودکان ، در تاریکی و وحشت بی برقی و قطع سوخت و دارو و غذا، در محاصره ی تانکها و بمب افکن ها و توپها، دونیم میلیون فلسطینی زیر بمبارانها، تاوان حمله ای جنایتکارانه را میبینند که بی خبر از آن بودند...تاریخی از تکرار نکبت ۱۹۴۸ دیگر بار د رغزه میخواهد این بار با دستهای خونینی رقم خورد که همه ی قدرتهای بزرگ بین المللی برای همیاری و پشتیبانی از آن صف کشیده اند. صلح چگونه رقم خواهد خورد؟ همزیستی چگونه پاسخ خواهد گرفت، آتش گلوله کی صدای بس را خواهد شنید؟ چپ و نیروی ترقیخواه چگونه میتوانند از میان این همه تاریکی و ستم و تبعیض و نابرابری ، از این همه بی حقوقی ، از این همه تعصبات وکین های بر جای مانده از ۷۵ سال اشغال، ۱۵ سال زندان ، دهه های بی حقوقی و... گذر خوت